วีแปด ๔ooo Wrote:ผมเรียนกีตาร์จากคนผิวดำ(เรียนข้างถนน) ไม่ได้เรียนดนตรี ไม่รู้โน๊ต แต่สิ่งนึงที่เค้าให้ผมมาคือคำว่า "วิญญาน" เค้าเปรียบให้ฟังว่า "คุณจำได้ มั๊ย คุณ พูด เป็น ก่อน หรือ เขียน เป็นก่อน" ผมเลย เรียนรู้เรื่องของอารมย์ ความคิด ความอยาก และกระสันต์จริง ที่ผมอยากจะเรียนรู้มัน

Grid.. Wrote:ตอบจ้า..

1.ผ้าสะอาดๆเช็ดสายทั้งด้านบนและล่างครับ..

2.ร้านขายเครื่องดนตรีชั้นนำ.. เรื่องขนาดนี่ที่ มาม่าเหลืองมีให้เลือกครับ..

3.ต้องดูว่ากีต้าร์ตัวนั้นๆ มาตราฐานจากโรงงานเค้าใส่มาเท่าไหร่.. แต่ของน้องจ๋า 12 จ้า..

4.อายอ่ะ.. อยากบอกว่าหัดเอง.. มั่วบ้าง.. จำเค้ามาบ้าง.. แต่ตอนนี้กะลังคิดจะเรียนกะคนตั้งกระทู้นี่ละครับ..

Therock Wrote:1.พี่เป็นคนสกปรกเลยไม่รู้ครับ
2.ไม่ทราบครับ
3.ไม่เคยอีกครับ
4.ไม่เคยอีกนั่นแหละครับ

5. ยินดีครับ สบายมาก อุอุอุ

papachill Wrote:1. เหมือนน้ากริต
2.เหมือนน้ากริด (ไม่คิดเลย)
3.เหมือนน้ากริด(นี่ตกลงจะไม่คิดเลยใช่มั้ยเนี่ย)
4.เหมือน น้า เดอะร๊อค(โอเค๊ โอเค)

แล้วมาตอบทำไมเนี้ย หุหุหห

Labour Wrote:ตอบได้ข้อ 5 ข้อเดียว... "ด้วยความยินดีครับ"

Webmaster Wrote:1.ควรเช็ด แต่ไม่ค่อยได้เช็ดเลย
2.พาแฟนไปช่วยเลือกซื้อด้วย อ้าวปิ๊กนิ้ว นึกว่าแหวนแต่งงาน
3.ยังไม่เคยใช้คับ ใช้แต่ elixir ทนดีไม่ต้องเช็ดด้วย
4.หัดเองคับ และอ่านหนังสือด้วย

กีต้าร์เก่า Wrote:ตอบมั่งดิ...เด๋วจะหาว่าคบแต่คนสูงอายุ.....
....1 ใช้น้ำยาเช็ดสายอย่างเดียวครับ สำคัญนะครับ สายเอ็นก็เหอะ(หาซื้อได้ตามร้านขายยาทั่วไป คำเตือนห้ามดื่มเกินวันละ 2 ขวด)
....2 ไปตามร้านขายเครื่องดนดรีประเภทเครื่องสายทั่วไปครับ....เข้าหลายๆร้านเลยต้องเจอแน่....ผมเองก็หาขนาดใหญ่พอดีกับนิ้วตัวเองก็ไม่ค่อยจะมี...แต่ก็เจอจนได้...ความพยายามอยู่ที่ใหนความสำเร็จอยู่ที่นั่นครับ....
....3 ผมก็ชอบเล่นสายใหญ่ๆแบบ ป้า จ๋า ครับ....แต่ไม่เลือกยี่ห้อครับ....แบบไม่ถูกมากไม่แพงมากก็พอแล้ว....ถ้าผมใช้น้ำยาเช็ดหลังจาดเอามาดีดแล้วสายจะเป็นสนิมช้ามาก...บางทีเป็นปีเลย....แต่สนิมหัวใจเป็นง๊ายง่าย...น้ำยาเช็ดก็ไม่ได้
....4 สมัยวันวาน คุณพ่อ คุณแม่ ไม่ตามใจลูกหรอกครับ....การเป็นนักดนตรีจึงเป็นแค่งานอดิเรก ใครชอบก็ต้องขนขวายกันเอาเองตามมีตามเกิด ผมเองก็ฝึกเอาเอง หาตำรามาอ่านเอง เล่นเอง ฟังเอง ทดลองเองถูกๆผิดๆ...แต่ทำไงได้ครับก็ลมมันเย็นหนะ.....

