รู้มากจะยากนาน

[MUI]

บทเรียนหนึ่งที่ผมประสบในวันเปิดบ้านเต่า ครั้งกระนู้น ผมตั้งใจจะยกของถูก ๆ ออกมาโชว์ขำ ๆ แต่ก็..ยั้งไว้

จนไปเห็น..ได้ฟัง..(แต่ไม่กล้าเล่น) ตัวละแสน..สองแสน..สามแสน..กว่า ๆ....เอาละวาตู

วูบแรกของความคิด....กริ๊งแรกที่ได้ฟัง....ให้ทาย ทุกท่านก็ต้องทายถูก...."มั น ดี ม า ก ม า ย ก่ า ย ก อ ง ก ว่ า ข อ ง ที่ เ ร า มี อ ยู่ ยางงาย ว-ะ"......

แทนที่จะหาช่องว่างจากคลื่นมนุษย์อันแออัด...ผมกลับอยากกลับบ้าน(ไม่กล้าเอาออกมา)ไปนอนลูบคลำของเก่า "ขวัญเอ๊ย ขวัญเอ๊ย มาอยู่กะตัว..มะมา..."