เยี่ยมบ้านพี่ napman (Krispy Kreme Doughnuts at Atlanta/เส้นทางสู่ Hollywood)

[napman]

ผมขอจองคิวไปรับพี่ nap ที่สนามบินแล้วพาไปรับประทานอาหารก่อนที่จะไปส่งที่ไหนก็ได้ตามที่พี่ nap ต้องการนะครับ
ขอโอกาสผมได้ตอบแทนที่พี่เมตตาให้ผมไปเที่ยวบ้านและดูแลต้อนรับผมเป็นอย่างดีครับ

Thanks for your offer Karn,

But I think I first should thank you for accepted my invitation to came and spent our time together at my home even if it was only a short few days.

As much as I wanted to accept your invitation but I have to decline your offer to pick me up at the BKK's airport

You see, I don't really know how many of us will come this time? At least will be me and my wife but chances are will be many more. So it's certainly not going to be convenience for you. Besides my brother/sister-in-law always insisted to pick us up and drop us off at the airport because we always stay with them whenever we are in BKK.

I think you would agree that it'd be much better after I situated at their home at Soi Viphavadee 60th (may be 3-4 nights) that you can come and pick me up and we can go and have some real Thai food somewhere before I head up to our Saraphi vacation home

[karn]

ขอบคุณครับพี่ การที่พี่ชวนไปเที่ยวแคลิฟอร์เนียทำให้ทริปนี้เป็นทริปที่ประทับใจมากๆเลยครับ
ถ้าพี่มาเมืองไทยผมก็ขอจองคิวไปรับพี่ nap และพี่ impที่วิภาวดี 60 เพื่อรับประทานอาหารกันนะครับ


ผมกลับมาอ่านกระทู้นี้อีกครั้ง http://www.nimitguitar.com/mybb/showthread.php?tid=3916
เรื่องราวในกระทู้นี้กลับมาต่อเติมภาพการเดินทางครั้งนี้ให้ชัดเจน เหมือนผมได้ขึ้นไทม์แมชชีนไป
นั่งมองวันที่พี่ nap หิ้วกีต้าร์โปร่งตัวนึงที่อัดแน่นไปด้วยเสื้อผ้าในโพรงซาวน์โฮล
และอีกมือหนึ่งก็หิ้วเบสไปเพื่อค้นหาความฝันทางดนตรีในดินแดนอันห่างไกล


หลังจากได้รับข้อความชวนให้ไปเที่ยวบ้านที่แคลิฟอร์เนีย ผมโทรไปหาพี่ nap ด้วยความลิงโลด
ผมขออนุญาตน้าของผมเพื่อไปเที่ยวแคลิฟอร์เนีย น้าผมเป็นห่วงเพราะในสายตาของคนที่เลี้ยงเรามาตั้งแต่ยังเด็ก ผมยังเป็นเด็กอยู่เสมอ
แต่ในที่สุดก็ยอมรับในความตั้งใจของผม ผมเลยจองตั๋วเพื่อบินไปทันที

บนเครื่องบิน สาวผิวสีที่แต่งตัวแบบ จัดเต็ม ในชุดสีขาวของ Dior กระเป๋า LV เดินเข้ามาแล้วชี้นิ้วไปที่ที่นั่งริมหน้าต่าง
I'm here...
จร้า..ผมลุกขึ้นเปิดทางให้เธอเดินเข้าไปในที่นั่งของเธอ
เธอเอาหูฟังใส่ iPad แล้วกรีดนิ้วบนหน้าจอไปมา กลิ่นน้ำหอมหอมฟุ้งตลบอบอวล...แล้วผมจะเล่าทำไมเนี่ย

---

เมื่อลงบันไดเลื่อนเพื่อออกจากท่าอากาศยาน ผมเห็นพี่ nap โบกมืออยู่ไกลๆ ผมดีใจมากรีบยกมือไหว้
พี่ nap รับไหว้แล้วควักกล้อง VDO มาบันทึกการเดินทางมาถึงของผม บอกตรงๆทำตัวไม่ถูกเลยครับ ไม่ค่อยได้ออกสื่อ





