สิบสองปันนา

[sukanyastory]

น้า karn คะ...พึ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้...

ออกจะอึ้งตั้งแต่ประโยคแรกที่ได้อ่าน มันสัมผัสได้ถึงความจริงที่น่าสนใจในประโยคต่อๆ ไป และ ความอยากรู้ว่าอะไรนะที่ทำให้น้า Karn ค้นพบบางอย่างในชีวิตได้ขนาดนี้
และไม่น่าแปลกใจเมื่อได้รู้ว่า เรื่องที่เกิดขึ้น...มันหนักอึ้งจริงๆ

ยอมรับว่าอินตามน้า karn ตั้งแต่เพลงที่ให้เปิดเลยค่ะ...เพราะจับใจจนทำให้น้ำตาซึม...คิดว่าตัวเองก็กำลังประสบชะตากรรมไม่ต่างกัน ไม่มีสิ่งใดแน่นอนเท่ากับความไม่แน่นอน...สิ่งเดียวที่เราทำได้คือ เราต้องเข้มแข็ง ทำในสิ่งที่เราต้องทำให้ดีที่สุด และอยู่กับมันอย่างเข้าใจ แล้วมันก็จะผ่านไป...

น้า Karn เขียนเรื่องได้ดี น่าสนใจ และ น่าติดตามมากค่ะ ...น่าเขียนหนังสือเหมือนอย่างที่น้า Pood บอกนะคะ....จะซื้อเป็นคนแรกเลยค่ะ

เสียดายที่เวลาเจอกัน ไม่เคยมีโอกาสได้คุยกัน...ไม่งั้นคงได้ฟังประสบการณ์อะไรดีๆ จากตัวเป็นๆ คงจะสนุกกว่านั่งอ่านอย่างนี้นะคะ...

ส่วนตัวเป็นคนชอบท่องเที่ยว ชอบอ่าน และชอบเขียนหนังสือเหมือนกันค่ะ...แต่พักหลังโอกาสไม่อำนวย แรงบันดาลใจถดถอย ก็เลยต้องพักไป...คงต้องพักอีกยาวเหมือนกัน กว่าภาระที่มีอยู่จะเบาบาง...

เห็นน้า karn พาแม่ไปเที่ยวแล้วรู้สึกผิด พักหลังๆ จะลืมทำหน้าที่นี้ไป เพราะมัวแต่คิดเรื่องของตัวเอง...ขอบคุณที่เตือนค่ะ...ก่อนที่จะไม่มีโอกาส...

สุดท้าย...ขอบคุณที่เขียนมาให้อ่านค่ะ...จะติดตามตอนต่อไปนะคะ