เรื่องเล่า เเบบหัทยา^^

[โฟล์คน้อย]

...





นอนไม่หลับย้อนกลับมาอ่าน เห็นยอดจำนวนคนเข้ามาเเล้วตกใจ

ทบทวนดูเหมือนเราละทิ้งอะไรไป


ไม่ได้อยากขุดกระทู้ปลุกอะไรจากหลุม เเต่เรา.....น่าจะทำสิ่งที่ควรทำ

งั้นเราพบกับตอนที่ 8 เร็วๆนี้ครับ คิดโครงบ้างเเล้วกำลังดำเนินการครับ

ในหนึ่งชีวิตมีอะไรหลายอย่างให้เราต้องทำ
อาจมีเรื่องสำคัญที่หลงลืม หรือหลงติดอยู่กับเรื่องไม่สำคัญ


แต่ในช่วงเวลานั้นไม่มีใครเลยจะรู้ว่าเรื่องไหนเป็นเรื่องที่ควรต้องทำ


บางสิ่งบางอย่างต้องผ่านช่วงเวลา ให้ช่วงเวลาที่ขาดหายเป็นสิ่งบอก
ว่าเรื่องไหนที่สำคัญ ที่เราควรต้องให้เวลา


การเว้นระยะหายใจในชีวิตทั้งที่ตั้งใจ หรือไม่ตั้งใจ
ล้วนเป็นสิ่งที่ทำให้เราได้เข้าใจอะไรหลายอย่าง
ถ้าเราสังเกตุ


ไม่ว่าจะเว้นช่วงเวลาอะไรในชีวิตก็ตาม
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่ดีงาม หรือร้ายแรงเพียงใด
ทุกสิ่งทุกอย่างมีคุณค่าอยู่ในตัวของมันเอง


ต่อเมื่อวันที่เรากลับมาทบทวนในสิ่งนั้น
เราจะเห็นบางสิ่งที่เราไม่เคยเห็น
รับรู้ในสิ่งที่ไม่เคยรับรู้


การเว้นช่วงระยะเวลาเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างหนึ่งในชีวิต
เหมือนเสาแต่ละต้นก็ยังต้องเว้นช่องว่าง เพื่อเป็นโครงสร้างที่แข็งแรง
คนแต่ละคนต่างก็มีช่องว่างเพื่อเป็นพื้นที่ในการดำรงอยู่ของความคิด


ตัวโน้ตยังต้องมีช่องว่างเพื่อให้เกิดความสวยงามของสรรพเสียง


นับประสาอะไรกับคนอย่างเรา ๆที่จะมีช่องว่างเพื่อให้ชีวิตได้หายใจบ้างไม่ได้..


โฟล์คน้อย.. อิอิ..
....................................