เครื่องวัดความชื้นในอากาศ

[.::.pOoH.::.]

กำเนิดเทพอินเดีย
นานมาแล้ว ก่อนพุทธกาลนิดหน่อย เหล่าเทพบนสรวงสวรรค์ ได้รับการกล่าวขานว่า อริยะ หมายถึง ผู้ประเสิรฐ มีเทพที่ถูกยกย่องว่าเป็นพี่เบิ้มของสวรรค์ คือ พระอินทร์ ปกครองหัวเมืองดาวดึงส์ทั้งหมด พระอินทร์มีสายฟ้าเป็นอาวุธ และรับหน้าที่ดูแลเมฆฟ้าลมฝน ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นเทพเจ้าแห่งสงคราม เวลาต่อมาก็มีผู้กล้ามาท้าทายอำนาจแห่งพระอินทร์ เมื่อปีศาจมังกร ได้อมเงินสามสิบล้านสะท้านไปถึงรากหญ้า อมเมฆฝนและพระอาทิตย์ ทำให้ฝนฟ้าไม่ตกต้องตามฤดูกาล พระอินทร์เลยฆ่าอสูรมังกรตายและคืนเมฆฝนและพระอาทิตย์ให้แก่โลกอีกครั้ง

เวลาต่อมาอีกนิดหน่อย พระอินทร์องค์แรกมีงานเยอะ เพราะเพิ่งได้รับแต่งตั้งให้มาดำรงตำแหน่งประธานกกต(กวดขัน กำกับ และตรวจตรา)โลก งานจึงยุ่งพิลึกทีเดียว จึงมอบหมายให้เหล่าพระมารุต รับหน้าที่ดูแลสายลม พระมารุตมีหลายองค์รับหน้าที่ดูแลสายลมทั่วโลก ส่วนตำแหน่งฝนยกหน้าที่ให้พระวรุณหรือที่คนไทยเรียกกันว่า พระพิรุณ

สมัยแรกๆ พระพิรุณนอกจากดูแลสายฝนแล้ว ยังได้รับแต่งตั้งให้ดูแลพฤติกรรมเหล่าเทพ คอยแจกใบแดงใบเหลือง ดังนั้นถึงฤดูเลือกตั้ง เอ้ย!ถึงฤดูแต่งตั้งเทพทีไร เหล่าเทพได้หวาดผวาทุกที เพราะว่าพระวรุณเป็นคนตรง ใครถวายสักการะท่านก็รับ แต่ผิดก็ว่าไปตามผิด ถูกก็ว่าไปตามถูก พระวรุณมีลูกน้องคอยสอดส่องดูแลพฤติกรรมเหล่าเทพหลายองค์ แต่ที่สนิทที่สุด ชื่อ พระมิตร เป็นคนสัตย์ซื่อ ต่อมามนุษย์เมื่อให้เกียรติเทพองค์นี้ เลยสมมติเรียกเพื่อนที่รักกันมากว่า มิตร เหล่าลูกน้องพระวรุณจะคอยสอดส่องดูแลพฤติกรรมของเทพและมนุษย์ ใครทำดีให้ขึ้นสวรรค์ ใครทำชั่วจะถีบส่งลงภูมิที่เรียกว่า เปตภูมิ

ว่ากันว่ามนุษย์คนแรกที่กำเนิดบนโลก ชื่อว่า ยม แปลว่า ความรื่นเริง เมื่อยมตายลงเลยต้องคอยทำหน้าที่เป็นไกด์ให้มนุษย์รุ่นหลังที่ตายไปอยู่ในเปตภูติ(ภูมิของผู้ที่ละไปแล้ว) สมัยนั้นมนุษย์ยังไม่ทำบาป เปตภูมิเลยกลายเป็นสถานที่รื่นเริงบันเทิงใจ ใครได้ไปอยู่ที่นั่นจะสุขสรรค์ตลอดกาล แต่ต่อมามนุษย์ทำชั่ว พระยมพร้อมลูกน้องก็เลยได้รับมอบหมายให้ลงโทษคนทำชั่วที่ลงไปด้วย ชื่อพระยมเลยกลายเป็นที่หวาดกลัวสำหรับเหล่ามนุษย์ผู้ยังมีชีวิตอยู่ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

ยังมีเทพอีกองค์ชื่อพระรุทธ องค์นี้มีศรเป็นอาวุธ ว่ากันว่าใครโดนเข้าไปได้ไปเจ็บป่วยปางตายหลายสมัย กว่าจะกลับมาแก้ไขอะไรได้...แล้วก็พระรุทธนั่นแหละที่รับรักษาให้หาย จึงเป็นตัวแทนแห่งความเจ็บไข้และการรักษา ซึ่งต่อมาภายหลัง เหล่าพราหมณ์พร้อมใจกันยกพระรุทธให้เป็นสวรรค์บุรุษ หนึ่งในสามพระตรีมูรติ คือ พระศิวะ นั่นเอง

ต่อมาภายหลังก็มีเทพมากมายทยอยเกิด คือ พระจันทร์ พระอังคาร พระพุธ พระพฤหัส พระศุกร์ พระเสาร์ พระราหู พระเกตุ ฯลฯ จนมนุษย์หาเครื่องเซ่นไหว้ไม่ไหว จนมีคำพรรณนา(แกมประชด)ว่า พวกเราควรจะบูชาใคร(กะ ปูชเร)

แต่ปราชญ์รุ่นหลังเห็นภาษาสันสกฤตว่า กะ ก็คืดว่า ชะรอยว่า คำว่า กะ นี่คงเป็นชื่อเทพอีกองค์แน่ๆ พระกะ (พระอะไรก็ไม่รู้) เลยได้รับการยกย่องให้เป็นพระกะ(พระอะไรก็ไม่รู้) แม้แต่สมัยต้นกรุงมีคำเล่าลือว่า พวกแขกยามมักจะร้องว่า กะโห้ (ไม่แน่ใจว่าเพี้ยนเป็นคำว่า กระโห้หรือเปล่า) แปลว่า ใครวะ,ใครโว้ย เรื่องมันก็เลยเอวังด้วยประการฉะนี้แล