Siam 1973..

[pood]

ที่ดินบริเวณสยามสแควร์เป็นที่ดินของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยซึ่งใด้รับพระราชทานจาก
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าฯครับ

ช่วงปี พ.ศ. 2505 หรือ 46 ปีที่ผ่านมา เวลานั้นบริเวณที่ดินที่วันนี้คือ สยามสแควร์
ยังเป็นร่องสวนผัก มีสระบัว ขึ้นตามธรรมชาติหนาแน่น ผู้คนสัญจรทางเรือเป็นส่วนใหญ่
สยามสแควร์เวลานั้นถูกล้อมรอบไปด้วยชุมชนแออัด จนกระทั้งเกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่
ทำให้ชาวบ้านเหล่านั้นต้องอพยพออกจากพื้นที่ไป สมัยนั้น พลเอกประภาส จารุเสถียร
เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย และดำรงตำแหน่งอธิการบดี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
จึงมีแผนในการพัฒนาที่ดินบริเวณสยามสแควร์ให้เป็นแหล่งค้าขายแนวใหม่
เพื่อป้องกันการบุกรุกที่ดินของชุมชนแออัดที่อาศัยอยู่เดิม

...เดิมสยามสแควร์ใช้ชื่อตามสภาพแวดล้อมว่า "ปทุมวันสแควร์" โดยมีพลเอกประภาส จารุเสถียร
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยขณะนั้น เป็นผู้เดินทางมาวางศิลาฤกษ์ ต่อมาเล็งเห็นว่า
ชื่อไม่อินเตอร์ จำยาก จึงเปลี่ยนชื่อเป็น "สยามสแควร์" ขณะเดียวกัน ฝั่งตรงข้ามที่กำลังก่อสร้าง
โรงแรมเพื่อรับนักท่องเที่ยวที่ทะลักมาจากโรงแรมเอราวัณ สี่แยกราชประสงค์ เดิมทีใช้ชื่อว่า
"บางกอกอินเตอร์คอนติเนลตัล" ก็เปลี่ยนชื่อใหม่เป็น "โรงแรมสยามอินเตอร์คอนติเนลตัล"
ในเวลาไล่เลี่ยกัน ศูนย์การค้าที่สร้างขึ้นใหม่ในบริเวณนั้น จึงตั้งชื่อให้สอดคล้องกันว่า
"สยามเซ็นเตอร์" ที่ดินฝั่งตรงข้ามเป็นที่ดินเช่าจากวังสระปทุมครับ

สมัยเรียนหนังสือไปดูหนังแถวนั้นประจำครับ มีโรงหนังสยาม ลิโด้และสกาล่า ตอนนั้นสยามสแคว์ยัง
ไม่ใช่แหล่งชุมนุมของวัยรุ่นเหมือนสมัยนี้ พวกวัยรุ่นที่มีรถยนตร์มักจะไปรวมตัวกันที่ร้านศรีไทยเดิมใน
สวนลุมพีนี หรือที่เพลินจิตรเซนเตอร์กันมากกว่า