(14-05-2009, 22:59)hattaya111 Wrote: กราบขอบพระคุณสุภาพบุรุษที่น่าเคารพ เเละ เปี่ยมน้ำใจ ในการสื่อสารถ่ายทอดเรื่องราวที่ผ่านมา

คำเเนะนำ ข้อคิด จะขอน้อมรับไว้ด้วยความคิดที่ชื่นชมครับ ทุกสิ่งเข้ามาเพื่อการเรียนรู้ สิ่งหนึ่งจะพาไปอีกสิ่งหนึ่งเสมอ

ผมจะพยายามไม่ให้มีอะไรค้างใจในวาระท้ายๆของลมหายใจครับ จะพยายาม.......


น้อมคาราวะด้วยใจครับ

หัทยา สงวนสิน

(14-05-2009, 22:59)hattaya111 Wrote: กราบขอบพระคุณสุภาพบุรุษที่น่าเคารพ เเละ เปี่ยมน้ำใจ ในการสื่อสารถ่ายทอดเรื่องราวที่ผ่านมา
คำเเนะนำ ข้อคิด จะขอน้อมรับไว้ด้วยความคิดที่ชื่นชมครับ ทุกสิ่งเข้ามาเพื่อการเรียนรู้ สิ่งหนึ่งจะพาไปอีกสิ่งหนึ่งเสมอ
ผมจะพยายามไม่ให้มีอะไรค้างใจในวาระท้ายๆของลมหายใจครับ จะพยายาม.......

น้อมคาราวะด้วยใจครับ
หัทยา สงวนสิน
อยากมอบเพลงนี้เป็นเพลงประกอบเรื่องที่ได้อ่านมาครับ เพลงของผมเอง....
Life goes on........

โหลดไปฟังได้เลยครับ เล่นเอาไว้เมื่อหนาวปลายปีที่เเล้ว ผมรักเพลงนี้มาก ลองฟังดูครับ
http://www.nimitguitar.com/mybb/attachment.php?aid=11928

เพลงพูดถึงการจบลง...เพื่อเริ่มต้นใหม่
เราก็ยังคงอยู่.. อยู่เพื่อเรียนรู้มันต่อไป.....

(12-05-2009, 02:44)napman Wrote: Part 3 (Finale)
5) So again ?DO IT NOW?, am I yelling loud enough???? DOOOO ITTTTT NOOOOOOOWWWWWW!!!!!!!!

napman Wrote:Last one for now, I'd like to admire whoever named Muk-apa. It's such an outstanding and fascinated name to say the least even if I don't really know what her name supposed to mean!!

(15-05-2009, 03:17)napman Wrote:

(14-05-2009, 22:59)hattaya111 Wrote: กราบขอบพระคุณสุภาพบุรุษที่น่าเคารพ เเละ เปี่ยมน้ำใจ ในการสื่อสารถ่ายทอดเรื่องราวที่ผ่านมา
คำเเนะนำ ข้อคิด จะขอน้อมรับไว้ด้วยความคิดที่ชื่นชมครับ ทุกสิ่งเข้ามาเพื่อการเรียนรู้ สิ่งหนึ่งจะพาไปอีกสิ่งหนึ่งเสมอ
ผมจะพยายามไม่ให้มีอะไรค้างใจในวาระท้ายๆของลมหายใจครับ จะพยายาม.......

น้อมคาราวะด้วยใจครับ
หัทยา สงวนสิน
อยากมอบเพลงนี้เป็นเพลงประกอบเรื่องที่ได้อ่านมาครับ เพลงของผมเอง....
Life goes on........

โหลดไปฟังได้เลยครับ เล่นเอาไว้เมื่อหนาวปลายปีที่เเล้ว ผมรักเพลงนี้มาก ลองฟังดูครับ
http://www.nimitguitar.com/mybb/attachment.php?aid=11928

เพลงพูดถึงการจบลง...เพื่อเริ่มต้นใหม่
เราก็ยังคงอยู่.. อยู่เพื่อเรียนรู้มันต่อไป.....

Hi Hattaya,
I'm getting to know you,
thanks for the "Life goes on", very nice and jazzy indeed. I sat at my work-desk, listened to your song and looked through my picturesque bedroom window toward Cucamonga Peak just like I'm always doing and dreamed along with your song and all the local birds that chirped in the background.

And then I got curious about Muk-apa & Hattaya wedding singer that kept on displaying at bottom left! What is that? May I ask, if you don't mind?

Then I got into your Blogspot and Perfspots and like I said I'm getting to know you more and more in dept. Very nice, young man! Do me a favor-do not stop writing, you are gifted, use it and give it away just like you were given!!!

(18-05-2009, 22:00)myakira Wrote:

(12-05-2009, 02:44)napman Wrote: Part 3 (Finale)
5) So again ?DO IT NOW?, am I yelling loud enough???? DOOOO ITTTTT NOOOOOOOWWWWWW!!!!!!!!

