povation เปิดบ้าน วันเสาร์ ที่ 9 กุมภาพันธ์ 2551 เวลาเช้ายันเช้า

[dejemerry]

มาเก็บตกภาพบรรยากาศ เบื้องหลังความสำเร็จของงานวันเปิดบ้านค่ะ
ต้องขอขอบคุณน้านิทมาก ๆอีกสัก ร้อย ๆครั้งเลยค่ะ สำหรับเครื่องเสียงชุดใหญ่
ขอบคุณ น้าสัน น้ากริด เดอะร๊อค ที่มาช่วยเป็นลูกมือ แบกข้าวของขึ้นรถด้วยค่ะ

เหงื่อรินหยด หลั่งลงรดแผ่นดินไทย จนผิวดำเกรียมไหม้
แดดเผามิได้อุทธรณ์ แป่วววว...

หนอนมีฟามสุก มาก ๆเยยยยยยยย เอิ๊กกกกกกก..

เหนื่อยแทบตาย ได้ตะโก้กลับบ้านแค่ 3 กล่อง จะคุ้มมั้ยละเนี่ย..

น้านิทกลับไปและ ลูกน้อง ยังร้องเพลง เย๊ว เย๊ว อยู่เลยค่ะ

มีคนเบี้ยว ไม่ยอมไปทำงานด้วยนะเนี่ย

[.::.pOoH.::.]

บ้านเต่ากลายเป็นที่รวมเหล่าไปแล้วเหรอครับ เปิดบ้าน 24/7 จริงๆ

ว่าแล้วก็อยากจะเข้านั่งเล่นอีกจัง ^^

[pop_250823]

ซ่องสุม.....

[kjb_kevin82]

เสียดายจังครับ

[povation]

เรื่องมันแล้วไปแล้ว..อย่าไปเสียดายเลยครับ
อนาคตยังต้องก้าวไป

[san]

ทุกวันนี้บ้านเต่าเป็นเหมือนสถานที่ ที่ต้องมนต์ครับ เพราะ...

มีกีต้าร์ที่ไพเราะ ให้เราได้เล่นมากมาย(อาจจะนั่งเล่นอึดอัดนิหน่อย ก็กีต้าร์ล้นบ้านซะขนาดนั้น!!!)

มีอาหารการกินที่ครบถ้วน(พี่แดงจัดให้กินยิ่งกว่ามหกรรมอาหารนานาชาติ อย่างอิ่มหนำสำราญ อ้วนกันไปเป็นแถวๆ!!!)

มีเจ้าบ้านที่น่ารัก ดูแล ต้อนรับเป็นอย่างดี(ครอบครัวเต่าดูแลเราได้อย่างอบอุ่น เสมือนซุกตัวอยู่ในกระดองที่แข็งแกร่ง ปลอดภัย อุ่นใจยิ่งกว่าทำประกันภัยชั้นหนึ่ง)



ใครที่แวะผ่านถนนเส้นศรีนครินทร์ แล้วรู้สึก เหงา เศร้า เซ็ง หดหู่ สุขใจ ร่าเริง คุ้มคลั่ง ยิ้มแย้ม หัวเราะไม่หยุด หรือ อยากเข้าห้องน้ำ

เชิญแวะบ้านเต่าสิครับ แล้วคุณจะรู้ว่า....


บ้านหลังนี้ เป็นสวรรค์ของคนบันเทิงจริงๆครับ

[edo]

....สรุปว่าเป็นงานพบปะที่เต็มอิ่มที่สุดดดดดดดด...ในชีวิตเลยครับ......
...ใช้ชีวิตอยู่กับกีตาร์ตั้งแต่ 4 โมงเย็นจนถึง ตี5.......
....ตอนนอนก็นอนอยู่ท่ามกลางกองกีตาร์......จนถึง 10 โมงเช้า.......อิ่มจริงๆครับ

[dejemerry]

ทุกวันนี้บ้านเต่าเป็นเหมือนสถานที่ ที่ต้องมนต์ครับ เพราะ...

มีกีต้าร์ที่ไพเราะ ให้เราได้เล่นมากมาย(อาจจะนั่งเล่นอึดอัดนิหน่อย ก็กีต้าร์ล้นบ้านซะขนาดนั้น!!!)

มีอาหารการกินที่ครบถ้วน(พี่แดงจัดให้กินยิ่งกว่ามหกรรมอาหารนานาชาติ อย่างอิ่มหนำสำราญ อ้วนกันไปเป็นแถวๆ!!!)

มีเจ้าบ้านที่น่ารัก ดูแล ต้อนรับเป็นอย่างดี(ครอบครัวเต่าดูแลเราได้อย่างอบอุ่น เสมือนซุกตัวอยู่ในกระดองที่แข็งแกร่ง ปลอดภัย อุ่นใจยิ่งกว่าทำประกันภัยชั้นหนึ่ง)



ใครที่แวะผ่านถนนเส้นศรีนครินทร์ แล้วรู้สึก เหงา เศร้า เซ็ง หดหู่ สุขใจ ร่าเริง คุ้มคลั่ง ยิ้มแย้ม หัวเราะไม่หยุด หรือ อยากเข้าห้องน้ำ

เชิญแวะบ้านเต่าสิครับ แล้วคุณจะรู้ว่า....


