น้ำล้นแก้ว...ทำยังไงดี

[povation]

ชอบใจ และ โดนใจ ทุกกระทู้ครับ
ตราบใดที่ซื้อ --> เล่น ดม ดู เช็ด กอด --> เบื่อ แล้วขาย โดยไม่เดือดร้อนทั้งกาย และ ใจเราและคนรอบข้าง ผมว่าทำเถอะครับ

ผมว่าไม่รู้จักใครที่ทำประโยชน์จาก กีต้าร์ ได้มากเท่าคุณป๋อ อีกแล้ว
- เล่นกีต้าร์กันทั้งบ้าน
- ให้เพื่อน ๆ เล่น
- post ใน web ให้ผมได้ดูความสวย มีความรู้
- ขายให้คนอีกเอาไปเล่นต่อเป็น ทอด ๆ

เกือบจะได้เป็นเจ้าของต่อจากคุณป๋อ 2 - 3 ตัวแล้วแต่เวลาไม่อำนวยสักที
ขอให้มีความสุขกับกีต้าร์ต่อไปนะครับ

ขอขอบคุณคุณsurachaisornในคำชมครับ
ท่าทางจะอายุใกล้เคียงกัน หากไม่รังเกียจ แนะนำตัวหน่อยครับ
มาร่วมสังคมเดียวกัน สนุกสนานแบบพี่ๆน้องๆ

อ้าว...ผมเพิ่งสังเกตเห็นว่าเป็นสมาชิกดั้งเดิม แต่ไม่คุ้นชื่อ ต้องขอโทษด้วยครับ

---

ผมไม่ได้เล่นดนตรีหรือกีตาร์เป็นอาชีพ ค้นพบว่ากีตาร์ที่เล่นแล้วมีความสุข มันกลายเป็นกีตาร์ที่ไม่ใช่ตัวที่เสียงดี แพง หรือสวยอะไรเลย
มันเป็นแค่กีตาร์ที่เล่นถนัดมือ และเข้ากันได้ดีกับแนวเพลงที่เราเล่นบ่อยๆ
1. ลำตัวบางสายเหล็ก (เจอแล้ว)
2. ลำตัวบางสายไนล่อน (เจอแล้ว)
3. กีตาร์โปร่ง Picking ถนัดมือ (เจอแล้ว)
4. กีตาร์โปร่ง Strumming มันมือ (เจอแล้ว แต่ยังไม่มีตังค์ซื้อ)
5. กีตาร์ไฟฟ้า Solid Body (เจอแล้ว แต่ยังไม่มีตังค์ซื้อ)
6. กีตาร์ไฟฟ้า Semi Hollow Body (เจอแล้ว)

ประมาณ 6 ตัวก็จบเห่ เอ๊ย! จบข่าว

ช่วงแรกๆที่รู้จักพี่ป๋อกับอา(จารย์)กฤษณใหม่ๆก็มีความสุขที่ได้แลกเปลี่ยนความรู้และดูกีตาร์รุ่นที่ไม่เคยเจอ
ดีใจที่มีกีตาร์ใหม่ๆมาให้น้องๆได้ตื่นเต้นบ่อยๆ แต่ระยะ 2-3 ปีมานี้ ความรู้สึกแบบนั้นตายด้านไปแล้ว

ตอนนี้อยากเล่นกีตาร์บ่อยๆ มากๆ พอต่อเพลงที่ตัวเองอยากเล่นได้ซักนิดเดียว หัวใจพองโตเลย
เสียดายสมาธิสั้น นั่งเล่นแป๊ปเดียวต้องหันไปทำอย่างอื่นแทน เพลงที่ต่อไว้เลยไม่จบเพลงซักที

หากพี่ป๋อกับอา(จารย์)กฤษณเลิกซื้อ เลิกสะสม แล้วผมจะไปลองเล่นตัวใหม่ รุ่นใหม่กับใครอ่ะ
ได้โปรดซื้อและสะสมต่อไปเถอะ ลำพังผมเองก็ไม่มีปัญญาหาเงินซื้อตัวละหลายหมื่นแบบนั้น
ทุกวันนี้ก็ปากกัด ตีนถีบ ขาหนีบ ตูดดัน เก็บเงินไปเที่ยว เอาเงินไปใช้อย่างอื่นเยอะแยะ
ช็อตทุกเดือนจะแย่อยู่แล้ว

