Improvisation ที่ดี ควรจะทำอย่างไร

[sunday]

เวลาน้าๆ แต่ละคนจะ improvise นั้น น้าๆๆแต่ละคนใช้อะไรเป็นองค์ประกอบในการเลือก mode หรือ scale ครับ

ผมค่อนข้างจะไม่ค่อยเข้าใจในหลักการ improvasation เท่าไร แค่เอาให้มันเข้ากับเพลงที่เล่นก็พอ แต่เวลาเล่นไปนั้นรู้สึกว่า ตัวเองไม่ค่อยมีสำเนียงเท่าไร เลยศึกษาจากในเน็ตก็ แต่ก็ไม่เข้าใจเท่าที่ควร
พอจะมีหนังสือเล่มไหน หรือ ว่า dvd อันไหนจะอธิบายให้เข้าใจได้บ้างครับ

[SARUN]

เวลาน้าๆ แต่ละคนจะ improvise นั้น น้าๆๆแต่ละคนใช้อะไรเป็นองค์ประกอบในการเลือก mode หรือ scale ครับ

chord ในแต่ละห้องเพลง !!!
ในความรู้สึกผมนะ
mode หรือ scale มันเป็นแค่ แผนที่ นำทาง
แต่ถ้าใช้ mode หรือ scale ในการดำเนินทำนอง
เพลงที่ออกมา แม้จะมี "สำเนียง" แต่จะ "ทื่อ" เอามากๆ

แต่เวลาเล่นไปนั้นรู้สึกว่า ตัวเองไม่ค่อยมีสำเนียงเท่าไร เลยศึกษาจากในเน็ตก็ แต่ก็ไม่เข้าใจเท่าที่ควร

ผมคิดว่า
สำเนียงที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง มันน่าจะคล้ายๆเรื่อง "เสียงเปิด" ของกีต้าร์
มันจะมาหลังจากเราต้องใช้เวลาเล่นไปนานๆ ...บ้างก็ช้าเป็นปีๆ บ้างก็เป็นสิบๆเดือน...บ้างก็มีอนาคตไกลมาก....บ้างก็หมดอนาคต!!!....

พอจะมีหนังสือเล่มไหน หรือ ว่า dvd อันไหนจะอธิบายให้เข้าใจได้บ้างครับ

หนังสือทฤษฎีดนตรี คอลั่มตามนิตยสารดนตรี หรือ dvd ที่สอนเรื่องกีต้าร์ทั่วไป มันก็ดีทั้งนั้น เพียงแต่ว่าบางจังหวะ
ระดับหรือทักษะของผู้ศึกษา ยังไม่เหมาะกับสื่อการสอน ในเวลานั้นๆ
ตะลุยดู ตะลุยอ่านไปเถอะครับ เดี๋ยวจะเจอเอง
ผมเชื่อว่า..
ไม่มีอะไรอธิบายเราได้ดีเท่า ดู+ฟัง งานดนตรีที่หลากหลาย ให้เยอะๆเท่าที่เราจะมีความสุขไปกับมัน!!

[SARUN]

การimprovasation
เชื่อว่า การฝึกฝนทฤษฎีดนตรีพื้นฐาน ก็สำคัญ
แต่ที่สำคัญกว่าอีกอย่างหนึ่งคือ การลักจำ Lick ดนตรีหลายๆแนวๆ หรือ วลีสวยๆจากนักดนตรีอื่นหลายๆคน น่าจะเป็นใบเบิกทางในการ improvasation เป็นแนวทางของตัวเองได้

มันเป็นเรื่อง อารมณ์และความรู้สึก ล้วนๆ ในเวลานั้นๆ
ของทั้งผู้พยายามจะเล่น และผู้ถูกยัดเยียดให้ต้องฟัง
แต่จะหา กฏตายตัว นี่ยากมากๆ เพราะ ไม่มีถูกก ผิด
มันอยู่ที่ความเหมาะสม ซะมากกว่า

น่าจะเป็นการสะท้อนตัวตนของผู้เล่นอย่างหนึ่ง ต่อเพลงที่กำลังตีความอยู่....