บ้านหลังนี้ เป็นสวรรค์ของคนบันเทิงจริงๆครับ

ยินดีต้อนรับ และยินดีรับใช้ด้วยความเต็มใจค่ะ

ถ้าแวะมาดูกีต้าร์เฉย ๆ ไม่ได้ยืมเล่น ฟรีค่ะ
แวะมา แล้วเข้าห้องน้ำด้วย ราคากันเองค่ะ 10 บาท
แวะเข้ามาขอชมกีต้าร์ ถ้าเปิดแอร์ด้วย คิดค่าแอร์ นิดหน่อย 100 บาท
แวะเข้ามาขอชมกีต้าร์ เปิดแอร์ รับประทานอาหาร 1 มื้อไม่อิ่มมากพอดีๆ 200 บาท
แวะเข้ามานาน ๆ เล่นกีต้าร์ เปิดแอร์ รับประทาน เข้าห้องน้ำ เหมาจ่ายค่ะ
ไม่แพง 400 บาทขาดตัวค่ะ คุ้มเกินคุ้มค่ะ เชิญทุกท่าน ที่บ้านเต่าได้ 24 ชั่วโมง

ถ้าน้า ๆ แวะมาบ้านเต่าบ่อย ๆ พวกเราก็จะมีกีต้าร์เพิ่มขึ้นมาให้ชมกันอีกเยอะ ๆค่ะ

[pop_250823]

แวะไปยืมกีต้าร์พร้อมทานข้าว 1 มือในห้องน้ำ แบบนี้คิดยังไงครับ อิอิ
อ้อ!!!! ไม่ต้องเปิดแอร์ก็ได้นะครับขี้หนาว555

[โฟล์คน้อย]

คาราวะเหล่าพี่น้องร่วมสำนัก.. อุอุ..

โฟล์คน้อยต้องขอขอบคุณในน้ำใจไมตรี.. ของพ่อบ้านเต่า แม่เต่า ลูกเต่า.. อุอุ
ที่เปิดสำนักให้เหล่าพวกเราได้พบปะ..
แถมยังเลี้ยงดูอย่างอิ่มหมีพีมัน..

ทั้งต้องขอบพระคุณพี่น้องทุก ๆท่าน..
(ต้องขออภัยที่มิสามารถเอ่ยนามไ้ด้หมด.. อิอิ)
ที่เมตตายิ้มทัก พูดคุย ถามไถ่สารทุกข์สุข ๆดิบ ๆ..
ทั้งถามไถ่ถึงความดุร้ายของฮูหยิน.. ว่านางยังดุอยู่หรือเปล่า.. อุอุ..

ทั้งผู้ที่เคยพบกันมาก่อน และเพิ่งเคยพบกันครั้งแรก..
หากโฟล์คน้อยทำอะไรผิดพลั้ง.. ให้ขุ่นเคืองใจ..
ขอโอกาสคราวหน้าแก้ตัวใหม่เด้อครับ.. อิอิ..

.....................................................

เหตุที่ต้องกลับก่อน..
อันตัวน้า ๆที่เคยมักคุ้นต่อกัน.. คงพอจะทราบสาเหตุอ่ะ..
ขืนปล่อยเวลาล่วงเลย.. แล้วป้ายอาญาสิทธิ์ หรือวีซ่า.. ที่ฮูหยินให้มา..
เกิดส่งเสียงดังมาตามสาย..

อาจกลายเป็นสาเหตุให้น้า ๆเอาไปแซวอีกด้าย.. ว่านางตามตัวแย้ววววว...
เดี๋ยวเสียชื่อหม๊ดดด...
เลยต้องตัดบททั้งน้ำตา.. ขอตัวกลับก่อน..
ทั้งที่ยังเสียดายอยู่เลย..

ยังไม่ได้คุยกะน้า ๆอีกตั้งหลายคนให้ฉ่ำใจ..

ละอายใจนัก.. ขนาดน้า ๆหลายคนมาจากต่างจังหวัด..
เดินทางมาเป็นร้อย ๆกีโล..

แต่ของโฟล์คน้อย.. อยู่กทม. แต๊ ๆ.. ยังไม่สามารถอยู่ร่วมงานได้นาน ๆ

ไว้คราวหน้า.. ถอดโซ่ตรวนของนางได้อีกเมื่อไร..
จะหนีมาคาราวะน้า ๆกันอีกนะขอรับ.. อิอิ..

น้า ๆ... ทุกน้า ๆ.. ถนอมตัวด้วย..
โฟล์คน้อย


...............................