ผมไหว้พี่ nap อีกครั้ง เราทักทายกันแล้วเดินออกสู่ภายนอก สัมผัสแรกของผมคืออากาศที่แห้ง แสบจมูกเล็กน้อย เพราะผมเพิ่งเดินทางมาจากเมืองที่อากาศชื้นและเย็น



ภาพถนนหนทางของเมือง Ontario ครับ

---

พี่ nap พาไปกินอาหารว่างที่ Rancho Cucamonga Senior Center







ภายในศูนย์เป็นที่พบปะสังสรรค์ของผู้สูงอายุ มีโต๊ะพูล ห้องสันทนาการต่างๆมากมายให้บริการตามความชอบใจ
เห็นผู้สูงอายุเชื้อสายเอเชียเล่นไพ่นกกระจอกกันสนุกสนาน แม้ว่าอากาศข้างนอกจะร้อนถึง 97F(36C)แต่ภายในศูนย์ติดแอร์เย็นฉ่ำ
หิวก็มานั่งรับประทานอาหารร่วมกัน เสียงคุยกันสนุกสนาน ผู้สูงอายุที่นี่มีคุณภาพชีวิตที่ดีจริงๆ

---

อาหารที่นี่รสชาติดีและมีประโยชน์ต่อสุขภาพ (ผมเรียนจบ Nutrition มาครับ อาหารที่นี่จัดตามสูตรเลยครับ)







เห็นคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่นี่แล้วอยากให้บ้านเรามีอย่างนี้บ้างจังครับ

[napman]

ขอบคุณครับพี่ การที่พี่ชวนไปเที่ยวแคลิฟอร์เนียทำให้ทริปนี้เป็นทริปที่ประทับใจมากๆเลยครับ
ถ้าพี่มาเมืองไทยผมก็ขอจองคิวไปรับพี่ nap และพี่ impที่วิภาวดี 60 เพื่อรับประทานอาหารกันนะครับ

You're very welcome Karn, and yes we'll have a lunch or dinner together (again)

[karn]

You're very welcome Karn, and yes we'll have a lunch or dinner together (again)

ผมจะพาไป ร้านเบียร์หิมะ ครับอยู่แถวๆวัดเสมียนนารี ไม่ไกลจากพหลฯ 60 เท่าไหร่นักครับ
แต่ถ้าพี่มีเวลาผมว่าจะพาไป ร้านเจ๊ดำ รังสิตคลอง 10 ครับแล้วเลยไปทำบุญที่วัดนาป่าพงด้วยครับ






จาก Rancho Cucamonga Senior Center พี่ nap ถามว่าอยู่แอตแลนต้าเข้าไปดู Guitar Center หรือยัง
ผมตอบว่ายังเลยครับ แค่ผ่านเฉยๆ เลยชวนกันไป Guitar Center สาขาใกล้ๆเพราะวันหลัง
พี่ nap จะพาไป Guitar Center สาขาแรกกันครับ


ตาคนนี้กำลังกวาดเศษใบไม้ครับ ใช้เครื่องพ่นลมแทนไม้กวาด เป่าเศษใบไม้ให้มากองรวมกัน



ถึงแล้วครับ



บรรยากาศภายใน















มีแต่ภาพกีต้าร์ไฟฟ้า เพราะกีต้าร์อคูสติกผมมัวแต่ลองกีต้าร์เลยไม่ได้ถ่ายภาพมาครับ
เสร็จจาก Guitar Center แล้วมาต่อกันที่ Sam Ash



เห็นสินค้าจากเมืองไทยด้วย ลูกค้าผมเองครับ





ทำในบ้านเราทั้งนั้น



และต้องขอบคุณโดนัทเจ้านี้ที่ทำให้ผมได้มีโอกาสมาเที่ยวแคลิฟอร์เนียครับ

[karn]

นอกจากโดนัทแล้ว ที่ผมต้องขอบคุณเป็นพิเศษก็คือ http://www.nimitguitar.com แห่งนี้
ที่ทำให้คนรักกีต้าร์ที่อยู่คนละซีกโลกได้มาเจอกัน ผมตั้งใจที่จะเล่าเรื่องในช่วงที่่ได้ใช้ชีวิตอยู่ที่แคลิฟอร์เนียอย่างละเอียด
เพราะอยากบันทึกไว้ว่า มิตรภาพในโลกไซเบอร์มีอยู่จริง และจะมีอยู่ตลอดไป

