ไป..ไปให้ไกลสุดฟ้ากว้าง...

[karn]

ตอนเด็กๆผมเคยแต่มองภาพเหล่านี้เวลาเดินผ่านร้านขายโปสเตอร์บนแผงลองที่ตลาดนัดใกล้บ้าน บางอันเป็นภาพเขียนสีน้ำ ซึ่งผมประทับใจแต่ไม่มีเงินพอที่ซื้อเก็บไว้ได้แต่ไปนั่งดูซึ่งผมตั้งชื่อมันว่าเป็นเมืองในฝันของผมและบ้านของผมก็อยู่ริมผา มีสนามหญ้าหน้าบ้านแค่พอให้ผมเตะบอลเล่นได้ตอนเย็นๆ จนมาเจอภาพเหล่านี้ของน้ากานทำให้ผมได้นึกถึงความฝันในวัยเด็กอีกครั้ง แต่สิ่งที่ผมฝันมีอีกอย่างที่ใกล้เคียงกับบ้านฟ้าคือมีสังคมที่เต็มไปด้วยผู้คนที่เจริญทางด้านจิตใจ คิดกันแต่สิ่งที่ดีๆ ขอร้องเพลงนี้ให้น้ากานครับ เธอทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตอน 14 อิอิ(ถึงแม้ว่าจะผ่านมาสามปีแล้วก็ตาม555)

ผมก็ค้นหาสถานที่ ที่ประทับใจจาก ภาพเขียน ภาพถ่าย ภาพยนต์ที่เคยดู หนังสือที่เคยอ่าน(ต่วย'ตูน)
รายการสารคดีที่เคยดู (discovery channel , lonely planet ) และอ่านเรื่องราวของคนอื่นๆที่เคยไป
อย่างเช่นภูถาน,ตุรกี และPetraเนี่ย ต้องหาโอกาสไปครับ แต่ฝันที่จะเล่นกีต้าร์ให้เก่งๆ คงต้องวางเอาไว้บนหิ้งแล้วครับ

ปล.ตอนนี้น้าpop อายุเพิ่ง 17ปี ยังมีเวลาเที่ยวอีกนานเลยครับ อีก4ปี ผมก็40แล้ว เรี่ยวแรงก็เริ่มหดหาย ตอนนี้ทำอะไรได้ต้องรีบทำก่อนครับ