ไป..ไปให้ไกลสุดฟ้ากว้าง...

[karn]

ห้องรับรองแขกของบ้านพี่ nap สวยมากครับพี่ชัย เดี๋ยวหาไฟล์ภาพเจอจะเอามาโพสต์ให้ดูครับ

---

มีสถานที่แห่งหนึ่งที่ผมอยากชวนเพื่อนๆไปมากๆครับ อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล แค่เกาะช้างนี้เองครับ

เดินทางสะดวก ขับรถไปลงเรือเฟอรี่ได้เลย



ระหว่างข้ามฝั่งจะนั่งอยู่ในรถก็ได้(แต่ห้ามติดเครื่องยนต์) หรือจะขึ้นชั้นสองไปกินกาแฟชมวิวก็ได้



วิวที่ท่าเรือครับ



ถึงฝั่งเกาะช้างขับรถไปทางซ้ายจนสุดทาง หมู่บ้านชาวประมงสลักเพชร



เดินต่อไปจนสุดทางเท้า..ถึงแล้วครับ โฮมสเตย์ สมบัติของเปิ้ล



ไปคราวนี้มีห้องหับเพิ่มขึ้นกว่าเดิมมาก เราเลือกพักบ้านที่อยู่ในทะเล









บ้านนี้เดิมประกอบอาชีพชาวประมง แต่ตอนนี้ผันตัวมาต้อนรับนักท่องเที่ยวเป็นรายได้หลัก
จากเรือหาปลาเลยกลายเป็นเรือบริการนักท่องเที่ยว



เดินทางมาถึงปุ๊บก็เสิร์ฟอาหารทันที นั่งกินข้าวท่ามกลางบรรยากาศสุดชิลด์



กินข้าวต่อด้วยกับแกล้ม ใครชอบกีต้าร์เล่นกีต้าร์ ใครชอบตกปลาก็หามุมกันตามสะดวก



เผลอแผล่บเดียว ได้เวลาอาหารค่ำแล้ว มีแต่ของบ้านๆครับ



กินข้าวเสร็จก็ออกเรือไปตกหมึก หมึกน้อยโชคร้ายเกาะเบ็ดเป็นตัวแรก



เห็นมันทำหน้าแล้วกินไม่ลง



ใครตกปลาก็ตกไปครับ ผมกินเหล้าดีกว่า



หมึกหลอดตัวแรกที่ชะตาขาด ผมไม่ตกครับสงสารมัน เลยคว้ามีดมาเจื๋อนเข้าปากสดๆ จะได้ไม่ทรมาน



ปลานกกระจอก





ปลากระทุ้งเหวทะเล

---

หมึกชะตาขาดตัวที่สอง สาม สี่ ห้า .... ไม่ไหวจะกิน...





กลับมาเล่นกีต้าร์ต่อ ตื่นมาทำไมมื้อเช้ามีปลากะพงด้วยเนี่ย เพื่อนผมบอกว่าตกได้ที่หน้าบ้านตอนที่ผมหลับไปแล้ว



สงสัยปลาตัวนี้จะตาบอด เลยมาฮุบเบ็ดของเพื่อนผม เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นเขาตกปลาได้

กินข้าวเสร็จก็ไปดำน้ำดูปะการังกัน



เพื่อนๆผมอยากตกปลา เลยแวะหย่อนเบ็ด ปลาน้อยชะตาขาดตัวแรก

---

ตัวที่สอง..สาม...สี่....ห้า......หก........เจ็ด.............







พี่สมบัติ นอกจากจะเป็นผัวพี่เปิ้ลแล้ว ยังเป็นไต๋เรือและพ่อครัวฝีมือเด็ดอีกตาหาก



ทำกับแกล้มเสร็จก็ไปตกปลาต่อ







เก๋าตัวนี้เล็กเกิน ปล่อยไปดีกว่า







ปล่อยเก๋าเด็กไป เก๋าใหญ่ก็มากินเบ็ดแทน