Taylor 214

[povation]

แล้วลายเซ็นต์ของผมก็เป็นเรื่องอีกจนได้ ผมว่าลายเซ็นต์ของผมเนี่ยทำให้ผมโดนสมาชิกในบอร์ดเกลียดไปหลายคนแล้วล่ะ ครั้งก่อนโน้นก็เคยมีปัญหากับสมาชิกท่านหนึ่งมาแล้ว เพราะผมดันไม่เจียมเนื้อเจียมตัว ไปตำหนิเขา พอผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้ ก็คิดกับตัวเองว่า เอาล่ะต่อไปนี้เขาจะใช้ภาษาอย่างไร จะพิมพ์ถูก พิมพ์์ผิดอย่างไร ผมก็จะไม่ยุ่ง ไม่ตำหนิ เพราะมันเป็นสิทธิ์ของเขา แต่ผมก็ยังเก็บลายเซ็นต์ของผมอยู่ หลายๆครั้งที่อ่านคำตอบจากน้าๆหลายๆท่าน ก็เห็นบ่อย ที่พิมพ์ผิดกัน ทั้งตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม ผมก็ไม่ยุ่ง ไม่ว่า ไม่ตำหนิ เพราะมันเป็น "สิทธิ์" ของคุณ และผมก็ไม่อยากให้คนทั้งบอร์ดเกลียดผม เพราะบังอาจไปตำหนิพวกท่าน ตอนนี้ผมก็นิ่ง เงียบ เฉย เวลาเห็นภาษาที่ผิด ผมถามหน่อยว่าผมผิดเหรอครับ ผมมีเจตนาดี เพราะผมเห็นว่าภาษานั้นมีคุณค่า และ้เราก็มีภาษาใช้เป็นของเราเอง ผมมาอยู่ที่อิตาลีเนี่ยก็มีเพื่อนต่างชาติ ต่างภาษา มีเพื่อนที่มาจากประเทศ คองโก (แอฟริกา) เขาก็มีภาษาพูดของเขาเหมือนกัน แต่เขาไม่มีภาษาเขียนครับ เขาเขียนเป็นแต่พยัญชนะแบบอังกฤษ ผมก็คิดในใจว่า ดีเท่าไหร่แล้วที่เรามีภาษา มีตัวอักษรใช้เป็นของตัวเอง แล้วมีเหตุผลอะไรล่ะครับ ที่เราจะไม่รักษามันไว้ หรือว่าจะต้องรอจนกว่าภาษาไทยจะสูญหายไปซะก่อน ถึงค่อยมาเสียดายกัน สิ่งที่เรามีอยู่บางครั้งเราก็ไม่เห็นค่าของมัน แต่เมื่อใดที่เราสููญเสียมันไป เราก็จะมานั่งคร่ำครวญเสียใจว่าทำไมเราถึงไม่รักษามันไว้ให้ดี ผมไม่ทราบนะครับ ว่าการที่จะพิมพ์คำไทยให้มันถูกต้องเนี่ย มันจะทำให้ท่านต้องมาเสียเวลามากมายขนาดไหน ท่านๆทั้งหลายทราบหรือไม่ครับ ว่าตอนนี้เนี่ยผมพิมพ์ภาษาไทยได้อย่่างไร ตอนนี้ผมใช้ http://www.learningthai.com/thaikeyboard/ ครับ ผมต้องลาก mouse ไปกดตามตัวอักษรต่างๆบนแป้นพิมพ์ ย้ำว่าใช้ mouse นะครับ ไม่ใช่ keyboard เหมือนที่ท่านๆใช้กัน แล้วท่านลองคิดดูสิครับ ว่าผมต้องใช้เวลามากกว่าท่านตั้งเท่าไหร่ แล้วผมก็ขอให้ท่านกลับไปดูข้อความของผมทุกข้อความด้วยว่าผมพิมพ์ไปเยอะรึเปล่า ผมยอมรับว่าผมเองก็ไม่ได้พิมพ์ถูก 100% เหมือนกัน แต่ถ้าเทียบความยากลำบากแล้วล่ะก็ ผมพิมพ์ลำบากกว่าท่านๆเยอะ แล้วก็เสียเวลามากกว่าท่านมากด้วย แต่ผมก็ยอมเสียเวลาแล้วพิมพ์ถูกดีกว่าพิมพ์เร็วแล้วพิมพ์ผิด ผมไม่ว่าครับ หากท่านจะยังคงใช้ภาษาวิบัติกันต่อไป เพราะมันเป็นสิทธิ์ของท่าน แต่คนเราเดี๋ยวนี้รู้จักกันแต่ "สิทธิ" แต่ลืม "หน้าที่" หน้าที่ของคนไทยคืออะไรครับ ก็คือการรักษาสมบัติของชาติ รวมถึงภาษาด้วย ผมก็แค่เด็กอายุ 17 ปีคนหนึ่ง หากทำอะไรที่ไม่ถูกใจท่านทั้งหลาย ก็ต้องกราบขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ยอมรับว่าเหนื่อยครับ ทำดีแต่ไม่ได้ดี แต่ผมก็ไม่อยากให้ใครมาชื่นชมผมหรอก ถ้าท่านทั้งหลายอยากให้ผมเปลี่ยนลายเซ็นต์ ผมก็จะเปลี่ยน แต่ผมขอเหตุผลที่พอฟังขึ้นหน่อยก็แล้วกันนะครับ เหนื่อยครับ...เหนื่อยใจ สวัสดีและขอบคุณมากครับ

