เสียงกีตาร์ yamyha รุ่นเก่ากับรุ่นให่ม

[pood]

คนทั่วไปเขาเชื่อกันว่ากีตาร์โปร่งนั้นใด้รับการพัฒนาไปถึงจุดสูงสุดในสมัยก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง(Golden Era) ครับ ตั้งแต่นั้นมาไม้ดีๆก็เริ่มมีราคาแพงขึ้นเรื่อยๆ ค่าแรงก็แพงขึ้นทุกปี ดังนั้นถ้าจะทำกีตาร์ให้ดีเท่ากีตาร์ยุค golden era ราคาก็ต้องสูงมากจนชาวบ้านซื้อไม่ไหว การพัฒนาในยุคหลังจึงเน้นไปที่การลดต้นทุนในการผลิตแทบจะทั้งนั้นครับ

ตัวอย่างของการพัฒนาในยุคหลังสงคราม

1. ADHESIVES: สมัยก่อนเขาใช้ hot hide glue ซึ่งใช้งานยากเพราะต้องคุมอุณหภูมิและแห้งตัวเร็วมาก ข้อดีของมันก็คือพอแห้งแล้วมันจะแข็งตัว 100% จนกลายเป็นเนื้อเดียวกับไม้แต่ก็ยังละลายใด้โดยใช้ความร้อนและไอน้ำทำให้ถอดชิันส่วนออกมาซ่อมใด้ พอมาถึงยุค '60s ก็เปลี่ยนมาใช้ white glue สำหรับชิ้นส่วนที่ต้องการให้ถอดใด้ (neck joint, bridge) เพราะใช้งานง่ายและประหยัดเวลาแต่มันจะไม่แข็งตัว 100% ทำให้ส่งถ่ายความสั่นสะเทือนไม่ใด้ดีเท่า hide glue ถ้าเป็นชิ้นส่วนที่ติดแบบถาวรเขาใช้ yellow glue ที่แข็งตัวใด้ดีกว่า white glue แต่ก็ยังไม่ดีเท่า hide glue ครับ

ปัญหาของ white และ yellow glue ก็คือมันใช้ไม่ใด้ผลถ้ามีช่องว่างระหว่างไม่สองชิ้นเกิน 0.006" (เสันผมหนาประมาณ 0.004") ซึ่งในสมัยก่อนยุค CNC ( ก่อน 1980) คงไม่มีใครเหลา dovetail joint ใด้แนบสนิทขนาดนั้นนอกจากจะยอมเสียเวลาแต่งแล้วแต่งอีกเป็นชั่วโมง

Yamaha ในยุคก่อน 1980 ก็เลยแก้ปัญหาโดยการใช้กาว epoxy ติด dovetail joint ซะเลยเพราะ epoxy สามารถอุดช่องว่างห่างๆใด้และยังแข็งตัวใด้ 100% ด้วยทำให้การถ่ายทอดความสั่นสะเทือนจากคอไปบอดี้ทำใด้ดีกว่ายี่ห้ออื่นๆในยุคนั้นไม่ว่าจะเป็น Martin, Gibson ฆรือ Guild

ข้อเสียของ Yamaha รุ่นเก่าไม่ใช่เรื่องเสียงแต่เป็นเรื่องที่มันไม่สามารถถอดคอออกมาตั้งใหม่ใด้เวลาคอยกตามอายุขัย กีตาร์เก่าที่ขายกันบางตัวในบ้านเราก็โดนถ่วงคอด้วยก้อนอิฐและความร้อนมาแล้วซึ่งก็ไม่มีใครรู้ว่ามันจะอยู่ใด้นานเท่าไหร่ ก่อนซื้อกีตาร์เก่า Yamaha ควรลองจับหัวแล้วดึงคอดูก่อนนะครับว่าไม้ยังให้ตัวใด้ดีหรือเปล่า

ขอเรื่องเดียวก่อนครับ วันหลังค่อยเล่าต่อ