Labour Wrote:^
^
^

ตอบได้วัยรุ่นจริงๆ เอ๊ะ!!! ก็วัยรุ่นอยู่แล้วนิ 5555

art Wrote:

จ๋า Wrote:1.เวลาเราเล่นกีตาร์สายเหล็กเสร็จ ต้องเอาอะไรมาเช็ดสายไหมคะ เพื่อให้สายมันใช้ได้นานขึ้น จ๋าเพิ่งได้โอเวชั่นเต่าน้อยมาใหม่ค่ะ กำลังหัดเพลงโดราเอม่อน กะ เดทริปเปอร์มาดอนน่าอยู่มันยากจังเลยค่ะ เป็นครั้งแรกที่จะหัดกีตาร์สายเหล็กนะนี่ ใช้ปิ๊กนิ้วก็ไม่เป็นอีก

2.ปิ๊กนิ้วโป้งจ๋าไปซื้อได้ที่ไหนคะ มันมีขนาดไซส์สำหรับนิ้วเล็กๆแบบจ๋าไหมคะ หรือขนาดเท่ากันหมด แล้วมันใช้ยังไงอะคะ เคยลองๆมันเหมือนจะหลุดๆ

3.จ๋าใส่สาย .012 ของมาติน รุ่น อีริค แคลปตั่น โอเคไหมคะ ลุงจงแนะนำมาค่ะ
เอากีตาร์ให้ลุงจงเซท เล่นง่ายขึ้นเยอะเลยค่ะ เก่งจริงๆ


4.น้าๆที่เล่นกีตาร์ส่วนใหญ่ หัดเล่นเอง หรือ ไปเรียนคะ

5.ขอบพระคุณมากๆค่ะ

ก่อนอื่นต้องขอบอกว่า ตั้งแต่คราวที่แล้วได้ดู Clip ของน้องจ๋าที่เล่นกีตาร์แล้ว ประทับใจมาก ๆครับ
เอาไว้ขอเจอตัวเป็น ๆ หน่อยนะครับ ผมว่าผู้หญิงเล่นกีตาร์เก่งนี่ดูเจ๋งดี แฟนผมเองก็เล่นกีตาร์ได้นิดหน่อย
แต่แค่พอกล้อมแกล้มครับ เค๊าถนัดเปียโนมากกว่า

ผมมีปัญหาเรื่องสายกีตาร์ขึ้นสนิมเป็นประจำ เพราะความขี้เกียจเป็นหลัก ไม่ยอมเช็ดสาย
อันที่จริง โลหะกับเกลือ มันไปกันไม่ค่อยได้อยู่แล้ว เพราะฉนั้นต้องขึ้นอยู่กับเหงื่อของแต่ละคนด้วยว่าเค็มแค่ไหน
ผมเป็นคนเหงื่อเค็มมาก (งกด้วย) ถ้าเล่นแล้วไม่เช็ดสาย เห็นผลภายใน 3 วัน เดี๋ยวนี้เช็ดหลังเล่นทุกครั้งครับ

ตั้งแต่ซื้อไอ้อ้วน Lowden มาเล่นก็ทดลองใช้สาย Elixir บางรุ่น เลยเพิ่งถึงบางอ้อว่ามันมีสายแบบเคลือบพิเศษ
ทำให้ใช้ได้ทน และ ไม่เป็นสนิมง่าย แต่ก็มีข้อดีข้อเสียอยู่ในตัวเองด้วย ต้องพิจารณาเอาเอง
ผมว่าถ้าไม่ถึงกับซีเรียสเรื่องคุณภาพเสียงระดับซุปเปอร์ ใช้สายประเภทนี้ทนมาก ๆ และเสียงก็ดีด้วย

อีกอย่างเก็บในกล่องทุกครั้งหลังเล่น กับตั้งหรือแขวนเอาไว้เนี่ยะ คนละเรื่องเลยครับ
เอากีตาร์ตั้งไว้ข้างนอกเนี่ยะ กีตาร์เก่าเร็วมาก ไม่ใช่แค่สาย แต่เป็นทั้งตัวเลยทีเดียว
พวกแล็คเกอร์เวลาโดนอากาศที่เปลี่ยนแปลงจะมีโอกาสโทรมได้เร็วกว่ามาก

ส่วนเรื่องปิ๊กนิ้วเนี่ยะ มันไม่ค่อยพอดีกับทุกคนหรอกครับ น้า ๆ หลายคนแนะนำให้ดังนี้ครับ
เมื่อซื้อปิ๊กนิ้วมาแล้ว ก็เอามาจุ่มน้ำร้อนครับ จุ่มนิดเดียวพอนะครับ พอให้พลาสติกคลายตัวนิดเดียว
(ถ้าจุ่มนานมันจะคลายจนกลายเป็นแผ่นแบน ๆ ไปเลย ผมลองมาหลายครั้งแล้ว)
จุ่มปุ๊บก็ใส่ไว้ที่นิ้วตรงตำแหน่งที่ต้องการ บีบให้ค่อนข้างแน่นกว่าที่ต้องการนิดหน่อย
จากนั้นผมสวมปิ๊กแล้วเอานิ้วนั้นจุ่มน้ำเย็นอีกที
(ไม่แน่ใจว่าวิธีนี้จะทำให้พลาสติกเปราะรึเปล่านะครับ แต่ว่าทำให้มัน Set ตัวเร็วดีครับ)
จุ่มปุ๊บเสร็จปั๊บครับ ถ้ายังไม่แน่นพอ หรือ แน่นไปก็เอาใหม่อีกทีครับ

