ไป..ไปให้ไกลสุดฟ้ากว้าง...

[karn]

เดินมาถึงสถานีรถไฟใต้ดินชื่ออะไรอ่านไม่ออก เห็นสิ่งปลูกสร้างแบบไบแซนไทน์โดดเด่น
ชักภาพไว้เป็นที่ระลึกดีกว่า...ว่าแล้วก็งัดเจ้าโอลิมปัสตัวเล็กออกมาตั้งบนขาตั้งกล้องอันจิ๋ว
กดฟังก์ชั่นเป็นแบบตั้งเวลาถ่ายอัตโนมัติ กดชัตเตอร์เตรียมวิ่งไปเป็นนายแบบ
มีแสงไฟสว่างจ้าพุ่งวาบใส่ตา เล่นเอาวูบไปชั่วครู่...
เงยหน้าขึ้นมาเห็นเด็กหนุ่มท่าทางเมาได้ที่ "เว้ลกั้มทูกรี๊กกก" (เขาพูดว่า กรี๊ก จริงๆครับ)
ระบบตั้งเวลาของกล้องทำงานไปตามเวลาของมัน เลยเห็นภาพไอ้รูปหล่อ นั่งเต๊ะ ยิ้มเผล่อยู่บนมอเตอร์ไซค์
แล้วภาษาอังกฤษสำเนียงกรีก(ประมาณคนแขกขาวพูดอังกฤษอ่ะครับ)ผสมกลิ่นละมุดก็พร่างพรู อ้อแอ้ๆ ออกมา แปลความได้ว่า
"ยูมาจาหนายยย...เอิ๊ก!" "อ๋อ!..ไอมาจากไท้แล่นนนด์" ผมตอบ
"อ้อ!ไต้แล่นด์ ยินดีต้อนรับสู่กรี๊ก แล้วยูจาปายหนายยย" เรื่องของกรู...อย่าเสือก!
ผมคิดในใจ..ขืนตอบแบบนั้นมีหวังโดนเด็กกรีกเตะตาย เอ่อ..คือ กระผมมาเดินเล่นอ่ะครับ
ตอบแบบนี้หงอไป เดี๋ยวมันได้ใจ เลยตอบไปว่า "มาเดินเล่น ดูอะไรไปเรื่อยๆ...ประเทศของยูสวยดีเนอะ" ผมหยอด
"ช่าย..ประเทศยูก็สวยนี่ คนกรีกชอบไปเที่ยวเมืองไทย แต่ไอไม่เคยไปนะ แต่จะต้องไปเที่ยวให้ได้"
แล้วเราก็สรรเสริญเยินยอประเทศของอีกฝ่ายกันอยู่สักพัก ผมขอตัวไปเดินต่อ เขาขอให้ผมถ่ายรูปของเขาก่อนจาก
เลยได้รูปหนุ่มกรีกเมาๆมาฝาก...



(ทราบจากไกด์ในวันรุ่งขึ้นว่า สถานที่ ที่ผมเจอไอ้รูปหล่อคือ Monastiraki Square)