เฒ่าทารก Wrote:............เอาไม้เรียวของคุณครูคืนมา!!!!! ผมอยากได้เรือจ้างแบบสมัยก่อนที่ผมเคยเรียนด้วย ไม้เรียวเป็นไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่น่าเกรงขาม ยามผมเรียนแล้วเกิดอาการเกเร ต้องเดินเข้าห้องปกครอง ไม้เรียวที่มีประวัติอันยาวนาน ได้วางเรียงรายตามลำดับของโทษทัณฑ์ ผมยังคำนึงนึกภาพออก ผมไม่เกลียดครูยามตีผม เด็กแบบที่น้าลูบอก อนาคตของชาติจะเป็นเช่นไรกันหนอถ้าได้ดิบได้ดีเป็นข้าราชการไทย

โฟล์คน้อย Wrote:น้าลูลู่.. ขอรับ..
ความเป็นห่วงลูกย่อมเป็นเรื่องที่กังวัลใจที่สุดของพ่อแม่
แต่การที่ลูกจะเป็นคนดีได้ดังหวังหรือไม่นั้น มิใช่เพียงพ่อแม่..
หากแต่สิ่งที่ติดตัวเขามาด้วยนั้นก็มีส่วนด้วยเหมือนกัน..
โบราณว่า.. คนเราคงมิสามารถกำหนดได้ทุกอย่าง..
เพราะคนทุกคนมีวิธีคิด และความคิดเป็นของทุกคนเอง..

แต่สิ่งที่พอจะช่วยได้บ้าง.. คือ การปลูกฝังความคิดที่ดี.. ด้วยความรักความอบอุ่น..
ความเอาใจใส่.. และเข้าใจในธรรมชาติของเค้า..

ลูกจะอยู่ใกล้ชิดเราเพียงวันแรกเกิด จนถึงวันที่เข้าโรงเรียน..
ที่เหลือจากนั้น ก็จะเป็นโลกภายนอก คุณครู เพื่อน ๆ และคนแปลกหน้าต่าง ๆ

อยู่ใกล้ชิดลูกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้นะครับ..
อย่าให้เขาอยู่ไกล หรือไปอยู่กับใครที่ไม่ใช่พ่อแม่เลย..
ใครจะรู้ใจลูก และลูกจะอุ่นใจกับใครมากที่สุด ถ้าไม่ใช่พ่อแม่..

ทำให้ดีที่สุด อย่ากลัว อย่ากังวล..
เพราะอย่างน้อย.. เราก็พูดได้อย่างภาคภูมิ
ว่าเราเลี้ยงดูเขาด้วยความรักอย่างเต็มเปี่ยม..
และหากอนาคตเกิดสิ่งใดขึ้น ก็เผื่อใจไว้ว่าเราทำดีที่สุดแล้ว.
ดีกว่าที่ไม่ได้ทำหน้าที่ของพ่อแม่อย่างสมบูรณ์เลย..

............................

ขอโทษนะครับที่บังอาจแนะนำ..
ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณลูก และคุณแม่..
และคุณพ่อด้วยนะครับ..
ขอให้มีความสุขมาก ๆครับ..

โฟล์คน้อย