Run Wrote:ความฝันสูงสุดของผมคือ ได้แต่งเพลงเองเล่นๆ
ที่จริงเด็กเล็กเด็กน้อยแม้กระทั่งผมก็มั่วแต่งได้ ยัดๆคอร์ดเข้าไปสักชุด ฟังดูเนียนๆก็ได้เลย
แต่ผมรู้ว่ามันไม่ใช่!! ผมเลยพยายามศึกษาพื้นความรู้เบื้องต้นทางดนตรีด้วยตัวเอง ควบคู่ไปกับการฝึกปรือฝีมือ
แม้ผมจะเริ่มช้ามากจนบางครั้งรู้สึกท้อ ว่าเราแก่ไปหรือเปล่าวะ อะไรๆก็ดูยากเย็นไปซะหมด แถมอะไรๆที่ควรรู้ก็ช่างเยอะซะเหลือเกิน
แต่ผมก็ยังคงกัดฟันไปต่อด้วยความหวังว่าตอนนี้อนุบาล ตอนหน้าคงขึ้น ป.2 กับเค้าได้บ้าง

ดีใจ และขอบคุณ ที่มีคนเสียสละเวลาส่วนตัวมานั่งเรียบเรียงความรู้ ฉายภาพโครงร่างทางดนตรีให้คนอื่นได้เห็นและเก็บเกี่ยว
โดยภาพรวมของการนำเสนอนั้นผมเข้าใจดีครับ แต่ในรายละเอียดผมคงต้องไปหาเติมเองอีกหลายปีกว่าจะไปได้ตามลายแทงนี้
ขอบคุณอีกครั้ง และขอบอกว่าผมดีใจที่ได้รู้จักน้าหนึ่งครับ

(03-07-2008, 20:38)Run Wrote: แปะๆๆ...(ปรบมือ)
มาปูเสื่อรอครับ ^^

(02-07-2008, 07:27)hattaya111 Wrote: ดีใจที่ได้เข้ากระทู้นี้ คนที่ 601

ทันทีที่ผมเห็นเลขนี้ ก็อยากเข้ามาบอกกล่าว

อยากกล่าว...

ขอบคุณทุกการสนใจที่ให้มา

การมาเยี่ยมชม อ่านบ้างไม่อ่านบ้าง ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง เเม้จะผ่านมาเพราะหลงมาก็ตาม

ทุกความคิดเห็น ติ ชม เเลกเปลี่ยน คือ กำลังใจที่จะเขียนข้อความต่อๆไป.......


ผมเอง เป็นเเค่คนชอบเล่นดนตรีคนหนึ่ง ที่หวังว่าวันนึง อยากมีเพลง ที่เเต่งเองเล่นบ้างเช่นกัน

เอาทุกสิ่งทุ่มกองลงไป เสี่ยงกับเรื่องต่างๆ ที่ต้องเเลกมา ไม่ว่า จะเป็น เวลาการใช้ชีวิตต่างๆ อาชีพการงาน การยอมรับ จากคนรัก หรือ ครอบครัว

ตอบไม่ได้ ว่าคุ้มหรือเปล่าว ที่เลือกทางชีวิตเเบบนี้



หลายคนถามว่า ฝึกมายังไง เล่นมาได้ยังไง

ผมมักคิด เเละ มีเผลอถามกลับไปว่า มาลองเเลกชีวิตกันไหมหล่ะ

จะรู้ เเละ เข้าใจ ว่าทำไม เเต่ละงาน เเต่ละการเเสดง เเต่ละตัวโน๊ตจึงออกมาเป็นเเบบนี้



เเต่ยอมรับว่า เคยพยายามเลิกมาหลายครั้ง เพื่อจะกลับมา มีชิวิตปกติ เเบบคนทำงานทั่วๆไป

เเต่ผมเป็นคนตั้งใจ เดินถอยหลังไม่เป็น

ครั้งนึงเคยไปขอความเห็นลูกศิษย์ท่านหนึ่ง อธิบายเหตุผล ที่จะกลับมาเป็นมนุษย์เงินเดือน ของานเขาทำ ได้คำตอบมาว่า

**เท่าที่คบหาพูดคุยกันมาหลายปี รู้ว่าความสามารถเพียงพอ บริษัท ต่างๆของผม หลายๆที่ยินดีต้อนรับ **

**ผมจัดหาตำเเหน่ง เงินเดือนให้ เพื่อให้คุณหนึ่งพอใจ ที่จะมาทำงานให้ผม **

เเต่อยากถามข้อเดียว ว่า....

** สิ่งที่เคยทำ คิดค้น สร้างสมมา จะทิ้งมันเเล้วหรือครับ **

**ผมว่าผมเสียดายนะ ทำมาจะครึ่งชีวิตเเล้ว ...พอมีชีวิตการทำงานในอีกเเบบ ความตั้งใจการฝึกฝนต่างๆ จินตนาการที่เคยมี...

**จะเลือนหายไป ด้วยเวลาเเห่งการทำงาน จะยอมเเลกไหมครับ **



คิดอยู่พักใหญ่...

คำตอบนั้นชัดเจน คือ การที่ยังอยู่ตรงนี้ กับอาชีพนี้ อย่างที่เห็น


ผมเองได้ผ่านเรื่องราวต่างๆมากมาย ตามวัย ประสพการณ์การเล่นดนตรี เเละ ประสพการณ์ทางความรู้สึกนึกคิด

ในการรู้สึกกับสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต





โปรดติดตามตอนต่อไป ตอนที่ 6 เร็วๆนี้

ขอบคุณครับ