...มีรูปจากเชียงใหม่มาฝาก...

[Maow]

อยากไปกินไอศรีม ร้านของตาโน๊ตอุดมครับ

อยู่ข้าง มหาวิทยาลัย เองครับสำหรับร้านไอศครีมนี้ ตอนก่อนที่ร้านนี้จะออกรายการตีสิบก็งั้นๆไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ หลังจากออกรายการแล้ว ที่จอดรถหน้าร้านอย่างกะขุมทอง ผมเคยผ่านไปทีหนึ่งตั้งใจจะเอาลูกไปนั่งกินไอศครีม แต่พอผ่านหน้าร้านเลยบอกลูกว่าแล้วเราค่อยมากันใหม่นะครับ (เลยไปนั่งกินบนห้างแทน)

แถบนั้นผมอยากตั้งชื่อว่าเป็น ดินแดนของกินหรู
เนื่องจากจะมีร้านค้าหรู ร้านกาแฟหรู (ไม่รู้จะมาตั้งทำไมตั้งห้าหกร้านในบริเวณที่ห่างกันไม่ถึง 50 เมตร ทั้ง สตาร์บั๊ค, 94, คาเฟเนโร, etc) ร้านขายนมมนต์ (ไอ้นี่ก็แพงมากแค่นมเฉยๆเนี่ย) ร้านขนม (kanom)
โดยเฉพาะร้านขนมซึ่งผมตั้งชื่อว่าเป็นขนมไฮโซ ขายอัน 35 บาท ราคาเท่ากับก๋วยเตี๋ยวพิเศษหนึ่งชาม ผมค่อนข้าง anti กับร้านพวกนี้ เพราะว่าเวลาภรรยาใช้ให้ไปซื้อขนมแถวร้านพวกนี้ทีไรกระเป๋าเงินมันเบาลงไปโดยใช่เหตุทุกที

พวกร้านต่างๆเหล่านี้ตั้งอยู่บนถนนนิมมานเหมินทร์ ซึ่งแต่ก่อนเป็นถนนที่มีแต่ป่าหญ้า เงียบๆไม่ค่อยมีอะไร ให้ผมเดินผ่านแต่ก่อนผมยังไม่กล้าเดินเลย เพราะมันเปลี่ยวและเงียบมาก แต่พอให้หลังมาประมาณ 5-7 ปีนี้ มันเจริญขึ้นอย่างมาก รถติดมาก นักศึกษา (สาวๆ สวยหรือเปล่าไม่รู้ต้องมาดูเอง) ก็เดินกันให้ขวั๊กตอนช่วงเย็นๆถึงค่ำๆ ถ้าท่านใดมาแล้วไม่อยากพลาดดินแดนแห่งแสงสี ก็เชิญเดินตามถนนสายนี้ได้ครับ มีทั้งอาหารจีน ไทย ฝรั่ง ญี่ปุ่น ครบครับ เสียอย่างเดียวค่าใช้จ่ายสูงมากครับ

----------------------------
'จารย์หม่าวครับ
แล้วบ้านวิจัยสังคม ของอาจารย์ปรีชา ยังอยู่รึเปล่าครับ...ใกล้ปากทางไปพิงพะยอม !!!

ผมก็มีรูปมาฝากครับ...ถ่ายมาร้อน ๆ เมื่อวานตอนเที่ยง (จึงร้อนมาก ๆ)......มีปุจฉาต่อว่า นี่มันรูปไรหว่า ???

รู้สึกว่ายังมีอยู่นะครับ แต่ก็เงียบเหงาพอสมควร
น้า Mui ต้องมาเยี่ยมชมครับ

[MUI]

วางแผนไว้ครับ ตอนนี้อายุ28 ฝึกกีต้าร์ไป เล่นร้านไป ทำงานไปอีกซัก 10 ปี เก็บเงินได้มากๆแล้วลาออกไปอยู่เชียงใหม่ตะเวนเล่นดนตรีไปเรื่อยเหนือมั่งใต้มั่ง แต่กะจะเริ่มที่เชียงใหม่ก่อนเพราะชอบเป็นการส่วนตัวครับ ตอนนี้ใกล้แล้วเพราะเก็บได้ 600 แล้วครับ อิอิ

