น้า Pooh ครับ ขอแลกเปลี่ยนหน่อยครับ

[Maew]

จากกระทู้ Workshop ของน้าหนึ่งนะครับ

ขออนุญาตเปิดกระทู้ใหม่ ไม่อยากรบกวนพื้นที่กระทู้น้าหนึ่ง เพราะ มันไม่เกี่ยวกับเรื่อง workshop สักเท่าไหร่

ผมสนใจประเด็นนี้ครับ

เพิ่งได้เข้ามาอ่าน edit post#1 ของน้าหนึ่งครับ ก็เห็นด้วยอีกนะ

โลกเราตอนนี้กำลังก้าวไปสู่ Creative Age คนที่ห่วงใยและแบ่งปันจะเป็นผู้ประสบความสำเร็จสูงสุดในชีวิต

แต่เดิมซึ่งไม่นานมานี้และส่วนหนึ่งก็ยังคงยึดถือ คือระบบทุนนิยม ซึ่งก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าผลของมันเป็นอย่างไร และมันคงกำลังจะค่อยๆเปลี่ยนไป

ปัจจุบันตำราและผลงานวิจัยก็เน้นไปที่ความสร้างสรรค์ ผลของมันมหาศาลมากกว่าที่จะมาบอกว่า การใช้ Gasohol ทำให้เกิดสารพิษ กระตุ้นการเกิดมะเร็ง อีกเนอะ

ผมเคยคิดว่า ระบบทุนนิยมนั้น มีข้อเสียในตัวเองเยอะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งทำให้คนเราเห็นแก่ส่วนรวมน้อยลง ซึ่งถึงที่สุด ก็จะส่งผลกระทบต่อปัจเจกบุคคลอยู่ดี
และคิดว่า สักวันหนึ่ง ระบบทุนนิยมสุดโต่ง จะต้องล่มสลาย แต่ด้วยข้อดีของตัวมัน ก็คงจะยังมีบางส่วนที่คงไว้ แต่จะเปลี่ยนไปในลักษณะใด ผมก็จินตนาการไม่ออก
เพียงแต่คิดว่า มันน่าจะออกไปในแนวๆที่เป็นเป็นส่วนผสมหลายๆอย่างของระบบที่มนุษย์เคยมีมา อาจจะดึงลักษณะดีของแต่ระบบมา เช่น กระจายความสำเร็จ หรือ ความมั่งมีให้ทั่วๆ แต่ไม่ถึงขนาดคอมมิวนิสต์ที่ทุกคนต้องเสมอภาคกัน หรือ มีส่วนผสมของทุนนิยมที่เน้นการแข่งขันเพื่อสร้างผลผลิต สร้างผลงานให้ดีและได้ผลตอบแทนตามความขยัน,ความสามารถ และ/หรือ อาจจะมีส่วนของระบบเผด็จการเข้ามาผสมด้วยก็เป็นได้

พออ่านความเห็นน้า POOH แล้ว ผมเลยสนใจ อยากให้น้าปุ๊ช่วยขยายความเรื่อง Creative Age หน่อยครับ แล้ว มันมีหลักฐานอะไรที่แสดงให้เห็นถึงแนวโน้มไปทางนั้นบ้างครับ

เท่าที่ผมทราบมา ช่วงหลายปีนี้ก็มีระบบการบริหารจัดการใหม่ๆที่เน้นให้องค์กรคิดถึงส่วนรวม, สังคมมากขึ้น กอปรกับ ภัยพิบัติหลายครั้งที่เกิดขึ้นทั่วโลกก็เปิดโอกาสให้มนุษย์แสดงความเอื้อเฟื้อ/ห่วงใย และเข้าใจถึงความสำคัญของการแบ่งปันมากขึ้น

แล้วน้าปุ๊คิดว่า โลกเราจะเปลี่ยนไปอย่างไรบ้างครับ

ไม่ได้ซีเรียส จริงจังแบบวิชาการอะไรนะครับ แลกเปลี่ยนกันสบายๆ

ท่านใดมีความเห็นอย่างไรก็ยินดีครับ

ขอบคุณครับ

[.::.pOoH.::.]