หลักการสำคัญ ที่น่าจะยึดถือ ประกอบไปด้วย
1."ได้ดั่งใจผู้เล่น" และ 2."จูงใจผู้ฟัง"

ปัญหาของการ improvasation ที่ดี มันไม่ค่อยน่ากังวลเท่าไรกับเรื่องที่ยังเล่นไม่เป็น ไม่คล่อง หรอกครับ ฝึกฝนเล่นบ่อยๆคนเดียว เดี๋ยวก็ได้เอง
แต่ส่วนใหญ่แล้ว มันอยู่ที่ ......."มันไม่รู้ตัว ว่าเล่นออกมาเยอะเกินความจำเป็น"
โดยเฉพาะข้อ 2 นี่แหละ
ส่วนปัญหารองๆ มาก็คือ "การหมั่นฝึกฝนและทบทวนทักษะ" คงคล้ายๆกับการเล่นกีฬา..ถ้ามีเวลาให้กับมันน้อยลงเท่าใด ศักยภาพในการ Impro.ที่ดี ก็น่าจะลดน้อยถอยลงตามเช่นกัน

ยังมีอีกหลายๆน้า เคยนิยามเรื่องนี้เอาไว้เยอะเหมือนกัน ต่างกันบ้างก็มี ละม้ายกันก็ไม่น้อย..
ถ้าสนใจก็ลองตามไปอ่านๆดู
http://www.nimitguitar.com/mybb/showthre...804&page=1

[sunday]

ขอบคุณ น้า SARUN มากเลยนะครับ
สำหรับข้อมูล
แต่พอน้าพูดถึงเสียงเปิดของกีต้าร์นี้
ผมกลัวว่า ตัวผมนั้นจะไม่ เปิดจริงเลย +__+!

[Ad-lib]

จริงๆแล้วก็ไม่กฎตายตัวนะครับ ส่วนตัวผมจะใช้กระบวนการ สมอง ปาก มือ หู ตามลำดับครับ(ในกรณีที่เราฝึกscale mode จนชำนาญแล้ว) ลองฝึกจากการ คิดง่ายๆมาก่อน ฮัมเป็นทำนอง เป็นเมโลดี้ จากปากดูดิครับ(แรกๆก็ให้อยู่ในscaleก่อนครับ) จะเป็นธรรมชาติมากที่สุด และฟังดูมีชีวิต จะได้เรื่องของวลี วรรคตอน ลมหายใจ (ใช้ในการเล่นเครื่องลม) ผมใช้หลักของภาษา การพูดการสื่อสารมาประยุกต์เข้าด้วยครับ ฝึกการฟังคอร์ด ต้องได้ยินคอร์ดโทนด้วยนะครับ แม้ว่าเราจะไม่ได้เล่นคอร์ดอยู่ก็ตาม ลองหา backing track ทางคอร์ดง่ายๆมาฝึกก่อนก็ได้ครับ ผมแนะนำให้ฝึก key C (จนชำนาญเลยนะครับ key เดียวให้แจ่มแจ้ง)ถ้าจะเล่น key อื่นๆก็คงไม่ยากครับ move เอาเลยครับ เวลาเล่นก็ควรที่จะฮัมเสียงพร้อมกับการเล่นไปด้วย นี่หลักของเปียโนรึเปล่าไม่แน่ใจครับ จะได้ฝึกการร้องด้วย แหม... หลายเด้งเลยนะครับเนี่ย

เรื่องการฟัง
ลองฟังเพลงหลากหลายแนวดูนะครับ จะเห็นได้ว่าแจ่ละแนว มีสำเนียงแตกต่างการ ซึ่งจะเกี่ยวข้องกับการ การใช้ mode และ scale ด้วยนะครับ
อยากจะเจาะลึกนี่ ผมแนะนำให้ฟังเพลงพื้นบ้านของประเทศนั้นๆเลยครับ ประมาณ traditional มันได้รากเลยครับ ตรงๆดี จะได้ทิศทางของแนวเพลง สำเนียงเพลง กลิ่นอาย แล้วมาประยุกต์อีกที