บรรยากาศแถวๆหน้าบ้านพี่ nap



มองออกไปจากหน้าต่างห้องพี่ nap



บ้านสีชมพูหลังนี้ น้องพี่ nap มาปลูกไว้หลังบ้าน



เอาข้าวของเก็บในห้องแล้วพี่ nap ชวนไปรับหลานสาวที่โรงเรียนด้วยกัน



เด็กฝรั่งเลิกเรียน







จ๊ะเอ๋...ใครเอ่ย



ตากับหลาน



กลับถึงบ้านผมชอบในความมีเสน่ห์ของบ้านน้องพี่ nap จึงขอเปิดประตูออกไปถ่ายรูป



อยากถ่ายมากกว่านี้แต่เกรงใจเจ้าพิตบูล

[karn]

ขออภัยที่เล่าช้านะครับ เพราะกลับมาเจอพิษตลาดหุ้นตกต่ำทั่วโลกเล่นงานซะอ่วมเลย
เลยต้องสะสางงานและสะสางเงินด้วยครับ ตอนนี้สถานการณ์ดีขึ้นแล้ว...เล่าต่อ

ตกเย็นพี่ nap ชวนไปปั่นจักรยานชมวิวกัน เยี่ยมเลยครับ ผมไม่ได้ปั่นจักรยานมานานมากแล้วได้กลับมาสนุกอีกครั้ง
จากบ้านพี่ nap ซึ่งอยู่เชิงเขา เราปั่นกันสบายๆลงตามทางลาดไปเรื่อยๆจนถึงเส้นทางสำหรับปั่นจักรยาน



พี่ nap ให้ผมปั่นนำหน้า จะได้ชมนกชมไม้ตามอัธยาศัย ปั่นไปซักพักผมก็เริ่มเหนื่อย เห็นก๊อกดื่มน้ำสาธารณะที่มีไว้บริการคนรักสุขภาพเลยแวะเข้าไปดื่่มน้ำ ตลอดทางมีคนเดิน-วิ่ง และปั่นจักรยานเป็นระยะๆ ผมก็หยุดถ่ายรูปเป็นระยะๆเช่นกัน แอบพักเหนื่อย





...On a dark desert highway, cool wind in my hair
Warm smell of colitas rising up through the air...

เสียงเพลง Hotel California ดังก้องอยู่ในหัว ตูกำัลังปั่นจักรยานอยู่ในทะเลทรายอยู่นะเนี่ย
ไม่ใช่ทะเลทรายที่มี Dune ทรายกองใหญ่เหมือนในหนัง แต่เป็นลักษณะแบบกึ่งทะเลทราย มีพุ่มไม้เตี้ยๆเป็นระยะๆ
แต่กลิ่น colitas ไม่มีครับ (น้องผมที่แอตแลนต้าบอกว่ามันเป็นใบยาสูบของเม็กซิกัน คล้ายๆกัญชา)
ได้กลิ่นหอมอ่อนๆจากอะไรก็ไม่รู้ เดาว่าเป็นกลิ่นของดอกไม้เล็กๆตามพุ่มไม้เตี้ยๆ



เส้นทางนี้พี่ nap บอกว่าเดิมเป็นทางรถไฟ เห็นสถานีรถไฟเก่าด้วย



ปั่นไปพักใหญ่ พี่ nap บอกว่าเราปั่นจักรยานเข้าเขตเมืองที่ 3 แล้ว
ห้า!!! ปั่นมาสามเมืองแล้วเหรอครับพี่ ถึงว่า...เหนื่อยจริงๆครับ