ถ้าพูดถึง Creative Age "ยุคแห่งการสร้างสรรค์" ที่ผมพอจะเห็นเป็นรูปเป็นร่างชัดเจน เนื่องจากผมทำงานอยู่ใน"โกดัง"ที่ต้องผลิต output ออกไปตอบโจทย์ภายนอกให้ได้ตรงและมีประสิทธิภาพมากที่สุดเท่าที่จะทำได้

โจทย์ส่วนใหญ่ที่ถูกตั้งมาจากภายนอกโกดัง (จากผลการสำรวจของ xxx โพลล์) ไม่ว่าจะเป็นศาสตร์ไหนๆ มักจะเน้นที่ความแปลกใหม่ ความทันสมัย ความแตกต่าง อย่างที่เรารู้กันครับ

entrepreneurial and creative person เป็นสิ่งที่หน่วยงานต้องการ เพราะหน่วยงานส่วนใหญ่ก็ต้องการเป็น entrepreneurial and creative industry เกือบทั้งนั้น

ถ้าระบบการศึกษาต้องเปลี่ยนแปลงไป มันก็มาจาก demand ภายนอก

อะไรที่เคยเป็น conventional ก็จะค่อยๆเปลี่ยนแปลงไปทีละเล็กละน้อย เพราะเราเห็นความก้าวหน้าจะการอยู่นอกกรอบอย่างมีหลักการ ไม่ใช่กฏเกณฑ์ และเราก็เรียนรู้ว่าการแบ่งปัน แทนที่จะทำให้สูญเสีย กลับกลายเป็นได้รับมากกว่าเก่า

ไม่รู้จะรู้เรื่องไหม ไว้จะแวะมาคุยใหม่ครับ

[SARUN]

ไม่รู้จะรู้เรื่องไหม ไว้จะแวะมาคุยใหม่ครับ

เสาร์นี้ไง...
บรรยายคั่น ระหว่างรอผลตัดสิน ยามาฮ่า

[Maew]

ครับ อ่านแล้วยังไม่ค่อยรู้เรื่อง แหะๆ

อย่างที่ผมบอกว่า หลังๆนี้ถึงแม้จะรู้สึกว่า สังคมโลกเริ่มมองเห็นความสำคัญของการแบ่งปันมากขึ้น
และใจอยากจะคิดว่า โลกเราน่าจะเปลี่ยนไปในทางที่เห็นอกเห็นใจ/ช่วยเหลือกันมากขึ้น

แต่ในขณะเดียวกัน ก็ยังเห็นของก๊อปปี้กันเกลื่อนตลาด ยังมีข่าวนมผสมเมลามีน และปัญหามลภาวะ/สารพิษ จากนายทุนที่ไม่รับผิดชอบอีกมากมาย
ซึ่งก็ล้วนเป็นผลมาจาก การดำเนินชีวิตของมนุษย์บนกระแสทุนนิยม

ผมเลยไม่แน่ใจว่า ทุกวันนี้ เราอยู่ที่จุดไหนบนเส้นกราฟทุนนิยม...กำลังขึ้นไปอีก, อยู่ที่จุดสูงสุด หรือว่า อยู่ในช่วงขาลงแล้ว

ผมเชื่อว่า ถ้าจะมีระบบอะไรเข้ามาแทนที่ระบบทุนนิยม
ด้วยธรรมชาติของมนุษย์ที่รักตัวเอง/เลือกตัวเองก่อน,
จะมากจะน้อย ระบบนั้น, ด้วยตัวของมันเอง, จะต้องให้ประโยชน์ที่เป็นรูปธรรมแก่ผู้ที่จะผลิตหรือสร้างสรรค์ด้วย
ผมเลยคิดว่า ทิศทางของโลกในมุมมองของ น้า Pooh นั้นน่าสนใจ เพราะมันไม่ใช่โลกในอุดมคติที่ทุกคนรักที่จะทำ,จะให้เพื่อเห็นแก่ความสุขของคนอื่นเท่านั้น
แต่ ทำเพราะคิดถึงตัวเองด้วย เพราะเชื่อว่า สุดท้าย สิ่งเหล่านี้จะเป็นสิ่งที่ดีกับตัวผู้กระทำเอง

แต่...
การคิดถึงตัวเองนี้, ก็ไม่ถึงขนาดทำเพื่อหวังผล เพราะความที่สามารถตระหนักได้ว่า ความเชื่อแบบนั้นก็ถูกพิสูจน์มาแล้วว่า มีแต่สร้างทุกข์ให้กับตัวเองเหมือนกัน

ผมมองว่า เหมือนกับ มนุษยชาติจะบรรลุหลักธรรมขั้นต้นได้ อะไรประมาณนั้นน่ะครับ
..ไม่รู้ผมเข้าใจตรงกับสิ่งที่น้า pooh คิดๆไว้หรือเปล่า

ส่วนที่บอกว่า ผมอ่านแล้วยังไม่ค่อยรู้เรื่อง คือ
ผมคิดว่า..
การสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ, ความทันสมัย, ความแตกต่าง ที่ว่านี้ มันก็สามารถยืนอยู่บนโลกทุนนิยมได้ไม่ใช่หรือครับ?
แล้วมันสัมพันธ์กับการแบ่งปันได้อย่างไร...

