ชีวิตที่ต้องเลือก

ชีวิตที่ต้องเลือก - Printable Version

+- NimitGuitar webboard (http://www.NimitGuitar.com/mybb)
+-- Forum: Others (http://www.NimitGuitar.com/mybb/forumdisplay.php?fid=12)
+--- Forum: Travel / Telling story (http://www.NimitGuitar.com/mybb/forumdisplay.php?fid=6)
+--- Thread: ชีวิตที่ต้องเลือก (/showthread.php?tid=1556)

Pages: 1 2

ชีวิตที่ต้องเลือก - myakira - 29-04-2008

[Image: P1040367m.jpg]

วันหยุดยาวหน้าร้อนอย่างนี้ ใครๆ ก็ไปทะเลกันหมด คงไม่มีที่ไหนจะหลบหน้ามนุษย์ได้ดีเท่ากับการหนีร้อนไปพึ่งร้อน คิดได้แล้วก็กวาดหนังสือกับเสื้อผ้าใส่กระเป๋าไปเมืองเก่าสุโขทัยซะงั้น

คราวนี้เลือกที่พักใกล้ๆ อุทยานประวัติศาสตร์ เพราะอยากปั่นจักรยานเล่นแก้ร้อน (???) ...เหอๆๆ..สมใจหละ ยังไม่ทันออกถนนใหญ่เหงื่อก็เริ่มซึมแล้ว ? ?ปั่นให้เร็วขึ้นดีกว่า ลมจะได้ตีเยอะๆ เผื่อจะเย็นขึ้นบ้าง? จากนั้นก็ปั่นมันโลด ปัญหามันอยู่ตรงตอนออกถนนใหญ่นี่สิ .....อิ๊บอ๋ายแอ๊ววว !!! .. มังเปงไฮเวย์นี่หว่า !!!!! ถ้าโดนสอยที่นี่มีหวังเสร็จกัน เพราะไม่ได้บอกที่บ้านว่าจะมาแอ่วแถวนี้ซะด้วย

ชะแว้บ..บ....บ...... เหมือนฟ้ามาโปรด ป้าย ?วัดตระพังทอง? เตะตาข้างซ้ายแทบบอด มองเลยไปมีสระน้ำใหญ่ ข้างสระเหมือนมีถนนที่น่าจะลัดเลาะไปไหนต่อไหนได้ อาจจะพอมีทางไปถึงอุทยานฯ จังหวะนั้นสมองที่มีน้ำหนักน้อยกว่าตัวมากเกินเกณฑ์ยอมรับได้ (แปลง่ายๆ ว่าโง่ค่ะ) จึงสั่งให้เลี้ยวฟร้าบเข้าไปทันใด กรรมที่ลืมลดความเร็ว ทั้งคนทั้งจักรยานเลยไปเกยตื้นหน้าโต๊ะหินซึ่งเต็มไปด้วยเณรน้อยเจ้าปัญหา ขณะที่กำลังหันรีหันขวาง พลันได้ยินเสียงลอยมา ? Where do you want to go, Mam ? ? มองซ้ายมองขวาอีกทีไม่เห็นผู้ต้องสงสัย เห็นที Mam ที่ว่าจะเป็นตรูกระมัง ...แล้วทำไมท่านไม่ speak Thai กับเราฟระ ??? CPU รุ่นคุณพ่อยังหนุ่มประมวลผลอยู่ชั่วครู่ จึงตอบตัวเองได้ว่า ก็หล่อนใส่แว่นดำ สวมหมวกแก๊ป สะพายเป้หลังพร้อมน้ำดื่มครบชุด แถมบินเดี่ยวเยี่ยงนี้ probability ที่หล่อนจะเป็นคนไทยจึงมีแค่ 1 ใน 10 (เณรท่านก็มี logic ในการคิดซึ่งชอบแล้วด้วยเหตุผลนะ)

?เอ้า ! ยังงงอะไรอีก ตอบๆ ท่านไปซะสิ? สมองซีกซ้ายเริ่มสั่งการ
?ช้าก่อน...แล้วหล่อนจะตอบท่านเป็นภาษาอะไรล่ะ ?? สมองซีกขวารั้งไว้
นั่นสินะ.... ถ้าตอบเป็นภาษาไทย อาจทำให้เณรเสีย self จะบาปไหม แต่ถ้าตอบเป็นภาษาอังกฤษ ก็เท่ากับหลอกท่านว่าเราเป็นคนต่างชาติ ผิดศีลข้อ 4 อยู่ดี เอาไงล่ะทีนี้

CPU อืดๆ ประมวลผลต่อไป จนได้ผลลัพธ์ออกมาว่า พูดไทยแล้วกัน เพราะการทำให้เณรเสีย self ไม่มีบทบัญญัติว่าผิดศีลข้อไหน อย่างน้อยก็ไม่อยู่ในศีล 5 แต่ถ้ามุสาว่าเป็นคนต่างชาติ ผิดศีลข้อ 4 ชัวร์ ...ว่าแล้วก็เอื้อนเอ่ยมธุรสวาจาถามทางไปอุทยานฯ อย่างเจียมตัวและสำนึกผิดเล็กๆ

