หลังจากวันนั้น..

[bobbyswingers]

มีเรื่องมาบอกกล่าวคับ
หลายวันก่อน ผมตั้งวงก๊งเหล้าขาวริมฝายยามดึกตามปกติ
แล้วเพื่อนดันหยอกกันอีท่าไหนไม่ทราบ หันมาดูอีกที...เฮดสต๊อกหัก
อาการอื่นก็..นัทแตกกระจาย สายขาดไป 2 สาย
ด้วยความคิดว่ามันก็แค่จีนแดงถูกๆ เดี๋ยวหาใหม่ก็เลย...ช่างเหอะ ไม่เป็นไร
เวรกรรม
พอลองสำรวจตามร้านแล้วดันไม่มีตัวไหนเสียงดีเท่าตัวเก่า
และเชื่อ อย่างยิ่ง ว่ากีตาร์ราคาแพงๆ คงไม่เหมาะกับวงเหล้า พังมาคงกลุ้มใจแย่
เลยกลับบ้านมาเช็คอาการป่วยไอ้จีนแดง
เอาวะ ตัดสินใจหากาวร้อนมาราดแล้วจับมันเสียบเข้าคืน
แล้วหันไปเลื่อยไม้มาทำนัทใหม่...กว่าจะได้ระยะห่างของสายเท่าๆกันก็หนักเอาการ

ระยะเวลาตั้งแต่วันที่หัก จนวันที่ซ่อมเสร็จ ปาเข้าไป 6 วัน
ไม่รู้สิ หลังจากสับคอร์ดลองเสียงตอนซ่อมเสร็จอยู่ประมาณนาทีกว่าๆ
รู้สึก(ไปเองหรือเปล่าไม่แน่ใจ)ว่าเสียงมันกระหึ่มกระแทกใจกว่าเดิมอีก
ผมบอกตัวเองว่าใครมีปัญญาทำพังได้ ทำไป ผมจะซ่อมมัน จนกว่าจะไม่มีที่ให้ผมซ่อม

มารู้สึกตัวอีกที ผมโพล่งถามตัวเองในใจว่าผมรักมันขนาดนี้เลยเหรอ
เพราะตั้งแต่วันนั้นมา ผมมีความรู้สึกดีเหลือเกินตอนที่จับมันขึ้นมาเล่น
รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้เห็นมันเปล่งเสียงในอ้อมกอดคนอื่น
แถมใครมายืมก็เริ่มจะระแวงเล็กๆว่ามันจะบาดเจ็บกลับมารึเปล่า

คล้ายกลับไปเป็นเด็กน้อยหวงของเล่นยังไงยังงั้นเลยครับ