วีแปด ๔ooo Wrote:ทำยังไงก็ได้ที่จะทำให้ ตัวเอง "มีความสุขกับงาน"ครับ
วงจรชีวิตของกระผม มีดังนี้
จันทร์-ศุกร์ 8 -9โมงเช้า ขับรถพังเพลงไป- เข้างาน บางวัน10 โมง อุอุแอบอู้
10โมง เตรียมประชุม และตะลอนๆไป ทักทายลูกน้องตามโต๊ะ
(มีใคร อู้งานบ้างป่าว อุอุ) แล้วกลับห้อง สะสางๆๆ อย่างบ้าคลั่ง
12โมง--กินข้าว พร้อมกับเพลง "บรรเลง" แล้วคิดตาม ว่า มันเล่นงัยหว่า??
บ่ายๆ วางผังงาน บางวันแอบงีบบบบบบบบบ เต็มที่10นาที ตื่น
ก่อนเลิกงาน ประเมินผล พนง จดทำบันทึก แล้วแจกลายเซ็น สั่ง-
และสั่งๆๆๆๆๆๆๆ งานของอีกวัน
ช่วงเย็น----ขับรถ กลับ ดู สื่อการสอนระหว่างรถติด แล้วคิดตาม-------------
"รับลูกชาย (มือเผาบ้าน) อุอุ ตัวแสบ ปั่นจักรยาน กินข้าว ไปเล่นดนตรี(อย่างมีความสุข สุข ยังไงหว่า เล่นคืนละ2-3 ที่)
ช่วงดึก----------(หลังจากเลิกเล่นดนตรี)-----------------------------
บางวันขอย้ำ**** จิบรี กับแกงค์ ล่ม ถ้าไม่มี ก็ไป "studio" จนถึง ตี 5 โดยประมาณ แล้ว รีบนอน ............zzzzzzzz
อุ๊ยย มาแอบกรี๊ดเงียบๆ พี่ตู่ซุปเปอร์ฮีโร่ของจ๋ามาตอบกระทู้ด้วย อิอิ พี่เค้าจะรู้มั้ยนะว่ามีเด็กคอยด้อมๆมองๆ เวลาพี่เค้าเล่นดนตรีที่พาร์ค เก่งจริงๆเล๊ยยยย ชอบมากก
แต่ไม่พี่น้าตู่ทำงานเยอะจังเลยคะ สุดยอดไปเลยอะ ทั้งงานประจำ เล่นดนตรีอีกหลายๆที่อีก เป็นจ๋าคงง่วงตายไปแล้วอะ
Ke@nG Wrote:[quote=.::.pOoH.::.]
อย่างนี้เค้าไม่เรียก drink till drop แล้วครับ....
มัน DRINK TO DEATH แล้วจ้า เหวอออ!
5 5 5 5 ผมมันคนเส้นตื้นมั้ง เห็นรูปน้า pOoH ลงไว้แร้วกร๊ากแตกเรย
สำหรับผมทำหลายอย่างมากครับ แต่ช่วงนี้จันทร์-ศุกร์ ก็จะอุทิศให้งานประจำมากหน่อย กิจกรรมข้างเคียงแทบไม่เหลือแล้วหละครับ เดี๋ยวผ่านพ้นช่วงยุ่งนี้แล้ว ต้องหาเวลานั่งทบทวนการวางแผนความบัญเทิงให้กับชีวิตใหม่ อิ อิ
กิจกรรมแรกเรยที่ว่าจะทำ คือโทรไปหาน้องจ๋าแร้วอ้อนวอนให้เป็นอาจารย์สอน กีต้าร์คลาลสสิคให้ได้ แหม.... ไปเห็นคลิปสอนในพันธ์ทิพย์ แร้วเกิดศรัทธาอย่างแรง เดินทางไปเรียนก็ไม่ไกลด้วย แต่....เอ น้องจ๋าจะรับลูกศิษย์วัยรุ่นตอนปลาย และมี basic กระท่อน กระแท่นอย่างผมมั้ยเนี่ยยยยย เพราะอะไรที่น้องจ๋าบอกในคลิปว่าอย่าทำ ผมทำเกือบหมดเรย อะไรน้องเค้าบอกจงทำ ดั๊นไม่เคยทำเรยเรา อิ อิ
อิอิ เชิญเลยค่ะพี่ แต่จ๋าก็ไม่ได้เก่งอะไรมากมายนะคะ อย่าคาดหวังไรมากเล๊ย อิอิ ยังงงๆมึนๆอยู่เลย
แต่ที่ทำคลิปวันหลังจะพยายามให้มันชัดๆละเอียดๆกว่านี้ วันนี้มีคนโทรมาค่ะ ตอนแรกจะรีบวางละเพราะเหมือนเค้าพูดขัดๆติดๆแปลกๆอะค่ะ ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง มารู้ทีหลังว่า ตาเค้ามองไม่เห็นอะค่ะ ใช้หูฟังเอาอย่างเดียวเลย เค้าเลยคอมเม้นว่าทีหลังอยากให้จ๋าอัดเสียงดังกว่านี้นิดหน่อย
มันรู้สึกไงบอกไม่ถูกอะค่ะน้าๆ มันอยากทำอีกอะ มีกำลังใจมาในทันทีเลย