อยากล่มกระทู้เชิญทางนี้

[san]

ผมมีเรื่องเล่าที่แสนปวดใจครับ

เมื่อประมาณ 3-4 เดือนที่แล้ว ผมและเพื่อนๆ ตั้งวงดื่มชากันครับ
พวกผมนั่งล้อมวงที่สนามหญ้า ก็เลยมีการจุดยากันยุง กันหลายขด
และก็เป็นปกติ มีดนตรีขับกล่อม บรรยากาศล่วงเลยไปได้เกือบหมดลัง ก็เริ่มเมื่อยๆนิ้วกันแล้ว จึงพากันวางกีต้าร์ มาเน้นจิบชาอย่างเมามันส์

ผ่านไปซัก 10 -20 นาที พวกผมก็เริ่มบรรเลงกันต่อ ปรากฏว่า พอผมหยิบกีต้าร์ขึ้นมาพรมๆนิ้วซักพัก เริ่มมีขวัญออกมาจาก sound hole ผมก็ตกใจมากครับ ผมนึกว่าขี้บุหรี่ตกลงไปใน sound hole

ผมก็เป่าไล่ขวัญ และพยายามมองหาขี้บุหรี่ แต่มันไม่มีครับ แต่ขวัญยังขโมงครับ ผมตั้งสติ
ปรากฏว่ากลิ่นเหมือนยากันยุง ผมจึงหันกลับไปดูจุดที่ตั้งกีต้าร์

เป็นจิงดังนั้นครับ ผมตั้งกีต้าร์ไว้ใกล้กับกำแพง และมียากันยุงอยู่ตรงนั้น ผมก็โล่งอก เพราะไม่ใช่ขี้บุหรี่ตกลงไป ผมก็เป่าๆไล่ควันให้หมดไป แล้ววางตั้งไว้ไม่ได้จับเลยคืนนั้น เพื่อรอควันออกให้หมด

แต่!!!! มันไม่ happy ending ครับ

วันรุ่งขึ้นผมก็มาสำรวจกีต้าร์ดูว่าเป็นไงบ้าง พลิกซ้าย ขวา หน้า หลัง สภาพดีดังเดิม ผมก็สบายใจ เลยจับมากระตุ้นเส้นเสียงกันหน่อย พรมนิ้วแรกลงไป ปรากฏว่า เธอเปลี่ยนไป !!
จากที่เคยสดใส อ่อนหวาน เธอกลับหม่นหมอง ไม่สดใสเหมือนเดิม เหมือนเธอถูกพรากความสาวไปโดยไม่เต็มใจครับ

นับตั้งแต่วันนั้น จนวันนี้ ร่วม 4 เดือน ความสดใสเธอจากไปไม่หวนกลับมาอีกเลย

นี่คือสาเหตุของกระทู้ การพัฒนาการของเสียง มีแย่ลงหรือไม่ครับ

ตอนนี้ ผมเสียเธอไปหนึ่ง เหลืออีกหนึ่ง และพึ่งเจอรักใหม่อีกหนึ่ง
ผมสัญญากับตัวเองว่า ผมจะไม่ทิ้งเธอแม้เธอจะไม่เหมือนเดิม และอีกสองผมจะรักษาให้ดีสุดชีวิตครับ

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ให้ยุงกัดไปเถอะ อย่าจุดเลยยากันยุง ......!!

อาจเป็นเพราะ ยากันยุงขดนั้นได้คร่าชีวตยุงไปหลายร้อย หลายพันตัว

จึงทำให้วิญญาณของยุงทั้งหมด ไปสิงสถิต อยู่ในกีต้าร์ของน้าโอ๋!!!

ทำให้เสียงทึบลง หม่นหมอง เศร้าสร้อย หดหู่ วิเวกวิโหวงเหวง

จึงทำให้ทุกครั้งที่หยิบมาเล่น จึงรู้สึกเคว้งคว้าง เปลี่ยวเหงา คล้ายคนหมดอาลัยตายอยาก!!!

ผมแนะนำให้น้าโอ๋ ไปทำบุญสังฆทาน ที่ร้านข้าวต้มผีเดอะช็อคครับ

ไม่เชื่อ อย่าลบหลู่นะครับ .........บรื้อออออออ พูดแล้วววขนลุก!!!