hattaya111 Wrote:15.11

เมฆครึ้มทั่วฟ้า มาหลายชั่วโมง .... คงนับถอยหลัง รอเวลาเลิกงาน น้ำเเห่งฟ้า จะส่งทอดตัวสู่พสุธา

หลายๆคน คงรำคาญ ตั้งคำถามต่อธรรมชาติว่า ....... ทำไม ทำไมต้องเวลานี้ อะไรนักหนา ไร่นาไม่ไปตก เวลานี้จะกลับบ้าน

มนุษย์ตัวเล็กๆ ที่ชอบอ้างตนเป็นจ้าว เป็นผู้ครอบครองทุกสรรพสิ่ง ไม่ว่าเเต่ภูเขา ทะเลกว้าง ดวงดาว ยังจะริไปจับจองยึดครอง

มนุษย์ผู้ยิ่งใหญ่เหล่านี้ มักกล่าวอ้างโทษต่อสิ่งที่เค้าควบคุมไม่ได้ ว่าไม่ถูกต้อง เพราะไม่เป็นตามประสงค์ของพวกเขา

จริงๆสิ่งที่เกิดขึ้นทุกอย่างล้วนดีเเล้ว อย่าไปสงสัย อย่าไปค้นหาคำตอบอะไรให้มากเกินไปนัก

คำว่าทำไม บางทีก็ไม่จำเป็นที่จะต้องใช้ให้พร่ำเพร่อ เปลี่ยนเป็น ยอมรับ ด้วยความเข้าใจดีกว่า

ว่า มันก็เป็นเช่นนั้นเเหละ มันก็เป็นเช่นนั้นเอง

ซึ่งผมเป็นมนุษย์ผู้ยิ่งใหญ่มานาน เกรกมะเหรก เกเร กับสิ่งเเวดล้อมต่างๆ ทั้งมีจิตใจ เเละ อื่นๆอีกมากมาย

จนมาตบท้ายความคิด ได้พบประโยคที่เเสนเรียบง่ายนี้ จากท่านพุธทาสภิขุ

เเละ อีกคำนึงที่เรียบง่ายของชื่อเพลงๆนึงของพี่ชายที่ผมนับถือ เพลงชื่อ เข้าใจเเละยอมรับ


http://widewonderland.blogspot.com/ ลองดูที่นี่ ตรงหัวข้อ

Saturday, October 20, 2007
จากเพื่อนคนหนึ่ง..

เผอิญหาคำนี้ดูใน google ...เข้าใจเเละยอมรับ armchair... เจอตรงนี้ เลยเอามาฝาก นับว่าเเปลกมาก


จนตอนนี้ ผ่านพ้นเวลา ที่ฝนเพิ่งผ่านฟ้าไป ..... ฟ้าหลังฝน มีเเดดบางๆ ช่างสบายตา

ความจริงเรื่องราวรอบกาย บางครั้งก็ง่ายนิดเดียว

hattaya111 Wrote:เนื่องด้วยอากาศวันนี้ช่างดู น่าเดินทาง



ข้าพเจ้ากำลัง เจอคำสั่งย้ายด่วน ...ไปยังเมืองเเห่งวัด เเละ คูคลอง ฉลองให้ตัวเองพ้นจำเจ

หาเเรงบัลดาลใจทำงานต่อไป .....พลังจงอยู่คู่ท่าน

ขอให้ทุกท่านเดินทางด้วยความปลอดภัย..เช่นกัน