เรื่องเล่า เเบบหัทยา^^

[Mooja]

ขออนุญาติพูดถึงเรื่องเกี่ยวกับ
บุรุษไปรษณีย์ อันนี้ขอย้ำว่าเห็นกับตา

เมื่อเกือบสองปีก่อน เหมียวอยู่ในซอยมัยลาภ รามอินทรา
เวลาไปไหนมาไหนก็นั่งรถสองแถวออกมาต่อป้ายรถเมล์หน้าปากซอย
วันนั้นนั่งรอรถเมล์อยู่ ลมพัดไปพัดมา
บุรุษไปรษณีย์ได้เวลามาไขตู้พอดี
ก็เปิดตู้ไปรษรีย์เพื่อที่จะเก็บจดหมาย
แต่มันไม่ใช่ยังงั้นน่ะสิคะ

บุรุษไปรษณีย์เค้าโกยเอาจดหมายในตู้ออกมา
กำแบบลวกๆเต็มกำมือแล้วตอนที่กำลังเปิดถุงเพื่อเก็บจดหมาย
สรุปว่าหลุดมือ บวกด้วยลมที่มาจากรถที่ขับผ่านไปมา
ทำให้จดหมายปลิวกระจายไปเต็มถนน
จดหมายมีค่อนข้างเยอะมาก

บุรุษไปรษณีย์แทนที่จะเก็บจดหมายให้หมด
แต่ไม่เลย เค้าหยิบเอาติดมือไปประมาณสิบกว่าซองเท่านั้น
ส่วนที่เหลือคือคงคิดว่าชั้นไม่สน ไปดีกว่า
อีกหลายสิบ ปลิวว่อนเต็มไปหมด

คิดดูในใจนะคะ
ว่าถ้าจดหมายนั่นเป็นจดหมายสำคัญต่างๆ
จกหมายที่แม่อาจจะเขียนถึงลูก ลูกเขียนให้แม่
เอกสารราชการ ใบประกันสินค้า หรืออะไรอีกสารพัด
คนส่งก็ไม่ได้รู้เลยว่าจดหมายตัวเองไม่ถึงปลายทาง
นี่ถ้าเป้นเรื่องคอขาดบาดตาย เรื่องด่วน
คนที่เสียหายเป็นใครล่ะคะ
ไม่ใช่บุรุษไปรษณีย์ผู้ขาดความรับผิดชอบคนนั้นเลยซักนิด

สรุปว่าที่เหลือหลายๆฉบับก็ช่วยกันกับคนที่ยืนรอรถเมล์เก็บแล้วเอาไปหย่อนใหม่
แต่หลายฉบับที่ไม่กล้าเสี่ยงวิ่งลงไปกลางถนน
รามอินทราถ้ารถไม่ติดก็วิ่งกันเร็ว คิดว่าลงไปอันตรายแน่นอน
แต่ถ้าคนเราระวังและรับผิดชอบมากกว่านี้คงดีค่ะ