-------------
ความฝันน้าป๊อบเนี่ย เหมือนผมเด๊ะเลย....ผมเพิ่งกลับจากกระบี่เมื่อคืน เวลาถึงบ้านคือประมาณเที่ยงคืน...แต่โชคบันดาล..สามารถมาถึงกรุงเทพ ฯ หกโมงครึ่ง...แล้วเชียว.เวลาที่เหลือ อิอิ..หาเพลงฟังดีกว่า ปกติจะพยายามทนฟังที่ร้านโฟล์ค เพราะมีเพลงฟะหรั่งเก่า ๆ เล่นอคูสติคตัวเดียว ฝีมือใช้ได้ เสียงร้องยังต้องเข้าโรงเรียนใหม่...แต่ ผิดหวังอย่างแรง ร้านบอกคืนพฤหัสเป็นเพลงไทย..ฟังอยู่ 4-5 เพลง เป็นจังหวะปาป้าซะ 4 เพลง ปิกกิ้งช้า ๆ 1 เพลง...ฟังต่ออีกก็แบบนี้

สิ่งแรกที่ผมนึกในใจคือไรรู้เปล่า...นึกว่า(ถ้ามีตังนะ)จะบินไปฟังเพลงที่เชียงใหม่ อันดับแรก

เชียงใหม่...มีอะไรที่เป็นเสน่ห์ของตัวเอง..เพลงฝรั่งอคูสติคนี่หาฟังได้เกือบทุกร้าน ร้านอาหารเกือบทุกร้านมีนักดนตรีเล่น ร้านข้าวต้มในตลาดสดยังมีเลย...ถ้าอยากเปลี่ยนก็ร้านเพลงพื้นเมืองไปเลย(เฮือนสุนทรี).............นั่นมัน 15 ปีที่แล้วนะ.....เพื่อนเรียนโท มันหาค่าเทอมด้วยตระเวณเล่นดนตรีกลางคืน..แล้วมันก็จบก่อนผมปีนึง

รู้สึกว่า ต่างจังหวัด หาฟังเพลงที่ไพเราะง่ายกว่า ร้านในกรุงเทพ ฯ ซะจริง ๆ

[pop_250823]

กรุงเทพก็มีเยอะนะครับมามะเดี๋ยวพาไปเอง.....

[SARUN]

แหม!! คนที่จะไปกันเนี่ย.. เป็นหนุ่มโสดทั้งนั้นเลยนะคร๊าบบบบ.. อิอิ..

โสด...มานเป็นเรื่องของหัวใจ และความรู้สึก
สถานะที่เห็น.. เป็นเพียงแค่เปลือกนอก ที่สังคมพยายามยัดเยียด หรือเรียกว่า "มีแฟนแล้ว"
แต่มนุษย์ โดยทั่วไป ก็ยังโหยหา เปลือก กันอยู่ดี
แต่ถ้ามีช่องว่างของเวลาเมื่อไหร่ ..ก็คงอยากจะหนีไปตามหา หัวใจ และความรู้สึก
แม้ซัก เสี้ยวหนึง ของเวลา ก็ยังดี

***ยังจะมีใครอยากไป เชียงใหม่เพิ่ม อีกมั๊ยเนี่ยยย....***

[karn]

วางแผนไว้ครับ ตอนนี้อายุ28 ฝึกกีต้าร์ไป เล่นร้านไป ทำงานไปอีกซัก 10 ปี เก็บเงินได้มากๆแล้วลาออกไปอยู่เชียงใหม่ตะเวนเล่นดนตรีไปเรื่อยเหนือมั่งใต้มั่ง แต่กะจะเริ่มที่เชียงใหม่ก่อนเพราะชอบเป็นการส่วนตัวครับ ตอนนี้ใกล้แล้วเพราะเก็บได้ 600 แล้วครับ อิอิ

