You Know What that Name / Part One
ของฝากจากภูเขา ที่เฝ้าครุ่นทะเล
เป็นความบังเอิญที่คิดถึงสิ่งหนึ่ง เเล้วเล่าออกมาเป็นอีกสิ่ง จึงบันทึกเสียงเอาไว้กันลืม
มันเกิดขึ้นขณะเดินทางไปสัมนาสุนทรียะสนทนา หัวข้อหลักเป็นทางเลือกใหม่ต่างๆการบำบัดจิตที่หมอจะทำได้กับผู้ป่วย
เเปลกดีที่คนที่ดูป่วยกลับคล้ายเป็นผู้รักษา การสื่อสารสนทนาดูลำบากบ้างกับภาชนะบางจำพวกที่เเบกพยัญชนะต่างๆเข้ามารายล้อมปิดกั้นการเรียนรู้ที่ควรจะได้รับ
เพลงนี้เป็นเพลงสืบเนื่องจากงานที่เคยทำไว้ ตอนนั้นมึนๆงอนๆอะไรสักอย่าง เเล้วคิดออกมาได้เเล้วเล่นออกมาครั้งเเรกในรถของเพื่อน มีปลายสายทางโทรศัพท์รับรู้เเล้วขนานนามมันไว้
จำได้เเค่ว่าเป็นชื่อดอกไม้ทางฮอลเเลนด์ เเล้วมีเพื่อนคนนึงส่งหนังสือชื่อดอกไม้มาจากเเดนไกลนั้นเพื่อไว้ใช้ตั้งชื่อเพลงต่อๆไป
ดนตรีของเฉลียงเป็นทูตว่ายน้ำจากเเดนไกลกังวล ดนตรีริมทะเลร้อยเรียงข้ามเวลาอันเเสนไกล
หนังสือไม่รู้ถูกเปิดหรือไม่ เเต่ที่เเน่ๆ ผมไม่รู้ว่ามันชื่ออะไร
ดังนั้นการสืบเนื่อง ผกผันของการเคลื่อนไหวพัฒนาเพลงครั้งนี้ จึงต้องตั้งชื่อตามนี้เเหละครับ คาดว่าถ้ามีเกิดขึ้นอีก ก็ตั้งตั้งกันเป็นหมายเลขต่อเนื่องต่อไป
สักวันจะมีเฉลยรึเปล่านั้นไม่อาจรู้ได้ครับ
เอาเป็นว่าอยากเรียกอะไรก็เรียกเเล้วกันครับ
เพลงนี้ถ่ายไว้เเบบเสี่ยงๆ เเละมันก็ดังคาดเเบทหมดเลยต้องมาตัดต่อจากเพลงที่อัดไปได้เพียงนิดเดียว
งานนี้จึงเป็นงานตัดเเปะ เพื่อร่างให้เห็นโครงสร้างในตัวชิ้นงาน เหมือนเเผนผังเเผนที่ของตัวมันเอง
ตัวต้นเเบบอันเเรก จะไม่มีหมายเลขครับ ต้นเเบบมีเเต่เสียไม่มีภาพ
จารึกไว้เพื่อสื่อสารวิธีการทำงานในรูปเเบบหนึ่ง หวังว่าคงจะพอมีประโยชน์กับผู้สนใจ เเละใครบ้างไม่มากก็น้อย
ขอบคุณที่ติดตามจนถึงตรงนี้นะครับ
M.s U so M
หัทยา สงวนสิน