น้องยอดเยี่ยม พูดโน้มน้าวเก่ง สาวๆหลายคนคงหลงคารมมานักต่อนัก แต่ผมไม่ใจอ่อนครับ
ขอข้อสรุปหน่อยครับว่า ระดับน้ำในแก้วมีอยู่เท่าใดตอนนี้ (ไม่ได้ถามน้ำในแก้วหูนะครับ)

---

ของผมในแก้วไม่มีน้ำครับ แต่ในตัวนี่เพียบ ...
เมื่อก่อนคิดอยากสะสม แล้วก็คิดว่ามันทรัพย์สิน เพื่อลูกเพื่อหลาน แต่ลืมไปว่าไม่อยากมีลูก ตอนมี 7- 8 ตัว ถึงคิดได้ว่าเรามันคนเล่น เอาแค่ที่เล่นแล้วเข้ามือ เล่นได้นานๆก็พอ จากนั้นก็ขายๆไป ตอนนี้เลยเหลือที่พอจะเล่นได้ 2 ตัว ไว้เล่นจริงจังตัวนึง เล่นแบบทิ้งๆขว้างๆตัวนึง ส่วนเรื่องพอเพียงเนี่ยความหมายเขาแค่บอกว่าพอเพียงกับรายรับ แต่ถ้าความอยากมันมากกว่าก็จัดไปเถอะครับ ผมอยากให้พี่มีความสุข กับทุกๆสิ่งที่พี่คิดจะทำ พ่อสอนผมครับว่า ใครทำคนนั้นใช้ เพราะฉะนั้น ถ้าเป็นผมผมลุยต่อครับ ส่วนเรื่องจะเอาเงินไปทำอะไรสนุกๆนั้น ต้องคุยเป็นการส่วนตัวครับ

................... จาก นายน้ำเต็ม

เป็นแง่คิดที่ดี ขอบคุณมากครับ...คุณหมอสเปิร์ม...

---

ผมไม่เคยสะสมกีต้าร์ครับ ผมเป็นแค่ทางผ่านเท่านั้น

ความจริงแล้วผมมีกีต้าร์แค่ตัวเดียวก็เหลือเฟือแล้วเพราะผมไม่มีเวลาที่จะมานั่งเล่นกีต้าร์มากนัก ผมซื้อกีต้าร์เพราะคิดว่าผมมีความรู้ ความชำนาญ connection เก่าๆและทุนทรัพย์พอเพียงที่จะทำให้ผมเลือกกีต้าร์ดีๆและหายากจากต่างประเทศใด้ในราคาไม่แพง

พอใด้กีต้าร์มาผมก็ชื่นชมกับมันเดี๋ยวเดียวตอนที่เอามันมาทำความสะอาด เปลี่ยนสายใหม่และ set up ใหม่เป็นบางตัว พอทำเสร็จก็เก็บเข้ากล่อง ถ้าไม่มีใครมาขอลองผมก็จะไม่เห็นมันอีกเลยเป็นปีๆครับ ดังนั้นผมเลยไม่เคยเสียดายที่จะปล่อยเลยซักตัวถ้ามีคนอื่นอยากใด้จริงๆ

กีต้าร์นั้นแบ่งใด้เป็นสองประเภทคือกีต้าร์สะสมและกีต้าร์ใช้งาน ผมเลือกที่จะซื้อแต่ประเภทหลังครับเพราะผมไม่ต้องการสะสมเนื่องจากอีกไม่กี่ปีผมก็ต้องจากโลกนี้ไปแล้วและไม่มีใครมารับมรดก ส่วนคุณป๋อนั้นสะสมใด้เพราะมีลูกๆมารับช่วงต่อดังนั้นถ้าการสะสมไม่ใด้ทำให้ใครเดือดร้อนก็ไม่มีข้อเสียตรงไหนเลย อีกยี่สิบปีกีต้าร์ที่เราคิดว่าราคาสูงตอนนี้น่าจะแพงขึ้นอีกหลายเท่าตัวครับ (ยกเว้นพวกกีต้าร์ที่ไม่ใด้ทำด้วยไม้หรือกีต้าร์โปร่งไฟฟ้าเพราะระบบอิเล้คโทรนิคมันพัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆ)