-------------
ความฝันน้าป๊อบเนี่ย เหมือนผมเด๊ะเลย....ผมเพิ่งกลับจากกระบี่เมื่อคืน เวลาถึงบ้านคือประมาณเที่ยงคืน...แต่โชคบันดาล..สามารถมาถึงกรุงเทพ ฯ หกโมงครึ่ง...แล้วเชียว.เวลาที่เหลือ อิอิ..หาเพลงฟังดีกว่า ปกติจะพยายามทนฟังที่ร้านโฟล์ค เพราะมีเพลงฟะหรั่งเก่า ๆ เล่นอคูสติคตัวเดียว ฝีมือใช้ได้ เสียงร้องยังต้องเข้าโรงเรียนใหม่...แต่ ผิดหวังอย่างแรง ร้านบอกคืนพฤหัสเป็นเพลงไทย..ฟังอยู่ 4-5 เพลง เป็นจังหวะปาป้าซะ 4 เพลง ปิกกิ้งช้า ๆ 1 เพลง...ฟังต่ออีกก็แบบนี้

สิ่งแรกที่ผมนึกในใจคือไรรู้เปล่า...นึกว่า(ถ้ามีตังนะ)จะบินไปฟังเพลงที่เชียงใหม่ อันดับแรก

เชียงใหม่...มีอะไรที่เป็นเสน่ห์ของตัวเอง..เพลงฝรั่งอคูสติคนี่หาฟังได้เกือบทุกร้าน ร้านอาหารเกือบทุกร้านมีนักดนตรีเล่น ร้านข้าวต้มในตลาดสดยังมีเลย...ถ้าอยากเปลี่ยนก็ร้านเพลงพื้นเมืองไปเลย(เฮือนสุนทรี).............นั่นมัน 15 ปีที่แล้วนะ.....เพื่อนเรียนโท มันหาค่าเทอมด้วยตระเวณเล่นดนตรีกลางคืน..แล้วมันก็จบก่อนผมปีนึง

รู้สึกว่า ต่างจังหวัด หาฟังเพลงที่ไพเราะง่ายกว่า ร้านในกรุงเทพ ฯ ซะจริง ๆ

ผมก็ตระเวนฟังดนตรีที่กรุงเทพฯอยู่นานแล้วครับ เพิ่งจะมาเจอพักหลังๆนี่เอง
ผมไปเชียงใหม่ครั้งหลังสุดก็เมื่อสิบปีที่แล้ว ฟังน้า MUI เล่าแล้วชักอยากตามน้าซ่าส์ไปด้วยอีกคนครับ

[kosit]

เห็นด้วยครับน้าmuiเชียงใหม่มีเสน่ห์ของตัวเองที่หาที่อื่นไม่ได้ พอถึงเดือนธ.ค.ทีไรไม่รู้เป็นไงต้องไปทุกปี

[MUI]

ผมเคยไปอยู่มาสามสี่ปี(เฉพาะเวลาคลาสรูม)....สิ่งที่ประทับใจคือ ปลายฝนต้นหนาว ดอกไม้เมืองเย็น(ไม่ค่อยหนาว)จะเริ่มผลิดอกออกใบ สดใสไปทั้งเมือง..จนมกรากุมภานี่แหละ......แต่ผมว่าช่วง มีนา เมษา นะ ถึงจะมีงานสงกรานต์ ก็ดูเงียบเหงา ใบไม้ก็แห้ง ปลิวตามแรงลม(บ้าหมู) ผสมฝุ่นผงดินทราย ฟุ้งกระจายไปทั่ว ขนาดเสียงใบไม้หล่นลงพื้นดิน ยังได้ยิน....ถ้าใกล้หน้าฝน แม้จะกร่อย ก็ยังคึกคัก ด้วยนักเรียนนักศึกษาและผู้ปกครองที่เดินทางไปส่งตอนเปิดเทอม....

พูดยังกะแหม...ยังเรียนอยู่

[MUI]

กรุงเทพก็มีเยอะนะครับมามะเดี๋ยวพาไปเอง.....

------
โอเคเลยครับ...แล้วเราจะสตาร์ทกันตรงไหนดีล่ะ...พุทธมณฑล หรือ สะพานใหม่ ??? แค่นัดก็เกือบอ่วมซะแล้ว....นี่เป็นสาเหตุหนึ่งที่น้าป๋อเปิดบ้านทีไร ผมจะไม่ค่อยได้เข้าไปแจม....เพราะกั๊ยกัย