ถ้าผมย้อนเวลากลับไปได้ อยากจะกลับไปเรียนแบบมีครูสอนนะครับ
สมัยก่อนอาศัยครูพักลักจำ ถามเค๊ามั่ง แกะเองมั่ง แกะเพลงจากเทปจนพังไปหลายเครื่อง ก็ยังไม่ค่อยได้เรื่อง
เลยไปไม่ค่อยได้ไกล เบสิคดี ๆ น่าจะช่วยได้เยอะ

เอาไว้เจอครูจ๋า ช่วยแนะนำกันบ้างนะครับ

pop_250823 Wrote:1.เช็ดไม่งั้นสนิมกินจ้า

2.ส่วนมากจะมีเล็กกับใหญ่

3.เคยใช้ก็ดีนะ

4.คนอื่นผมไม่รู้แต่ส่วนตัวคิดว่าต้องเรียนพื้นฐาน เบสิค วิธีคิดอะไรประมาณนี้ก่อนหลังจากนั้นค่อยเล่นในสิ่งที่เราอยากเล่นจ้า

5.ขอบพระคุณมากๆครับ

BytSerk Wrote:1. ถ้าให้สายมันใช้ได้นานขึ้น ควรเช็ดครับ เช็ดเปล่าๆ ก็ได้ ใช้น้ำยาก็ได้ ผมเคยใช้แค่ fastfret กับ Dunlop อันแรกเป็นน้ำยา อีกอันเป็นแท่งผ้าจุ่มน้ำยา เลือกเอาตามความสะดวกเล้ย ต้องใช้ผ้าแห้งเช็ดซ้ำทั้งคู่เลยครับ

2. สงสัยต้องทำตามน้า Art แล้วครับ เคยได้ยินแบบนั้นเหมือนกัน ส่วนตัวผมไว้เล็บ 5 5

3. เรื่องสายนี่โดยส่วนตัวผมคิดว่าถ้าเอาแค่เรื่องขนาดสายเนี่ย เลือกที่เราเล่นถนัดดีกว่าครับ ผมเล่นกลางคืนต่อเนื่องนานๆ เคยใช้ .357 อยู่พักนึง แต่ก็ตายไปหลายศพ (....) // .12 อยู่พักนึง รู้สึกนิ้วมันล้าครับ พอเปลี่ยนเป็น .11 สบายนิ้วขึ้นเยอะ เสียงเบาลงนิดนึง เอาที่เหมาะกับการเล่นน้าจะดีนะครับ

4. มีครูด้วย เล่นเองด้วย ผมว่าข้อดีของการฝึกเองคือมันไปเร็ว อาจจะไร้ระบบ แต่เราก็ได้ฝึกในสิ่งที่เราอยากทำ ไม่ได้ต้องไปเรียนอะไรซ้ำๆ เป็นเดือน คือผม Anti การเลี้ยงเด็กเอาตังค์น่ะครับ .... แต่ถ้าป้าจ๋าเคยมีทักษะ Classic มาแล้วนี่น่าจะไม่มีปัญหานี่ครับ ผมก็แตะ Classic มาบ้างขำๆ ใช้กับ Folk ได้ดีนะ

5. ขอบคุณสำหรับคำถามครับ

MUI Wrote:ขอทางคนแก่(ฝีมืออ่อน)ด้วยคน ครับ...

ตอบข้อ 6 ผมว่าจะไปเรียน "ซ่อมกีต้าร์" กับลุงจงซะให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย...แต่ตอนนี้ลุงแกคงจำผมไม่ได้แล้วละ...เพราะแม้แม้แม้...ลูกศิษย์ลูกค้าแน่นร้านเชียว

วีแปด ๔ooo Wrote:ขอตอบข้อ 5

ผมเรียนกีตาร์จากคนผิวดำ(เรียนข้างถนน) ไม่ได้เรียนดนตรี ไม่รู้โน๊ต แต่สิ่งนึงที่เค้าให้ผมมาคือคำว่า "วิญญาน" เค้าเปรียบให้ฟังว่า "คุณจำได้ มั๊ย คุณ พูด เป็น ก่อน หรือ เขียน เป็นก่อน" ผมเลย เรียนรู้เรื่องของอารมย์ ความคิด ความอยาก และกระสันต์จริง ที่ผมอยากจะเรียนรู้มัน

