ขอบคุณที่ตั้งกระทู้ดีๆอย่างนี้ครับน้าโฟล์คน้อย
อยากเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ครับ ผมเชื่อว่าครอบครัวสำคัญที่สุด ในขณะเดียวกันก็ต้องพยายามbalanceเรื่องการงานและเงินทองที่ต้องใช้สอย
ผมเองก็เติบโตมาในครอบครัวชนชั้นกลางไม่ได้มีกิจการเหมือนๆกับเพื่อนๆที่ร่ำเรียนมหาลัยมาด้วยกัน แต่ก็โชคดีที่คุณพ่อและคุณแม่ใกล้ชิดและให้ความรักความอบอุ่นตลอดระยะเวลาตั้งแต่เด็กจนโต ตอนเด็กๆป๊าม๊าต้องทำงานทั้งคู่ ต้องให้อาม่าเลี้ยงทั้งพี่และน้อง อบอุ่นมากครับเพราะมีอากง อาม่า อาอี๊คอยดูและพร่ำสอนอย่างใกล้ชิด สอนให้เราเป็นคนดีและอ่อนโยน ตอนโตเข้ามหาลัยป๊าม๊าก็พอมีฐานะดีขึ้นบ้างก็พากลับมาเลี้ยงที่บ้านทั้งพี่น้องครับ ท่านทั้งสองให้เวลากับครอบครัวมากๆเรียกว่าไปไหนไปกัน หิ้วกันไปตลอดเวลา ป๊าเคยพูดเสมอว่าเค้าก็เคยได้งานบริษัทใหญ่แห่งหนึ่งที่ต้องไปเป็นผู้จัดการภาค อาจจะต้องกลับบ้านเดือนละครั้งเพื่อแลกกับเงินเดือนหลักแสนในสมัยนั้น ซึ่งในตอนนั้นก็คงจะเหมือนสถานการณ์ของน้าโฟล์คน้อย ณ ตอนนี้ล่ะครับ คำตอบ ณ วันนั้น ป๊าผมเลือกที่จะไม่รับตำแหน่งนั้น ยอมทำงานที่ตัวเองถนัดและไม่ต้องอยู่ห่างครอบครัว ก็เหมือนๆกับพี่หม่าวและพี่ป๋อที่ตัดสินใจแบบนั้นแหละครับ ผลลัพธ์ที่ได้คือ ลูกทั้งสองคนเติบโตมาได้ดีทั้งคู่ครับ(ไม่ได้ชมตัวเองนะครับ
) ได้ดีในที่นี้หมายถึง ลูกทั้งสองคนกตัญญูรู้คุณบิดามารดาและบุพการี มีจิตใจโอบอ้อมอารีย์ ตั้งใจทำงานไม่เกเรและไม่เคยทำให้พ่อแม่เสียใจในเรื่องร้ายแรงครับ
ที่แชร์ประสบการณ์มา ณ ที่นี้ก็เพื่อเป็นตัวอย่างที่เกิดขึ้นจริงกับครอบครัวผมซึ่งคล้ายๆกับน้าโฟล์คน้อยและอีกหลายๆครอบครัวในตอนนี้ครับ
แต่ก็อีกนั่นแหละครับ ผมสามารถบอกได้เลยว่า เด็กจะดีได้ไม่ใช่แค่พ่อแม่อย่างเดียว
สำหรับผมให้Weight 50/50 เลยครับ เพราะเคยมีเพื่อนที่ถูกเลี้ยงมาดีมากแต่ก็ใจแตก ส่วนอีกคนพ่อแม่ไม่สนใจทิ้งๆขว้างๆแต่เค้าก็โตเป็นคนดีกตัญญูครับ
ผมว่าหากผมมีครอบครัวแบบน้าโฟล์คน้อยก็คงต้องพยายามBalanceทั้งเรื่องครอบครัวและCash Flowแหละครับ
ป๊าผมสอนแบบนี้ครับ ชีวิตจะดีได้ต้องประกอบด้วย 3 องค์ คือ
1.หน้าที่การงาน และความก้าวหน้าในชีวิต หมายรวมถึงเงินทอง ทรัพย์สิน
2.ครอบครัว ญาติสนิท มิตรสหาย
3.สุขภาพที่แข็งแรง
ทั้ง3สิ่งต้องพยายามBalanceให้ได้ครับ ไม่มีปัจจัยใดปัจจัยหนึ่งที่สำคัญไปกว่ากัน ฉนั้นขึ้นอยู่กับช่วงเวลา จังหวะของชีวิต ช่วงไหน1, 2, 3มากน้อยไปก็ต้องปรับครับ
ผมเองก็อยู่ในวัยกลางคน กำลังสร้างเนื้อสร้างตัวอยู่ (แต่ก็ยังไม่ค่อยจะมีกับเค้าเท่าไหร่) แล้วก็อาจจะมีครอบครัวอีกไม่นานนัก ก็ตระหนักและเห็นประโยชน์ของกระทู้ที่น้าโฟล์คน้อยได้เขียนบรรยายมา รวมถึงเพื่อนๆพี่ๆที่ช่วยแชร์ ผมขอขอบคุณจริงๆครับ
ปล.สู้ๆนะครับ เข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อเลย เนี่ยผมยังคิดอยู่เลยว่าช่วงนี้นะพอมีตังค์ซื้อกีต้าร์ได้รีบซื้อ เพราะเดี๋ยวอาจจะต้องขายกีต้าร์ไปแต่งเมีย!!!
แอบกังวลเล็กน้อยเห็นเพื่อนๆวัยเดียวกันลูกโตกันแล้วน่ารักมากมาย ไอ้เราก็ยังหลั่นล๊าอยู่เลย 555