ห่วงใย

[Maow]

ขอบคุณมากครับที่มาเล่าประสพการณ์จริงให้ฟัง เรื่องสุขภาพเป็นอะไรที่สำคัญมากๆ
พระพุทธเจ้าตรัสได้ถูกต้องตามหลักของธรรมชาติจริงๆ "อะโรคะยา ปะระมาราภา" ความไม่เป็นโรคเป็นลาภอันประเสริฐ
คิดถึงคนที่มีเงินแต่ป่วย ทำงานไม่ได้ ก็ไม่มีประโยชน์เลยจริงๆ สู้ให้พอมีกินมีใช้ไม่ลำบากตามพระราชดำรัสขององค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่บอกว่าต้องดำเนินชีวิตตามหลักเศรษฐกิจพอเพียงก็จะทำให้ชีวิตของเราดีขึ้นประเทศก็ดีขึ้นด้วยครับ

เรื่องไอออนที่มีในกระแสเลือดเป็นอะไรที่มีความสำคัญมากเลยจริงๆครับ เพราะเพียงในระดับมิลลิกรัมก็มีผลต่อความมีชีวิตของคนได้ ทุกอย่างมันมีข้อดีของมันและมีข้อเสียของมันเอง ร่างกายของเราเป็นอะไรที่วิเศษที่สุดที่ธรรมชาติให้มา เมื่อมีอะไรมากเกินมันก็จะขับออกมา เช่นพวกไอออนถ้ามีมากเกินไปก็ทำให้เซลล์ในร่างกายของเราผิดปกติได้เหมือนกัน

อีกเรื่องที่อยากเตือนและฝากกับเพื่อนสมาชิกก็คือเรื่องการทานอาหารให้ตรงเวลาครับ แม้แต่รถเมื่อน้ำมันหมดเรายังต้องตะเกียกตะกายไปเติมน้ำมัน คนเราก็เหมือนกันต้องเติมพลังงานให้ร่างกายอยู่อย่างสม่ำเสมอให้ตรงเวลาครับ บางท่านเอาง่ายว่าคือไม่ทานอาหารเช้า แค่กาแฟแล้วก็ออกไปทำงานเนื่องจากความสะดวกหรือความเร่งรีบ แต่เป็นผลที่ทำให้เกิดผลเสียระยะยาวครับ สิ่งนี้เกิดกับผมเมื่อประมาณเดือนที่แล้วครับ ปวดท้องแบบจุกมากอาเจียรมีเลือดปนออกมาเล็กน้อย ตอนนั้นกลัวมากครับ คิดอย่างเดียวว่าขอให้หาย กีต้าร์ไม่ต้องพูดถึงไม่มีอารมณ์แม้แต่จะไปจับหรือปรายตามอง พอไปหาคุณหมอ ก็จับตรวจวัดความดันทั้งลุกทั้งนั่งเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีการไหลออกของเลือดภายในร่างกาย ความดันก็ปกติ คุณหมอก็เลยให้ยามาทานแล้วนัดไปส่องกระเพาะอาหาร จำได้ถึงความรู้สึกตอนถูกคนเอาสายขนาดเท่านิ้วกลางสอดเข้าไปทางปาก เป็นความรู้สึกที่พะอึดพะอมมากๆเลย (เกิดมาเครื่องในตัวเองก็ไม่เคยเห็น แต่นี้มาให้คนอื่นเห็นซะนี่) พอสอดสายเข้าไปหมอก็บอกสวย สวยมาก (คิดในใจสวยยังงัย คนถูกสอดจะอวกอยู่แล้ว) แต่พอเข้าไปอีกนิดถึงกระเพาะก็ปรากฏว่ามีจุดแผลเล็กๆที่เหมือนกับเป็นรอยคล้ายผงกาแฟบด หมอก็เลยเรียกคุณแม่ กับภรรยาให้มาดูที่จอแล้วบอกว่านี่งัยที่ทำให้เกิดการซึมออกมาของเลือดในตอนนั้น แต่ตอนนี้มันเริ่มสมานตัวดีแล้วเนื่องจากก่อนหน้าที่จะทำการตรวจได้กินยาไปแล้ว หลังจากนั้นหมอก็บอกว่าไหนๆ ก็ส่องแล้วขอส่องให้ทั่วๆ เลยก็แล้วกันจะได้มั่นใจ ตอนนั้นรู้สึกได้ทันทีว่ามันเหมือนมีอะไรไปกวนอยู่ในท้องของเรา จะว่าจั๊กจี้ก็จั๊กจี้ จะว่ากระอักกระอ่วนก็ได้เหมือนกัน ผมส่งเสียงอวกอยู่ประมาณสี่ห้าครั้ง จนหมอบอกว่าเสร็จเรียบร้อย ทุกอย่างปกติดี แต่ต้องกินยาอีกสองอาทิตย์ แล้วทานอาหารให้ตรงเวลานะ ตั้งแต่วันนั้นมา ข้าวเช้า ไม่ว่าหิวไม่หิว ก็ยัดๆ ลงไปก่อนครับ ตอนเที่ยงจากที่เคยทำงานจนเลยเวลาหรือไม่ทานเลย ก็ทิ้งงานเอาไว้ก่อนแล้วไปทานข้าวก่อนครับ และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาอาการนี้ก็ไม่มีอีกเลย พอมานั่งนึกอีกทีเลยบอกตัวเองว่าเราต้องดูแลร่างกายของเราให้ดี เพราะคนที่อยู่รอบข้างเราเขาก็เป็นห่วงเช่นกัน และเราก็ยังมีคนที่ต้องดูแลด้วยเช่นกัน

ดังนั้นดูแลป้องกัน ดีกว่าแก้ไขในตอนท้ายใช่ไหมครับ...