และตอนนี้ ผม ก็ยังไม่รู้โน๊ต ไม่รู้ว่า อะไรเป็นอะไร แต่ผมก็รู้ว่า มันคือสิ่งที่ผมรักที่สุด แม้นทุกวันนี้ ผมมีหน้าที่การงาน ที่มั่นคง แต่ผมก็ยังไปเล่นดนตรี ตามปกติ

"ดนตรีไม่มี ผิดถูก มีแต่ เหมาะสม หรือไม่เหมาะสมเท่านั้น" ที่ผ่านมา ผมเคยโดน ตำหนิจากนักดนตรีหลายๆคน ว่า "มั่ว" บ้าง บางคนบอกว่า "นอก รีต"(แรงมากสำหรับผม) มันยากมากกว่าจะผ่านตรงนั้นมา และทำให้คนยอมรับกับสิ่งที่เราทำและเป็นอยู่

Webmaster Wrote:

วีแปด ๔ooo Wrote:ผมเรียนกีตาร์จากคนผิวดำ(เรียนข้างถนน) ไม่ได้เรียนดนตรี ไม่รู้โน๊ต แต่สิ่งนึงที่เค้าให้ผมมาคือคำว่า "วิญญาน" เค้าเปรียบให้ฟังว่า "คุณจำได้ มั๊ย คุณ พูด เป็น ก่อน หรือ เขียน เป็นก่อน" ผมเลย เรียนรู้เรื่องของอารมย์ ความคิด ความอยาก และกระสันต์จริง ที่ผมอยากจะเรียนรู้มัน

อ๋อที่แท้น้าตู่เรียนมาจากน้ากรรมกุ๊ก นี่เอง

peterpan Wrote:ส่วนผมเรียนกีตาร์จากคนผิวดำแดงอ้วนแต่ไม่มาก....ท้วมๆ....ใส่แว่น....หน้าตาเหมือนหมอ...บางทีเหมือนเสี่ย.......เหมือนต่างชาติ....ไม่เหมือนนักดนตรี...ไม่น่าเล่นกีตาร์เป็น
แต่เล่นเก่ง...มีความเป็นตัวของตัวเอง...มีความรับผิดชอบ...มีเสน่ห์..ขายได้...น่าเป็นนักขาย..พูดจาน่าเชื่อถือ....หลังๆคงงานเยอะเลยไม่ค่อยได้คุยกัน...แต่ก็แอบคิดถึงอยู่.อาจารย์คนนี้...ชื่อเล่นใช้อัษร.ต...และเขานั้นเองทำให้ผมบ้า..................แม..ท่าน

pood Wrote:เห็นด้วยกับน้าตู่ครับสำหรับคนที่ไม่ใด้เล่นแนวคลาสสิคเพราะศิลปินมากมาย
ก็อ่านโน้ตไม่เป็นอาทิเช่น

The Beatles, The Rolling Stones, Joe Pass, Ray Charles, Stevie Wonder, Jose Filiciano

วีแปด ๔ooo Wrote:ขอตอบข้อ 5

ผมเรียนกีตาร์จากคนผิวดำ(เรียนข้างถนน) ไม่ได้เรียนดนตรี ไม่รู้โน๊ต แต่สิ่งนึงที่เค้าให้ผมมาคือคำว่า "วิญญาน" เค้าเปรียบให้ฟังว่า "คุณจำได้ มั๊ย คุณ พูด เป็น ก่อน หรือ เขียน เป็นก่อน" ผมเลย เรียนรู้เรื่องของอารมย์ ความคิด ความอยาก และกระสันต์จริง ที่ผมอยากจะเรียนรู้มัน

และตอนนี้ ผม ก็ยังไม่รู้โน๊ต ไม่รู้ว่า อะไรเป็นอะไร แต่ผมก็รู้ว่า มันคือสิ่งที่ผมรักที่สุด แม้นทุกวันนี้ ผมมีหน้าที่การงาน ที่มั่นคง แต่ผมก็ยังไปเล่นดนตรี ตามปกติ

"ดนตรีไม่มี ผิดถูก มีแต่ เหมาะสม หรือไม่เหมาะสมเท่านั้น" ที่ผ่านมา ผมเคยโดน ตำหนิจากนักดนตรีหลายๆคน ว่า "มั่ว" บ้าง บางคนบอกว่า "นอก รีต"(แรงมากสำหรับผม) มันยากมากกว่าจะผ่านตรงนั้นมา และทำให้คนยอมรับกับสิ่งที่เราทำและเป็นอยู่