.::.pOoH.::. Wrote:ตัวข้าน้อยนั้น ได้อาศัยอยู่ที่เชิงเขาอย่างสันโดด

ไฉนเลยจึงถูกผู้อาวุโสตั้งฉายาว่า กระบี่พร่าพรหมจรรย์

อย่างนี้มันไม่แฟร์ (เฮ้ยนี่หนังจีน!!)

อย่างนี้มันไม่ยุติธรรมกับข้าน้อยนะขอรับ....^^

poPPie Wrote:

povation Wrote:เจ้าสำนักเสี้ยม...แม้มีตัวตน...แต่เสมือนไร้ตัวตน
มิกล้าออกมาซุกซน...ซุกอยู่แต่ในถ้ำ...คอยขย้ำด้วยคำพูด
รูดดาบขึ้นลง...คงเสียบเข้าฝัก...ยึกยักยึกยัก...ชักอยากท้าทาย
โผล่กายออกมา...ศึกสีฟ้าครานี้...ยอดกระบี่เต็มพิภพ...อย่าหลบหลีกลี้
เดี๋ยวตีก้นลาย...เต่าไฟขอเตือน...

ถูกต้องแล้วท่านเต่าไฟ(ช๊อต) 555 ที่ท่านว่ามานั้น ข้าเห็นด้วย
อย่างยิ่ง 100% จอมยุทธโส โคกน้อย (โฟล์คน้อย) ฮ่า ฮ่า.. เจ้าจะว่าอย่างไร
ยุทธภพที่มีแต่จอมยุทธตอนนี้ เค้าเข้านอกออกในกันได้ทั้งนั้น ยกเว้นเจ้า ที่ทำตัว
หมกอยุ่แต่ในถ้ำ เฝ้าฮูหยิน ...ด้วยเหตุผล 108 จน สหายมิอาจจะเชื่อ ว่าเจ้านั้น
ไปติดอยู่ในบ่วงนารี อื่นรึป่าว ??? โปรดออกมาแถลงไขด้วย !

ว่าที่งานชุมนุมชาวยุทธครานี้ก็ยังมีเวลาให้เจ้าตรึกตรอง อีกนาน
แต่เจ้าออกมาปฎิสนธิ เอ๊ยย... ออกมาปฎิเสธว่าไปสามารถมา
ร่วมได้นั้น ข้าเองก็ยัง งงๆ กับ วงจรชีวิตของเจ้านัก ! ฮ่าฮ่าฮ่า

myakira Wrote:ผู้น้อยมัวแต่ทำงาน แค่ชั่วอาทิตย์เดียว ยุทธภพก็ปั่นป่วนถึงเพียงนี้ ... ^__^

LittleNomad Wrote:...ผายลม...เจ้านี่ช่างสามหาวโอหังบังอาจนัก! จอมมาร ไคว่เกว้ย

แม้เจ้าจะมี "คำพูดพิษ" เป็นอาวุธลับที่ร้ายกาจไปทั่วแผ่นดิน จนมีฉายาว่า "ปีศาจปากอเวจี" แต่ข้าหากลัวเจ้าไม่!

"ลูกผู้ชายฆ่าได้ หยามมิได้! แค้นนี้ต้องมีวันชำระ เจ้าคงลืมสัจธรรมแห่งยุทธภาพไปแล้วสิ ว่าสิบปีแค้นไม่จาง... ยี่สิบปีสะสางแค้นไม่สาย..."
ฉะนั้นข้าขอสาบานต่อหน้าป้ายชื่อกีต้าร์ว่า มิใยถึงข้าจะคว่ำฟ้าพลิกดิน ก็จะตามล่าเจ้า...ยุทธภพจะได้สงบสุข...

LittleNomad Wrote:

myakira Wrote:ผู้น้อยมัวแต่ทำงาน แค่ชั่วอาทิตย์เดียว ยุทธภพก็ปั่นป่วนถึงเพียงนี้ ... ^__^

ปั่นป่วนก็เท่านั้น ไม่ปั่นป่วนก็เท่านั้น
แม่นาง เหมยคังหราน ฉายา หงส์สะท้านปฐพี จะมัวใส่ใจไปใย
เพียงกลับเข้าสู่ยุทธจักร ก็ คิก..คิก..หัวร่อร่าแล้ว...

โฟล์คน้อย Wrote:ฮ่า ฮ่า ฮ่า.. ครึกครื้น ครึกครื้น..

ทั้งเจ้าวังเต่า.. แลซำจั๋ง.. ช่างกล่าวได้ทิ่มแทงนัก..
ตัวเราในยุทธภพ.. แม้มิใช่ยอดมือกระบี่..
แต่วิชาเสี้ยม.. เรามิยอมใคร..

ถึงแม้เราจะผลุบโผล่.. แต่หากมิได้มิยอมชักกระบี่..
แม้ฝีปากเราคมกริบ.. แต่กระบี่เราก็ใช่มิคม..
ยามเราชักกระบี่.. ถึงแม้มิใช่ยอดฝีมือ..
แต่ก็ใช่มิอาจฝากบาดแผล..

ทั่วยุทธภพ.. เราสยบยอมเพียงฮูหยิน.. และธิดาของเรา..
แต่ครานี้ด้วยติดต้องไปคาราวะต่อท่านแม่.. จึงมิอาจรับเทียบเชิญงานประลอง..

แม้เราไม่อาจร่วมงาน.. แต่เราก็ส่งศิษย์พี่ทั้งสองไปร่วม..
เพียงพลังกระบี่ของนักพรตcall.. และโป๊ะอังเสาะ.. สหายรัก..
ก็สามารถทำให้พวกท่านกระอักเลือดได้ในไม่กี่กระบวนท่าแล้ว..

พวกท่านจงเตรียมตัว.. ฝึกพลังลมปราณและกระบี่ไว้เถิด..
ด้วยว่าเพลงกระบี่ของเหล่าสหายสำนักเสี้ยม.. ต่างเป็นที่เลื่องลือ..
จงใช้เวลาที่ลับฝีปากกับเรา.. เร่งลับคมกระบี่ของพวกท่านเถิด..
มิเช่นนั้น.. วันงานประลอง..
กระบี่ของพวกท่านอาจมิได้กวัดแกว่ง..
ด้วยว่าสนิมเขรอะ.. จนมิอาจชักออกมาปกป้องชีวีของพวกท่านได้ทัน..

ฮ่า ฮ่า ฮ่า..
โฟล์คน้อย..