โอบกอดเป็นครั้งสุดท้าย...Hattaya & r-bu acoustic ballads

[kaka]

ผมได้ฟัง ไร้จันทร์ ฉบับคุณอาร์-บู ตอนสองยามพอดี
เป็นการตีความและถ่ายทอดออกมาแบบ เศร้า เหงา ลึก มากครับ

ผมลองย้อนฟังต้นฉบับอีกครั้ง มันให้ความรู้สึก เศร้า ผิดหวัง แต่ยังซ่อนความหวังเล็กๆไว้ เช่น ในประโยค "รอคืน พรุ่งนี้ ฟ้าจะมีแสงจันทร์ แม้เพียงเสี้ยวของมัน...."

แล้วก็ลองย้อนกลับมาฟังของคุณอาร์-บู อีกครั้ง อย่างที่บอกเลยครับ อารมณ์ เหงา เศร้า ดำด่ิง หมดหวังเหมือนกับจะยอมแพ้ให้กับโชคชะตา เลยทีเดียว

นักดนตรี จะพยามแกะเพลง ฝึกฝนเพื่อเล่นเพลงออกมาให้ได้เหมือนต้นฉบับหรือไพเราะมากกว่าต้นฉบับ
แต่ศิลปิน จะขบคิด ตีความ และสื่อสารความรู้สึกออกมา ผ่านบทเพลง

ขอบคุณมากๆครับ