โฟล์คน้อย Wrote:"..ยุทธภพ มีชาวยุทธมากหน้าหลายตา
มียอดฝีมือเดินกันขวักไขว่..
สิ่งที่พวกเขาต่างแสวงหา..
มีทั้ง เงินทอง ลาภยศสรรเสริญ
หลายคนต่างยอมแลกทุกสิ่งทุกอย่าง
เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ตนเองต้องการ..
แต่ทุกสิ่งทุกอย่างนั้น..
หากแท้ที่จริงแล้วอาจกลับมิใช่เพียงเงินทอง
เกียรติยศ ชื่อเสียง หรืออำนาจ..
หากแต่เป็นเพียงการยอมรับ..
การยอมรับจากผู้คนในยุทธภพนั้นต่างหาก
เพียงพื้นที่เศษเสี้ยวหนึ่งในความทรงจำ
ที่คนทั่วไปจะกล่าวถึง และจดจำเขาไว้..
แม้เพียงชั่วระยะเวลาหนึ่ง
เพียงแต่คนผู้นั้นจะเลือกวิธีเช่นไร..
อยากให้ผู้คนยอมรับเขาเพื่อสิ่งใด..
และนั่นคือคำตอบของสิ่งที่เขาจะกระทำเพื่อให้ได้การยอมรับ.."
...................................................
"..ยอดฝีมือหลายคน.. ต่างเดินออกจากยุทธภพ
เพราะความเบื่อหน่ายในเล่ห์เหลี่ยม จิตใจคน..
เบื่อหน่ายความวุ่นวายของยุทธภพ..
ทั้งที่แรกเริ่มเดิมทีต่างหื่นกระหายที่จะเปิดหูเปิดตา..
ยอมทิ้งบ้านเรือน ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง.. เสาะแสวงหาสำนักฝึกวิชา
ออกเดินทางเพื่อเรียนรู้โลกของยุทธภพ
ผ่านคมหอก คมกระบี่
โลดโผนโจนทะยานบนจิตใจผู้อื่น.. จิตใจตนเอง..
หลายคนลุ่มหลงในสิ่งที่ค้นหา..
หลายคนเข้าใจในสิ่งที่ผ่านพบ..
หลายคนยอมรับในวิถีของมือกระบี่..
ยอมรับในตัวตนของตนเอง..
แต่อีกหลายคนยังคงดิ้นรนเสาะหา..
พื้นที่เศษเสี้ยวหนึ่งในจิตใจ..
แต่มิใช่ของผู้อื่น..
หากแต่เป็นของตัวมันผู้นั้นเอง.."
กล่าวได้ดีๆ
ช่างพูดได้ตรงใจข้าพเจ้านัก
ท่องยุทธภพมิเสียเปล่าเลยจริงๆ
ได้พบผู้ควรค่าแก่การนับถือแล้ว
โปรดรับการคารวะจากข้าพเจ้า
คนโง่เขลาด้อยด้วยปัญญาเยี่ยงข้าพเจ้าด้วยเถิด...
นับถือๆ