อย่างไรก็ ขอบคุณมากครับ ที่เข้ามาคุยกัน

[.::.pOoH.::.]

ส่วนที่บอกว่า ผมอ่านแล้วยังไม่ค่อยรู้เรื่อง คือ
ผมคิดว่า..
การสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ, ความทันสมัย, ความแตกต่าง ที่ว่านี้ มันก็สามารถยืนอยู่บนโลกทุนนิยมได้ไม่ใช่หรือครับ?
แล้วมันสัมพันธ์กับการแบ่งปันได้อย่างไร...

อย่างไรก็ ขอบคุณมากครับ ที่เข้ามาคุยกัน

ผมสังเกตเห็นนวัตกรรมใหม่ๆที่ถูกคิดค้น มักจะมีประเด็นต่างๆ ที่เกี่ยวกับความห่วงใยและการแบ่งปันครับ จริงๆก็เป็นเรื่องเก่าที่พูดกันมานานแล้วอย่าง 3R การประหยัดพลังงาน การใช้ทรัพยากรให้คุ้มค่า ใส่ใจสิ่งแวดล้อม ฯลฯ

แต่ตัวนวัตกรรมเองมันถูกตอกย้ำให้ชัดเจนขึ้น น่าใช้มากขึ้น ตอบสนองมนุษย์อย่างเราๆมากขึ้น จริงอยู่ว่ามันอาจจะตั้งอยู่ในด้านทุนนิยมด้วยเช่นเดียวกัน

และผมก็เชื่อว่าระบบทุนนิยมมันไม่ตายไปไหนหรอกมั้งครับ เพียงแต่มนุษย์เลือกที่จะมองมุมใหม่เท่านั้นเอง

แล้วเราก็หวังว่าการมองโลกในแง่บวก จะทำให้ชีวิตน่ารื่นรมย์มากขึ้นกว่าเดิม...

[Maew]

ผมก็คิดว่า ระบบทุนนิยมมันคงไม่ตายหรอกครับ เพียงแต่มันจะไม่สุดโต่งอย่างทุกวันนี้
ว่าที่จริงแล้ว หากมีการแลกเปลี่ยนซื้อขาย ไม่มากก็น้อยก็ต้องมีส่วนของระบบทุนนิยมอยู่

ส่วนเรื่องนวัตกรรมนั้น เท่าที่ผมนึกออก ตามที่น้าปุ๊ว่ามา ก็จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมและพลังงานมากกว่า
อย่าง โทรศัพท์มือถือที่ย่อยสลายได้ง่าย, ผลิตภัณฑ์กรีนๆทั้งหลาย ไปถึง ระบบบริหารจัดการอย่าง 14001

แต่ถ้าจะเอาอะไรที่แสดงถึงเรื่องความแบ่งปัน, ช่วยเหลือกันระหว่างเพื่อนมนุษย์ ผมยังไม่เห็นอะไรที่เป็นรูปธรรมมากนัก

ผมคิดว่า ถ้าโลกเราจะเปลี่ยนไปในทางที่ช่วยเหลือเกื้อกูลกันมากขึ้น
ก็จะต้องมีอะไรมาคานอำนาจเงิน ลดความหมายและบทบาทของเงินตราลงไป
และมนุษย์จะต้องให้ความสำคัญกับความสุขจากความสะดวกกาย/ความหรูหรา/มีหน้ามีตา น้อยลง

สิ่งที่เข้ามาทดแทนน่าจะเป็นการได้รับการยอมรับจากคนอื่นจากการทำสิ่งที่น่าชื่นชม
อาจจะไม่ถึงขนาดมีชื่อเสียงโด่งดัง, มีชื่อจารึกไว้ในประวัติศาสตร์
แต่ได้รับการยอมรับในลักษณะที่ -ในโลกทุนนิยมชื่นชมคนที่ประสบความสำเร็จด้านความร่ำรวย-คล้ายๆว่าเปลี่ยนจาก ทุนนิยม เป็น บุญนิยม ...เน้นความสุขใจ มากกว่า สุขกาย

ผมยังเรียบเรียงความคิดตัวเองออกมาได้ไม่ชัดเจนเท่าไหร่
ถ้าอ่านแล้วงงๆก็ขออภัยด้วย

ขอบคุณครับ


ท่านอื่นๆมีมุมมองอย่างไร ก็ยินดีครับ