"Hey Joe"

[SARUN]

ในโลกของ Blues ...
มีBlues Man ที่ผมรู้จัก และได้รับการยอมรับ ก็หลายคน
Jimmie Hendrix ผมจัดให้เป็นBlues Man อันดับ1 ฝ่ายดำ
Eric Clapton ก็ถือว่าเป็นคนขาว ที่เป็น Blues Man อันดับ 1 ฝ่ายขาว เช่นกัน

แต่ชื่อ Roy Buchanan ผมเพิ่งเคยได้ยินเมื่อไม่นานมานี้เอง จากการค้นๆข้อมูล จัดว่าเป็นนักกีต้าร์ Blues ที่ดีที่สุดคนนึง แต่ก็ อาภัพชื่อเสียงที่สุดในโลก เช่นกัน (ส่วนหนึ่งผมวัดจาก ตายไปแล้วก็ยังไม่ดังทั่วโลก)
ลองๆ ดูหลายๆ Youtube ของเขา ถือว่าเป็นนักกีต้าร์ที่เล่นได้มี Tone ที่น่าฟังมาก อาจจะไม่ใช่ประเภทที่เล่นวลีสวยๆ แต่มีหลากหลายอารมณ์ ทั้งหวานเจี๊ยบแต่ไม่เชื่องช้าแบบ Eric Claptonเวลาหวาน หรือ ช่วงที่รวดเร็วดุดัน เสียงที่ได้ออกมา ก็ไม่เกรี้ยวกราด เหมือน Jimmie Hendrix
อีกทั้ง เทคนิคการดันสายที่โหยหวนและนิ่งมากๆ, การใช้นิ้ว ผสมปิ๊ก ในการสร้างความรวดเร็วและเสียงแปลกต่างๆ , การเล่นVolume , การใช้ประโยชน์จาก Overtone เป็นต้น เรียกได้ว่า "ทำให้กีต้าร์ตัวหนึ่ง ทะลุขีดจำกัดในสร้างสำเนียง"

อุปกรณ์คู่ชีพก็คือ Fender Vibrolux Amp ที่เปิดทุกปุ่มจนสุด และ Fender Tele ตัวเก่าๆ ซึ่งRoy มักจะใช้ การปรับ Tone และ Volume ที่ตัวกีต้าร์ เป็นหลัก และ อีกเอกลักษณ์จากเสียงของเขาคือ จะตั้งไมค์ จ่อ ที่หลังตู่ Amp

อ่านในบางบทความ ก็วิเคราะห์ ว่า ปู่Roy ขาดโอกาสที่จะได้แสดงเวทีใหญ่ๆ หรือ ร่วมงานกับวงดังๆ น้อยมาก แต่มีงานแสดงตาม Club อยู่บ่อยครั้ง และมีแฟนประจำอยู่ไม่น้อย และ1ในนั้นก็คือ Eric Clapton เคยให้สัมภาษณ์ว่า "ถ้าเขาไม่ติดธุระอะไรสำคัญ ก็จะไม่ยอมพลาดที่จะชมการแสดงของ Roy เลยสักครั้ง"

ผมเลยวิเคราะห์เล่นๆ ว่า การที่ปู่ Roy ไม่ดังเท่าที่ควร คงไม่ใช่ที่ฝีมือ แต่คงเป็นเพราะ อาการที่นิ่ง บนเวที จนดูน่าเบื่อ ไม่น่าสนใจมั้ง เพราะ สังเกตุเห็นจาก Blues Man ดังๆ ล้วนแต่ก็มี ลีลาท่าทางยั่วยวน ปวดร้าว จนเป็นเอกลักษณ์ของแต่ละคนกันไปแล้ว