โพสต์แบบนี้ พี่กฤษณมีหวังต้องอ่าน PM ที่มีน้องๆมาขอสมัครเป็นบุตรบุญธรรมกันเพียบ
คนที่คิดว่าจะมีอายุยืนอีกไม่กี่ปี กลับอยู่ยั้งยืนยง เพราะทำใจ เผื่อใจ สบายๆไว้แล้ว
ลูกความท่านหนึ่งของผม ผมทำพินัยกรรมให้ตอนที่มีอายุ 68 ปี บัดนี้ ท่านมีอายุ 84 ปี แล้ว สุขภาพก็เป็นไปตามวัย ผมยังนึกว่า เกรงว่าทนายความจะไปก่อนลูกความเสียอีก!
ผมบอกแล้วไง หากไม่ยึดติด ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป คงสบายๆแบบพี่กฤษณไปแล้ว
แต่ทั้งผมและพี่กฤษณนับว่าโชคดีที่ชอบดนตรีเป็นชีวิตจิตใจและมีความสุขในแวดล้อมดนตรีร่วมกับน้องๆ (หลายคนอย่าอิจฉาเราเลยนะครับ)
น้ำในแก้วของพี่กฤษณ ดูเสมือนว่าพร้อมที่จะหาคนมาชิม มาดมอมๆกลืนๆ เกือบหมดเมื่อใด พี่กฤษณก็หามาเติมใหม่ น้องๆพลอยได้แก้กระหายไปหลายคน

---

ถ้าชอบจริง ทำไร ทำเต้อ....
ชอบ Bid ให้ bid
ชอบ Buy ให้ buy

ขอเพียง ทำแล้วมีความสุขจริงๆ
ขอเพียง ทำแล้วไม่ทำให้ครอบครัว หรือ คนอื่นเดือนร้อน

------------------------------

ความสุขจากการได้ของใหม่ๆ ของดีๆ
เป็นความสุขแบบชั่วคราว ประเดี๋ยวประด๊าว
ไม่นานความสุขแบบนั้นก็จะหมดไป

ถ้าสามารถหาความสุขจากสิ่งที่มีอยู่ปัจจุบันได้
จะเป็นความสุขที่ยั่งยืนกว่า

สาธุครับ หลวงปู่เฉย วัดใจเธอ

---

น้ำล้นแก้วทำยังไงดี...อันนี้ต้องว่าเด็กเสิร์ฟครับ เสียดายน้ำครับ
ผมเจอบ่อยๆครับ รินเบียร์ให้ล้น จะได้ขายเบียร์ให้ได้มากๆ
คิดดูสิครับ แขกเค้าต้องจ่ายค่าน้ำที่หกด้วย ถ้าทางร้านไม่คิดค่าน้ำที่หกก็ว่าไปอย่าง
ตอนหลังก็ใช้วิธีรินเองครับ ไม่ต้องให้เด็กชงให้ ไม่ต้องเสียเซลฟท์
และเป็นการถนอมสุขภาพและประหยัดค่าเบียร์ด้วยครับ

อิอิ..ล้อเล่นครับ

ผมซื้อไปซื้อมาก็สามสิบกว่าตัวแล้ว พอถึงวันนี้ก็รู้ว่าตัวที่ดีที่สุดก็คือตัวแรกนั่นเองครับ

คุณหมอสเปญครับ คนไข้รายนี้ต้อง ADMIT แล้วนะครับ
อย่าเอาเรื่องผู้หญิงมามั่วนิ่มในการโพสต์ครับน้องkarn
เรื่องรินเบียร์แล้วล้นแก้ว ผมอยากจะสารภาพว่า ไม่ว่ามีสาวรินให้หรือผมรินเอง
รินล้นแก้วเมื่อใด ผมจะตกใจเล็กน้อย แต่โดยที่ผมเป็นคนมีสติดี จะรีบใช้ลิ้นเลียทันที...เพราะกลัวเสียของครับ
น้องkarn ไม่ได้สรุปว่าระดับน้ำในแก้วมีเพียงใด จำนวนน้ำไม่ได้บ่งวัดระดับน้ำในแก้วอย่างแจ้งชัด แต่เน้นชัดเจนว่า ยังไงยังไง ก็ชอบน้ำก้นแก้ว..มากกว่าน้ำที่เติมลงมาใหม่