ไปภูฏานมา...

[myakira]

สวยจังครับ..

ขอบคุณครับ..สวยจนอยากไปอีกเลยครับ (แต่มีข้อแม้ว่าเงินบาทต้องแข็งๆ แบบนี้นะ)

สวยจังครับ..

เจอตัวจริง 2 ครั้ง ออกไปทาง..ขาว..อวบนิดๆ เจ้าเนื้อหน่อยๆ..ก็ดูดีอ่ะนะ

กำลังพูดถึงเจ๊ Akira ใช่มั๊ยครับ Grid

ว่าจะไม่ผิดศีลข้อ 4 แล้วนะ

...................................................................................
Boy size

แหม...น้ายอดเยี่ยม ...คนเค้ามีอันจะกินก็สมบูรณ์เยี่ยงนี้แหละคร้าบบบบ

ไปเมือง พาโร ธรรมชาติสวยดีครับ ดูซะเพลินเลย..
แต่ Druk Air ผูกขาดเส้นทางบินอยู่สายเดียว เครื่องก็ออกซะแต่เช้าตรู่ 05.50
แต่ต้องไปแวะที่ Dhaka หรือ Kokata ซะประมาณ 1 ชั่วโมง

ป้ามุก ไปเจอ ไฟล์ทแวะที่ไหนมาหละครับ ?



ปลปลปล. เมื่อไหร่จะมาร้องเพลงที่อุตส่าห์ไปร่ำเรียนมาให้เพื่อนๆ พี่ๆ ได้สดับรับฟังกันบ้างหละครับ

เห็นด้วยกับน้า Poppie อย่างสุดลิ่มทิ่มประตูว่าพาโรยังสวยและเป็นธรรมชาติอยู่มาก (ทั้งๆ ที่เป็นเมืองสนามบินเพียงแห่งเดียวของประเทศ ซึ่งน่าจะมีความเสี่ยงสูงในการเปิดรับอะไรต่อมิอะไร) บ้านก็ยังเป็นบ้านเดี่ยวบนไหล่เขา ไม่ได้ปลูกติดกันเป็นตึกแถวเหมือนในเมืองหลวง ...ดูเพลินจริงๆ ครับ ชอบที่สุดก็ตอนเครื่องขึ้นเครื่องลงนี่หละ รันเวย์สั้นๆ อย่างนี้ชวนให้ลุ้นว่าวันนี้จะได้เกยตื้นบนคันนาของประชาชีหรือไม่ ตอนบินต่ำๆ ระเรื่อยไประหว่างหุบเขาที่ขนาบซ้ายขวาก็ราวกับ ลุค สกายวอล์คเกอร์ ขับเครื่องบินหลบ ดาร์ด เวเดอร์ ยังไงยังงั้น ให้ไปอีกยังไงก็เอาครับ

ผมค่อนข้างเห็นด้วยนะที่ Druk Air ผูกขาดการบินไว้ เพราะหุบเขาพาโรไม่ใช่หุบกะพง คนโน้นคนนี้จะได้บินขึ้นบินลงกันได้ง่ายๆ นอกจากนี้การจำกัดไฟลท์ก็เป็นการจำกัดจำนวนนักท่องเที่ยวทางอ้อมด้วย ขนาดนี้ผมยังห่วงเลยว่าภูฏานจะรับมือกับสิ่งที่คนทั่วไปเรียกว่า "ความเจริญ" ไหวหรือเปล่า กลัวจะเป็นแบบเมืองไทยครับที่เน้นเปิดแหล่งท่องเที่ยวใหม่ๆ หาตังค์เข้ากระเป๋า แต่ไม่มองด้านการรักษาเลย พอทรุดโทรมก็ย้ายไปหากินที่อื่น เรียกว่าทำไร่เลื่อนลอยกับทรัพยากรธรรมชาติของตนเองโดยแท้

ผมเจอไฟลท์ออก 06:50 แวะ Kolkata 40-50 นาที ขาไปนี่สงสารแอร์โฮสเตสมาก เกิดมาเพิ่งเคยเจอแอร์ทั้งลำพร้อมใจทำหน้าไล่แขกนี่หละครับ ผมหมายถึงแขกจริงๆ ที่ไปลง Kolkata นะครับ มีผู้โดยสารหลายท่านมารยาทไม่ดีและไม่ปฏิบัติตามกฎระเบียบ กล้ามเนื้อริมฝีปากของคุณแอร์ทั้งผองจึงตกอย่างอิสระตามกฎของนิวตัน เสริมด้วยความเร่งตามแรงโน้มถ่วงของโลก จะมาเริ่มต้านแรง g ได้อีกทีก็ตอนที่ได้ฝรั่งกับญี่ปุ่นจาก Kolkata มาแทนที่นี่หละครับ ส่วนขากลับจากพาโรมีแต่ฝรั่ง ญี่ปุ่น และคนไทย (ทั้งขาไปและขากลับ มีพวกผม 5 คน รวมทั้งลำนับได้ไม่เกิน 10 คน) แม้จะแวะ Kolkata เหมือนเดิมแต่ไม่มีใครขึ้นใครลง คุณแอร์จึงมีใบหน้าผ่องแผ้วเป็นอัศจรรย์ตลอดการเดินทางครับ

ปลปลปล. อยากไปร่วมงานมากครับ แค่ได้ฟังดนตรีที่กลั่นจากใจก็มีความสุขกลับไปแล้ว ถ้ารู้วันเวลาล่วงหน้านานๆ จะล็อควันไว้ให้เลย