เณรน้อยมองหน้ากันทำตาปริบๆ คลื่นเสียงที่บอกเส้นทางกลับมานั้น มีเสียงหัวเราะและเสียงซุบซิบแทรกสอดมากระทบกระดูกค้อน ทั่ง โกลน เป็นระยะ ทำเอาพุทธศาสนิกชนครึ่งๆ กลางๆ ต้องกลับมาคิดเป็นการบ้านว่าคราวหน้าจะทำยังไง ถึงจะไม่ทำให้พระ-เจ้าต้องเสีย self อย่างนี้อีก บาปเรื่องอื่นก็มากพออยู่แล้ว อย่าให้ต้องมาบาปเรื่องนี้อีกเล้ยยยยยยยย

RE: ชีวิตที่ต้องเลือก - poPPie - 29-04-2008

แหม๋..อ่านมาตั้งนาน ลุ้นตัวโก่ง ว่าแหม่มลูกครึ่งภูฐานจะตอบท่านรึป่าว 5555

RE: ชีวิตที่ต้องเลือก - myakira - 29-04-2008

แต่ผมสงสัยจริงๆ นะครับ ว่าการทำพระเสีย self เนี่ย ผิดศีลรึเปล่า ถ้าผิด ผิดข้อไหน หรือบาปมากมั้ย

RE: ชีวิตที่ต้องเลือก - pop_250823 - 29-04-2008

นั่นแน่ มานั่งคุยกันอยู่นี่ นี่เอง ไม่ได้ตั้งใจป่วนนะผมแค่เดินผ่านมาเจอ อิอิ
สุโขทัย ผมเคยไปครั้งเดียวตอนเมื่อสองปีที่แล้วตอนเหตุการณ์โคลนถล่มน้ำท่วมใหญ่อะครับ ไปในนามหน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง เอาของไปช่วยผู้ประสบภัย ขากลับได้เหล้าแบบ DIY กลับมาหลายปี๊ปครับ อิอิ เมากลิ้งๆ

RE: ชีวิตที่ต้องเลือก - poPPie - 29-04-2008

myakira Wrote:แต่ผมสงสัยจริงๆ นะครับ ว่าการทำพระเสีย self เนี่ย ผิดศีลรึเปล่า ถ้าผิด ผิดข้อไหน หรือบาปมากมั้ย

ไม่หรอกครับ ก็ท่านทักมาเป็นภาษาป๊ะกิด ท่านก็คงเจตนาดี นึกว่าเป็นต่างชาติ ถ้าแหม่มลูกครึ่งไทย-ภูฐาน จะตอบเป็นไทย ก็คงไม่ทำให้ท่านเสียหน้าหรอกครับ อย่างมากพอให้หลังที่ป้าไปแล้ว ท่านก็คงจะ หัวเราะเอิ๊กอ๊าก.. กัน

RE: ชีวิตที่ต้องเลือก - myakira - 29-04-2008

pop_250823 Wrote:นั่นแน่ มานั่งคุยกันอยู่นี่ นี่เอง ไม่ได้ตั้งใจป่วนนะผมแค่เดินผ่านมาเจอ อิอิ
สุโขทัย ผมเคยไปครั้งเดียวตอนเมื่อสองปีที่แล้วตอนเหตุการณ์โคลนถล่มน้ำท่วมใหญ่อะครับ ไปในนามหน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง เอาของไปช่วยผู้ประสบภัย ขากลับได้เหล้าแบบ DIY กลับมาหลายปี๊ปครับ อิอิ เมากลิ้งๆ

แบบนี้ได้บุญกลับมาแน่ๆ เพราะบุญคือความสุข
เมากลิ้งขนาดนั้นคงสุขค่อดค่อด ^ ^

poPPie Wrote:ไม่หรอกครับ ก็ท่านทักมาเป็นภาษาป๊ะกิด ท่านก็คงเจตนาดี นึกว่าเป็นต่างชาติ ถ้าแหม่มลูกครึ่งไทย-ภูฐาน จะตอบเป็นไทย ก็คงไม่ทำให้ท่านเสียหน้าหรอกครับ อย่างมากพอให้หลังที่ป้าไปแล้ว ท่านก็คงจะ หัวเราะเอิ๊กอ๊าก.. กัน