ความคิดเรื่องรักชาติรักภาษา เป็นน่าชมเชยยิ่งนักน้องเอ๋ย...

เพื่อน ๆ คนอื่น ๆ ในบ้านนี้ จะว่าอย่างไร หรือเคยมีประเด็นอะไรขัดอกขัดใจกัน ผมก็ไม่ทราบ...

แต่สำหรับผม... อยากจะแค่ให้น้อง ทำความเข้าใจสักนิด ในประเด็นที่น้องพยายามชี้นำหาเหตุว่า ที่นี่มี 'ภาษาวิบัติ' และอยากให้ใครต่อใคร ปรับปรุง -ใช่หรือไม่?
...ถ้าไม่ีใช่ ผมต้องขออภัย ที่เข้าใจผิด
...แต่ถ้าใช่ ก็ต้องบอกว่า น้องควรมีมิติกว้างกว่านี้ หากคิดจะแสดงทัศนะทางสังคมและภาษา

เอาแค่สิ่งที่น้องเขียนระบายความขับข้องหมองใจมา ก็เต็มไปด้วย 'สำนวนภาษาพูด' กระทั่งเปรอะไปด้วยคำซึ่ง พวกเคร่งครัดภาษาสุดขั้ว เรียกคำเหล่านั้นว่า 'คำวิบัติ' (ที่ผมขีดเส้นใต้ ระบายสีแดง) นั่นเป็นตัวอย่าง...

จริงแท้ครับ... เรามีภาษา มีอักษร ของเราเอง... แต่รากของเราก็ยืมภาษาอื่นมาปนอยู่มากทีเดียว...

ปล่อยวางลงสักหลาย ๆ ส่วนเถอะครับ กับวิวัฒนการของภาษา

ถ้าอยากคุยเรื่องทัศนะภาษา ว่าง ๆ ผมจะมาถกหนังภาษาไทยให้ฟัง แต่ก่อนอื่นใด ใจน้องต้องเปิดกว้าง รับเสียงวิพากษ์... ส่วนใครจะถูกใครจะผิด นั่นอีกเรื่องหนึ่ง...

ท้ายสุด... ผมชื่นชมในมุมความรู้สึกที่ดีงามของน้อง แต่ขอตำหนิว่าให้ขัดมุมที่จะส่อไปในทางชาตินิยมสุดขั้วลงบ้างสักหน่อยจะดีมากทีเดียว...

น้องเอ๋ย น้าอ้วนLittleNomad เป็นรุ่นพี่อาวุโสคนสำคัญคนหนึ่งของบ้านสีฟ้า
ผมเฝ้าสังเกตการณ์มานานแล้วและทราบดีว่าน้าอ้วนเชี่ยวชาญภาษาไทยพอควรเลยครับ แต่คนที่เชี่ยวชาญภาษาไทย อาจเบื่อที่จะต้องมาใช้คำภาษาไทยให้ถูกต้อง 100% ในบ้านสีฟ้าหลังนี้ เข้าทำนอง...
เข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม
หลิวลู่ลม

ข้อความข้างต้นที่น้าอ้วนสอนน้อง ผมว่ามีค่ามากมายนัก โปรดเข้าใจมุมมองโลกกว่าอีกสักนิด แล้วน้องจะกลายเป็นเด็กที่แก่แดดไปโดยปริยาย!
รู้ไหมครับ ผมชอบคุยกันรุ่นพี่ เพราะทำให้ผมได้ประสบการณ์
แต่ผมชอบเที่ยวและเล่นกับเด็กหรืออายุน้อยกว่าเพราะทำให้ผมสบายใจดี ไม่ต้องเครียด เนื่องจากในชีวิตจริงของคนเราก็เครียดกันไปคนละหลายแบบ
..ว่าแต่ว่า..น้องเครียดอยู่ไหมนี่ หากไม่เครียด ก็จงยิ้มรับโลกกว้างที่พี่ๆในบ้านสีฟ้าหยิบยื่นให้น้องด้วยความหวังดีและจริงใจ