ถ้าจะเอาเรื่อง วลี ประโยค วรรคตอน การสื่อสาร ลองไปฟังเพลงเครื่องเป่าเลยครับ sax thumpet thumbone และอื่นๆ เอาประโยคมาใช้กับเครื่องสายนี่หวานมากครับ ได้อารมณ์ความรู้สึกชัดเจน ดูเป็นธรรมชาติมากๆครับ เพราะลมหายใจจะกำหนด ความสั้น ยาวของเสียง วลี พยางค์ ประโยคครับ เมื่อเราสุดลมหายใจแล้ว เราจะหยุดเป่าโดยระบบกลไกลธรรมชาติร่างกายของคนเราเองครับ จึงเกิดวรรคตอนขึ้นเองโดยธรรมชาติ หรือเราจะจะหยุดเองก็ได้ครับ แล้วแต่ความต้องการ ถ้าใครสายปั่นก็ตามstep เลยครับฝึก lick ความเร็ว กำลังนิ้วเยอะๆ ซ้อมมากๆ ไม่มีไรมากครับ แต่ถ้าใครอยากฝึกสำเนียงก็ลองใช้วิธีที่ผมแนะนำดูครับ คิดว่าน่าจะได้ผลไม่มากก็น้อยครับ ^^

ส่วนเรื่องการเลือใช้ note ในการ im นั้น มีองค์ประกอบหลายอย่างครับ มันเป็นเรื่องศิลปะด้วยครับ เป็นเรื่องการคิด การวางแผน อารมณ์ ความปรารถนา เทคนิค ความรู้ดนตรี ความชำนาญ กำลังมือ ทางเดินคอร์ด จังหวะ สำเนียงหรือแนวเพลง อีกหลายอย่างอยู่ครับ ซึ่งมันไม่รู้จะอธิบายยังไง ลองเล่นบ่อยๆดูครับ jam เยอะๆ คนนู้นคนนี้บ้าง ฟังคนอื่นเล่น ฟังว่าเขาคิดอย่างไร ช่วยได้มากเลยครับ สำหรับดนตรีการฟังถือว่าเป็นสิ่งสำคัญมากคร๊าบบ


สุดท้ายนี้ ถ้าจะสรุปว่า การ improvisation ที่ดี ควรจะทำอย่างไร

การร่างโครงเรื่องคร่าวๆ เหมือนเราจะเขียนเรียงความ มีโจทย์หรือมาให้อยู่แล้ว ตีโจทย์เพลงให้แตกก่อน ทำยังไงให้เขียน plot เรื่อง ออกมาได้ดี เราต้องเข้าใจอารมณ์ของเพลง สีสันเพลง ดัง เบา จังหวะ ยก(จะทำให้มีสีสัน ร่าเริง สนุกสนาน) ตก(หนักแน่น ชัดเจน จริงใจ) และอื่นๆ

การใช้ ตัวโน๊ตใน scale หรือ mode บน chord ก็สำคัญครับ เราก็ใช้หลักการเขียน เรียงความ เขียนเนื้อเพลง หนัง ละคร ยกมาได้เลยครับ ค่อยๆไล่อารมณ์เนื้อเรื่องไปจนถึงจุดสำคัญ(เพลงหมายถึงท่อน chorus) การสรุปเรื่องก็สำคัญ นี้การร่างโครงเพลง แบบลวกๆนะครับ