แปลว่าได้บุญอีก เพราะทำให้พระ-เจ้ามีความสุข 555

RE: ชีวิตที่ต้องเลือก - poPPie - 29-04-2008

น๊านนๆๆ You Know she like to take a photo

ป้า..อีกกี่ปีแก่จ๊ะ ช่วยบอกหน่อยจิ๊

RE: ชีวิตที่ต้องเลือก - myakira - 29-04-2008

ยอดเยี่ยม69 Wrote:ว้า! โดนไปเที่ยวสุโขทัยตัดหน้าเสียแล้ว วางแผนจะไปเที่ยวตั้งแต่ก่อนสงกรานต์ที่ผ่านมากับโปรโมชั่นบางกอกแอร์เวย์ส
กำลังเห่อเจ้า Olympus E410 อยู่ กะจะถ่ายให้เต็มความจุ Memory เลย

ดีนะครับเที่ยวบ่อยๆเป็นกำไรชีวิต อีกไม่กี่ปีก็แก่คงเที่ยวไม่สะดวกแล้วล่ะ เป็นภาระลูกหลานอีกด้วย

.........................................................................................................
Boy size

โปรเดียวกันนี่แหละน้ายอดเยี่ยม แต่ของผมแถม prohibit กับ probation เป็น premium ด้วยนะ
แต่ผมว่าผมยังเที่ยวไม่บ่อยเท่าน้ากานหรือน้ารอนหรอก..อิอิ..

poPPie Wrote:ป้า..อีกกี่ปีแก่จ๊ะ ช่วยบอกหน่อยจิ๊

รุ่นนี้แล้ว..แก่ยาก แต่ปากเสียครับ !!

RE: ชีวิตที่ต้องเลือก - LittleNomad - 30-04-2008

myakira Wrote:แต่ผมว่าผมยังเที่ยวไม่บ่อยเท่าน้ากานหรือน้ารอนหรอก..อิอิ..

ขอใช้สิทธิ์ถูกคุณป้าพาดพิง...

ผมไม่มีบุญได้เคยเที่ยวเลย...พับผ่าสิ!
ที่ต้องเดินทาง เพราะต้องไปทำงานครับ...ทุกทริป มันเหนื่อยฉิบ...
ตื่นก่อนพระอาทิตย์ขึ้น... เมื่อก่อนเก็บกล้องหลังแสงหมด...
แต่เดี๋ยวนี้ ด้วยเทคโนโลยี่ Digi. บางคืนก็ต้องเก็บภาพจนดึก...

ถ้าป้าอยากลองก็ได้นะครับ...
ชุดกระเป๋ากล้อง ที่ผมแบกประจำ หนักแค่ 12-13 kg. เท่านั้นเอง
หากงานไหนสำคัญมาก ๆ ก็อาจหนักขึ้นไปถึงเกือบ 20 kg.
ไม่นับเรื่องต้องเดิน ๆ ๆ ๆ วันหนึ่งรวมแล้วหลายสิบกิโลเมตร...

RE: ชีวิตที่ต้องเลือก - karn - 30-04-2008

ผมเคยไปเยี่ยมอุทยานฯสุโขทัยเพียงแค่ฉาบฉวยครับ
ใช้เวลาอยู่ที่นั่นเพียงแค่สองชั่วโมง..ยังไม่ทันหายเหม็นเลย(..ผมเหม็นมาก)
เลยไม่มีโอกาสได้ปั่นจักรยานเที่ยว...อยากปั่นจักรยานเที่ยวมั่งอ่ะครับ
ขับรถผ่าน กับปั่นจักรยานเที่ยวนี่มันคนละอารมณ์เลยครับ ความซึ้งในสถานที่มันผิดกันเยอะเลย

ตอนปีสี่เคยไปออกภาคสนามที่ จ.อุบลฯสองเดือน วันสุดท้ายมีปัจฉิมนิเทศที่โขงเจียม
ผมกับเพื่อนๆชวนกันโดด แล้วเดินไปเรื่อยๆแถบริมโขง เจอบ้านหลังหนึ่งมีแคร่ตัวใหญ่วางไว้ใต้ถุน
น่านั่ง..เลยขอเข้าไปนั่งเล่น คุยกับคุณยายเจ้าของบ้านกันสักพัก พวกเราก็ค่อยๆหลับกันทีละคน
หลับกันพักใหญ่ ใครไม่รู้สะดุ้งตื่นขึ้นมา เฮ้ย! รีบตื่นได้แล้ว ได้เวลาขึ้นรถกลับแล้ว!
ตื่นขึ้นมา รีบโกยอ้าวไม่คิดชีวิต ไปขึ้นรถมหา'ลัยกลับกรุงเทพฯ
ภาพใต้ถุนบ้านของคุณยายคนนั้น ยังติดตาพวกเราจนทุกวันนี้...สวยกว่าหลายๆที่ ที่ผมเคยไป สวยในความรู้สึกน่ะครับ

แค่อยากจะบอกว่าผมอยากไปใช้ชีวิตในสถานที่นั้นๆ มากกว่าจะได้เพียงแค่เที่ยวอย่างฉาบฉวยเช่นทุกวันนี้ครับ

(ภาพที่ป้าถ่ายมาภาพนี้ ดูแล้วได้ความรู้สึกซึ้งๆดีครับ)