เมื่อ ร๊อกเกอร์รุ่นเก๋า พาคน ตจว.ตะลุย เวิ้งฯ

[กีต้าร์เก่า]

.....แวะมาเล่าเรื่องครับ.....วันนี้หลังจากที่ผมหัดเล่นแชตทางอินเตอร์เนต เลยได้รู้จักกับผู้ชาย.......ติดต่อกันทางเนทได้แป๊บเดียวก็นัดกันออกไปเที่ยว......โดยเค้านัดผมไปเจอที่หน้าเดอะมอลฯ.....ได้เวลาเราก็เจอหน้ากัน.....เค้าเป็นผู้ชายร่างใหญ่ในมาด ร๊อกเกอร์......ผ่าง.....น้า ลิตติ้ลนอเมท นั่นเอง.....ตอนเที่ยงเราได้รับทานอาหารด้วยกัน.....หลังจากนั้น......เรานั้นก็โดดขึ้นรถ ปอ. สาย40 รวดเดียวถึงเลย....ถึงเยาวราชเลย......เดินไปได้อีกแป๊บเดียว.....เราก็ถึงเวิ้งฯ......เราเดินไปโดยเข้าเป็นร้านๆไปเลย......ร้านแรกเป็นร้านศุภกรฯเครือเดียวกะ ร้านบูเซ่ฯนั่นหละ....น้าอ้วนไม่พูดพร่ำทำเพลง....สั่งเอาแท่งสไลด์...3 แท่ง.....ลองโน่นลองนี่อยู๋พักแก่ซื้อเลย.....ผมก็ได้แต่มองตาปลิบๆ.....จ่ายตังเดินออกจากร้าน....ก็...เดินเข้าอีกร้าน.....ร้าน ธีระฯ(ร้านเก่าหนะ)....เข้าไปลองของไฮเทคแยะไปหมด....คนขายเป็นลูกชายอาเจ็ก(เจ้าของร้าน)ขายมันอย่าบอกใครอยากลองอะไรลองให้ดูหมด......น้าอ้วนบอกลองแต่ไม่ซื้อหรอก......คนขายบอก.....วันนี้ลุงไม่ซื้อผมวันหน้าลุงก็ต้องมาซื้อผมอยู่ดี....ฉนั้นลองซะวันนี้เลย.....ผมงี้โกรธแทนน้าอ้วนจริงๆเลย....มาเรียกน้าฯว่าลุงแต่เรียกผมว่าพี่....อิ....อิ.....สุดท้าย โดนครับโดน....น้าอ้วนไปซัด บ๊อสเบสแมนมา1ตัว....น้าอ้วนแก่เล่นลองจนผมเคลิ้มเลย......ผมเลยตกกระใดพลอยซื้อไปกะเขาด้วย..1 ตัว.......เดินออกจากร้านน้าอ้วนมาขอโทษผมที่น้าเขาทำให้ผมต้องเสียตังค์.......ผมคิดในใจ ก็น้าเล่นเอาเพลงมั๊กๆผมมาลองนี่แถมเล่นได้มันซะอีก(ผมก็อยากมันบ้างนี่หว่า)........โอยยาวแฮะ.....พอออกจากร้านธีระฯก็เข้าร้าน เบ้ฯ คนแยะมากลองเฟนเดอร์กันอุตลุด........น้าอ้วนกระซิบบอกผม.....น้าฯอ้วนแกไปได้ลองเฟนเดอร์เซตเน็คที่ใหนมาก็ไม่รู้มาแล้ว.....ของทั้งร้านนี้เลยจืดไปเลยไม่อยากลอง...แน่.......ร้านนี้ดูๆอย่างเดียว.....อ้อ เอมป์บลูจูเนี่ยขาดตลาดแล้ว.......เราเลยเดินไปผมกะลองกิ๊บสันSG.....คนก็แยะอีก.....แต่คนขายดูมารยาทไม่ดีแถมกวนๆ(ชาวบ้าน)เขาอีก......ก็ได้แต่ยืนดู.....เสียงสะใจมากแต่มันเหมือน LP standard ของผมเลย.....ผมเลยไม่ซื้อ.......ผ่านไปร้านย่งเส็ง....จัดร้านแบบโบราณมีทางเดินแคบๆต้องตะแคงตัวเดินเลยไม่ได้เข้าไป......ไปเจอสไล้ด์อันละเป็นพัน คนขายบอกทำมาจากวัสดุที่ทำยานอวกาศ..เลยแพง.....น้า อ้วนคงคิดว่าควสำหรับมนุษย์ต่างดาว...แก่เลยไม่ซื้อ.....ต่อไปก็ ร้านแต้เซ่งฮง.......ร้านนี้ร้านกว้างดีแต่เน้นไปทาง cort กะ faster ไม่มีไทเลอร์....ผ่านไป.....เดินเข้าร้านนู้นออกร้านนี้ไปทั่ว......จะกลับอยู่แล้วผ่านมาร้านบูเซ่ฯ.....เจอสาวสวย(สวยจริงๆ)ลองเอฟเฟคกับไวโอลินอยู่พอดี.....ผมและน้าอ้วนหยุดดูและฟังอย่างพร้อมเพรียงกันเลย......น้าอ้วนเดินเฉียดเข้าไปไกล้แล้วแกล้งถามคนขายว่ามีสไลด์เซลามิกขายหรือเป่า(ซื้อมาตั้ง3อันแล้วนะ).....คนขายบอก มี....ท่านผู้อ่านครับ....น้าอ้วนแกซื้ออีกอัน.....ครับ.....ที่แรกก็นึกว่าแกจะควักเงินให้สาวนักไวโอลินดู....แต่ตอนหลังแกมาบอกผมว่า......แกจำต้องหัดให้เป็นเพราะแกไปซื้อกีต้าร์สำหรับสไลด์จากใครก็ไม่รู้แล้วคนขายมีสัญญาว่าหากมีมิตติ้งเมื่อใดแกต้องเอาไปแจมด้วย.......โอยยาว ยังไม่จบครับ......ขอพักทานน้ำก่อนนะ......