เรื่องมันยังไม่จบอ่ะสิ...เรายังต้องปั่นกลับกันอีก ก็ยังพอไหวอยู่ครับพี่



เราปั่นจักรยานจนถึงทางแยกเข้าบ้านพี่ nap เป็นเนินขึ้นเขาตลอดทาง...
พี่ nap ปั่นขึ้นเนินฉิวเลยครับ ผมปั่นแทบไม่ไหว เจ็บไขร่ เหนื่อยด้วย เลยบอกพี่ nap นำไปก่อนเลยครับ
พี่ nap จอดรอผมเป็นระยะๆ ผมก็พยายามรักษาฟอร์ม ปั่นไปหอบไป...แฮ่กๆๆๆ

ผมปั่นทุลักทุเลพอควร แต่ในที่สุดก็ถึงบ้าน พี่ imp และ ป้าดา จัดเตรียมอาหารเย็นไว้รอต้อนรับ หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง

อีกวันสองวันมาเล่าต่อนะจ๊ะ

[ยอดเยี่ยม]

โอว! ทำไมผมเพิ่งมาเห็นกระทู้นี้
อาจเป็นเพราะชื่อกระทู้ไม่เตะตา

อิจฉาพี่กานต์ได้ไปเที่ยวรอบโลกแล้ว ส่วนผมยังวนเวียนแถวบ้านอยู่
ปั่นจักรยานเที่ยวแบบนั้นคงสนุกเชียว ไข่บวมแน่ๆ อิ..อิ
นี่เป็นสาเหตุที่ผมไม่อยากเข้าสมาคมเสือไบ(ซิเคิ่ล)

US Trip เป็น Dream Trip ของผม ถ้าถูกหวยชุดใหญ่ปีหน้าคงได้ไปเยี่ยมลุง Nap แน่ๆ
ขออาศัยเป็นที่พักผ่อนนอนหลับซัก 15 วัน คงไม่เป็นไร
ลางานขนาดนั้น กลับมาโดนไล่ออกเลย

[karn]

สวัสดีครับพี่ยอดเยี่ยม

มาถึงตรงนี้ชื่อกระทู้น่าจะเป็น "จากแอตแลนต้าถึงแคลิฟอเนียร์" ครับ
ตอนโพสต์ครั้งแรกผมอยู่ที่แอตแลนต้า เหงาๆ และไม่รู้ว่าชีวิตจะดำเนินไปอย่างไรเหมือนกัน
ไม่น่าเชื่อว่ากระทู้นี้พลิกให้ชีวิตผมได้ไปเที่ยวแคลิฟอเนียร์ ขอบคุณพี่ nap อีกครั้งครับ

ตอนนี้กำลังทำใจเรื่องมหาอุทกภัยอยู่ครับ รายได้หดไปเยอะ ขอบคุณที่แวะเข้ามาครับพี่

[napman]

ไม่น่าเชื่อว่ากระทู้นี้พลิกให้ชีวิตผมได้ไปเที่ยวแคลิฟอเนียร์ ขอบคุณพี่ nap อีกครั้งครับ

ตอนนี้กำลังทำใจเรื่องมหาอุทกภัยอยู่ครับ รายได้หดไปเยอะ ขอบคุณที่แวะเข้ามาครับพี่

Dear Karn,

I think the best option now for you is to concentrate on your personal matters first. Don't be too concern about this trip thread, just put it at back burner for now. All of our good few days memory together are already set in stone in our hearts that we can cherish in our years to come. You can wait as long as it needs be to continue this thread.

I've been waiting for almost 40 years to put some part of my ancient memories here for you guys, so you can wait too

You guys are still having an unprecedented catastrophe in Thailand and still hope for the best in Bangkok in particular. And who knows what will come next!!

Let's try to get the best out of this situation. Just like they say "When the world give you lemon, you just have to make some lemonade out of it"

All of my best wishes and hopes for you guys in Thailand.

[karn]

Dear Karn,

I think the best option now for you is to concentrate on your personal matters first. Don't be too concern about this trip thread, just put it at back burner for now. All of our good few days memory together are already set in stone in our hearts that we can cherish in our years to come. You can wait as long as it needs be to continue this thread.

I've been waiting for almost 40 years to put some part of my ancient memories here for you guys, so you can wait too

สวัสดีครับพี่ ตอนนี้ก็วางแผนสำหรับหลังน้ำลดอยู่ครับ และขณะเดียวกันก็ป้องกันน้ำท่วมไปด้วยครับ