improvisation หรือ ด้นสดๆ เราอาจจะเปรียบเทียบคล้ายกับ การที่เราต้องออกไปกล่าวอะไรสักอย่าง โดยมีคนนับร้อยกำลังจับตามองและรอคอยฟังเราพูด
อยู่ แต่ปัญหาคือ การที่เตรียมตัวมาน้อย กระทันหัน บางคนอาจจะใช้ประสบณ์ออกงานมาบ่อย แค่รู้ชื่องานว่าเป็นงานประเภทไหน เขาก็จะรู้ว่าต้องแบบไหน ก็พูดได้อย่างราบรื่น ไม่ติดขัด จบสวย พูดได้กินใจ ถูกใจคนก็ปรบมือให้ ผมว่าการ im นี่ น่าจะใช้หลักการพูด มาเสริมด้วย เช่น เราจะเล่าเรื่องผียังไงให้เพื่อนที่ฟังรู้สึกน่ากลัว เหมือนเจอผีจริงๆ ทั้งๆที่เราแต่งเรื่องขึ้นมา แนะนำให้ มีท่าทางประกอบ การเล่นระดับ เสียง สูง-กลาง ต่ำ วรรคตอน เลียนเสียงธรรมชาติ(นอกจากเสียงตัวโน๊ต) สั้น ยาว ดัง เบา ความช้า เร็ว จัวหวะ ตก ยก พยางค์ และเทคนิค สำเนียงแต่ละคน และอื่นๆ สุดท้ายก็คือการสรุป และจบให้สวยครับ ผมมีประโยคข้อความทิ้งท้ายครับ เคยอ่านเจอให้หนังสือ เลยขอหยิบยกมาละกันครับ

"การที่จะฝึกอะไรให้เชี่ยวชาญนั้นต้องฝึกเป็นประจำทุกวัน เสมือนเป็นกิจวัตรของตนเอง ทำให้ชิน ทำให้บ่อย จนเกิดเป็นความคุ้นเคยและลักษณะนิสัยตัวตนของผู้ฝึกได้ ต้องอาศัยความตั้งใจที่จะทำมีความพยายาม อดทน จึงจะเห็นผลได้ชัดเจน
เรียนรู้รูปแบบค้นหาความไร้รูปแบบ,เรียนให้หมดแล้วลืมมันให้หมด,เรียนแนวทางแล้วหาแนวทางของตนเองโดยส่วนมากวิชาอะไรก็ตามที่เรียนไปจนถึงมาสเตอร์มักจะมองสิ่งที่อยู่รอบข้างตนเป็นวิชาที่ตนเองเรียนมาหมดโดยประยุกต์เข้ากับวิชาตนได้หมด เพราะมีรูปแบบในความไร้รูปแบบ เเละเป็นแนวทางของตนเอง เรียนให้หมดแล้วลืมมันให้หมด"

นี่เป็นแค่การเขียนตามประสบณ์ ความคิดเห็นส่วนตัวความรู้ที่มีนะครับ ขาดตกบกพร่องประการ ก็ขออภัยไว้ด้วยนะครับ
น้าๆท่านใดมีคำความรู้คำแนะนำที่ดีๆก็ช่วยเสริมให้กระทู้นี้ด้วยนะครับ

[Nobi]

เข้ามาซึมซับประสบการณ์
น้าsaran และ น้าAd-lib

[povation]

เข้ามาซึมซับประสบการณ์
น้าsaran และ น้าAd-lib

run ran run
ใส่กิริยาช่อง 2 เลยนะ
อ๋อ....ได้วิ่งไปแล้วเนอะ

[โฟล์คน้อย]

เยี่ยมมากเลยครับ เห็นภาพชัดเลย..

"..กระบี่มิได้อยู่ที่กระบี่
ฤากระบี่มิได้อยู่ที่ใจ
ใจนั้นมิใช่กระบี่แต่กลับคล้ายกระบี่
ลืมกระบี่ลืมใจ..
ร่ายรำไร้ท่วงทำนอง
กระบี่จักกวัดแกว่งเกี้ยวกราด
ฤาจักอ่อนโยนนั้น..
ใจมือกระบี่ผู้เดียวที่รับรู้มัน.."

.....................................

คาราวะท่านน้าหลายๆ จอก.. เอื๊อกกกก..

อิิอิ.. เสี้ยมมมมมมมมมมมม..

[euler_tj]

ผมว่าหัดซ้อมจาก 12 Bar Blues ก่อนก็ได้ครับ เพราะเพลงบลูส์จะใช้สเกลเดียวกันทั้งเพลง

[kim_colombet]

อย่าลืมคำนึงถึงความลงตัว และสัดส่วนด้วยนะคับ