(06-01-2010, 17:42)SARUN Wrote: อนุสติที่เกิดขึ้นหลังจากอ่าน บทความข้างต้น
จึงเกิดปัญญา เรื่อง" ดนตรี...ในทัศนะข้าพเจ้า " กับเขาบ้างเหมือนกันโดยทันที ดังนี้
ความหวังดีที่มีต่อชาวโลกที่กำลังฝึกหัดดนตรี
ถ้าเราคิดถึงตัวเองมากขึ้น... คิดถึงผู้อื่นให้น้อยลง...เพลงก็จะน่าฟังขึ้น
ความหวังดีที่มีต่อชาวโลกที่เชี่ยวชาญดนตรี
ถ้าเราเล่นให้น้อยลง... คิดถึงผู้อื่นให้มากขึ้น...เพลงก็จะน่าฟังขึ้น
ความหวังดีที่มีต่อชาวโลกที่กำลังแสดงดนตรี
ถ้าเราเล่นให้เบาลง... คิดถึงผู้อื่นให้มากขึ้น...เพลงก็จะน่าฟังขึ้น
ชอบอ่ะ.. เสธฯซ่าส์..
ขอจำไว้บอกต่อๆกันกับเพื่อนๆนะครับ..
สำหรับผม.. ดนตรีคือ เรื่องส่วนตัว.. หรือเรื่องเฉพาะของคนแต่ะคน..
ผมเชื่อย่างนึงครับ.. "ดนตรี = นิสัยของผู้เล่น= รสนิยมของผู้เสพย์"
เล่นดนตรีออกมาแบบไหน..
หรือชอบที่จะเสพย์ดนตรีแบบไหน..
คนๆนั้นก็จะเป็นแบบนั้นครับ..
แต่การที่ใครชอบไม่เหมือนเรา.. หรือเราชอบไม่เหมือนใคร.. ไม่มีใครผิดครับ..
มันอยู่ที่ ชอบ-ไม่ชอบ และ เหมาะสม-ไม่เหมาะสม.. แค่นั้นเองครับ.. (อันนี้พี่ตู่สอนผมไว้)