ไป..ไปให้ไกลสุดฟ้ากว้าง...

[karn]

สิ่งแรกที่เห็นคือกังหันน้ำขนาดใหญ่อยู่หน้าเมือง เดินเข้าไปเจอร้านขายของนานาชนิด ส่วนใหญ่จะเป็นของที่ระลีก
เห็นร้านขายเนื้อจามรี จึงเดินเข้าไปดู เห็นหางและขนจามรีทำเป็นแส้วางขาย จึงซื้อมาอย่างละอัน
ขนจามรีนี่ไทยโบราณถือเป็นของสูง "สุพรรณหงษ์ทรงพู่ห้อย งามชดช้อยลอยหลังสินธุ์ เพียงหงษ์ทรงภูมินทร์ ลินลาศเลื่อนเตือนตาชม"
พู่ที่ห้อยอยู่ที่เรือพระที่นั่งสุพรรณหงษ์ ก็ทำจากขนจามรีนี่แหละ โดยปกติสินค้าที่วางขายให้นักท่องเที่ยวในเมืองจีน จะสามารถต่อรองราคาได้ถึง5เท่า

เช่นหากราคา1000หยวนสามารถซื้อได้ในราคาเพียง200หยวนเท่านั้น (ยกเว้นที่ผมเจอที่เซี่ยงไฮ้) แต่ไกด์ได้เตือนเราว่า คนที่ลี่เจียง จะเป็น

เผ่านาซี ซึ่งมีเชื้อสายธิเบต จะค่อนข้างดุ และไม่ง้อลูกค้า หากต่อรองมากเกินไปอาจโดนเตะได้ แต่ผมไม่เชื่อสักเท่าไร ปรากฏว่าเป็นอย่างที่ไกด์พูดไว้

จริงๆ ขนาดต่อแค่หาร2นะเนี่ย พวกค้อนควับ!
แต่ก็ซื้อมาจนได้ ..เห็นอักษร ตงปา อยู่ทั่วไปตามป้ายและกำแพงต่างๆ