หลายๆ คนที่ประสบความสำเร็จในการได้ทำสิ่งที่ฝันมักมีทัศนคติแบบนี้จริงๆ ค่ะ ขอบคุณน้า napman ที่มา remind เรื่องนี้อีกครั้ง และขอชื่นชมในความกล้าหาญที่นำเรื่องราวส่วนตัวมาแบ่งปันเพื่อสร้างสังคมของการเรียนรู้ แม้ว่าบางเรื่องต้องเสี่ยงกับความเจ็บปวดจากการเปิดปากแผลเก่าๆ ...คารวะหนึ่งจอกคงไม่พอแล้วหละค่ะ

---

เพียร ตั้งมั่น ทุ่มเท เข้าใจ เเละ ดื่มด่ำกับสิ่งที่ฝัน ถึงไม่ถึง สำเร็จหรือไม่ ไม่ใช่สิ่งสำคัญ จำทฤษฎีความสุขระหว่างทางได้ใช่ไหม

napman Wrote:Last one for now, I'd like to admire whoever named Muk-apa. It's such an outstanding and fascinated name to say the least even if I don't really know what her name supposed to mean!!

ส่วนคำถามนี้...มีคนส่งสัญญาณว่าให้มาตอบเองค่ะ

Muk-apa เป็นการเขียนชื่อตัวเองอย่างมักง่ายนิดหน่อย(ไม่ได้เขียนโดยยึดหลักการถ่ายตัวอักษรตามหลักเกณฑ์ของราชบัณฑิตยสถาน) มาจากชื่อภาษาไทย มุกอาภา แปลว่า มุกที่ส่องแสงสว่าง ..คุณแม่เป็นคนตั้งและเข้าใจว่าท่านคงไม่ได้อยากจะให้อยู่ในรูปของ past tense (ส่องแสงหมดไปเรียบร้อยแล้ว..อิอิ..)

เคย search ใน google พบว่าน่าจะเป็นคนไทยคนแรกที่มีชื่อนี้ เพราะที่เหลือดูจะอายุประมาณรุ่นลูกทั้งนั้น

ชื่อจะเป็นเเค่ชื่อ นำความคิดความสามารถทำให้ชื่อนี้น่าจดจำด้วยคุณค่า เเน่นอนชีวิตมีหลายด้าน การเเบ่งปันมอบเเก่ผู้อื่น เราก็จะได้ไปด้วยในความรู้สึกที่เกิด

สิ่งที่สร้างสรรค์จรรโลง ความสามารถโอกาสไม่ได้มีกันทุกคน พลังอำนาจอันยิ่งใหญ่ มาพร้อมความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่


เราทำให้อีกฝ่ายมีความสุข เราก็มีความสุขเช่นกัน ผู้ให้ผู้รับถ่ายทอดสิ่งดีต่อกันหมุนเวียนเป็นพลังงานที่ไม่รู้จบสิ้น 5555



บางสิ่งก็ไม่น่าเชื่อว่าจะจริง เหมือนความฝัน ผู้เปี่ยมจินตนาการต้องใช้ความรู้ความสามารถจังหวะโอกาสต่างๆ จะจัดการทำให้เป็นความจริง (ทั้งหมด พูดบอกกันมาเยอะก็จริง เเต่ขอเขียนเอาไว้นะ เผื่อจะเกิดประโยชน์ต่อผู้ที่กำลังสร้างอะไรเช่นกัน หรือ ถ้ากัดกันไม่ได้สิ่อสาร ก็กลับมาอ่านกันดู 55555)

จงศรัทธา.....ทั้งในตัวเอง เเละ เพื่อนร่วมทาง ใครเหนื่อยใครล้มก็ช่วยกันดูเเลประคองไป ทางยังอีกยาวไกลที่ต้องเดินกัน


รัก รอ พอ อภัย เข้าใจ ให้เกียรติ เท่าเทียมเสมอภาค..........ใช้ได้กับทุกสัมพันธภาพ

ทีมทำงาน หุ้นส่วน เจ้านายลูกน้อง เพื่อนฝูง คนรัก

เเล้วพวกเราจะกลับมาเขียนเรื่องการเดินทางต่างๆดังเช่น ท่านผู้อาวุโสนี้มาเล่าขานต่อไป

ดนตรี ศิลปะจะนำเราเดินทาง จงตั้งใจดี อดทนด้วยความเข้าใจ

ชีวิตสั้น ผลงานยืนยาว.. คำๆนี้คือเรื่องจริง

จะเป็นเเบบไหน อีก20ปี เชิญติดตามอ่านกันด้วยนะครับ

(10-05-2009, 01:55)karn Wrote:

(09-05-2009, 04:08)napman Wrote:

หูยยยย...น้า Nap แข็งแรงจังเลย

ภาพที่สอง Lone Pine lake สวยงามมากๆครับ

(05-10-2011, 12:28)karn Wrote: พี่ nap แข็งแรงจริงๆครับ !!