+++จะเล่นกีตาร์ช่วยลดโลกร้อนได้อย่างไร+++

[Maton_1]

มาตอบกับเยอะจังเลยแสดงว่าสนใจจริง ๆ แปลกดี ผมช่วย clear เพิ่มเติม...
...เด็กช่างกลที่ประพฤติตัวดี มุ่งมั่นตั้งใจก็จบวิศวะได้ดี ผมชื่นชมด้วยใจจริง...ส่วนเด็กช่างกลที่ผมหมายถึง เป็นที่เรา ๆ เห็นเค้าพ่นสีเล่นเละเทะตามกำแพงนั่นแหล่ะ..ตำรวจก็เลยเอาไปฝากทหารให้อบรมศีลธรรมฝึกวินัยจนกลับเข้าสู่สังคมได้...น่าแปลกที่...ถ้าคน 4-5 คน สามารถเปลี่ยนสีฟ้าเป็นแดงได้....แต่ถ้าจะทำให้เหลือบไปบ้าง หม่นไปบ้างก็อาจเป็นได้...คน 4-5 คน นั้นสำคัญมากต่อผม ผมฟังและฟังและก็ตอบบ้าง...เข้าใจว่าแลกเปลี่ยนกัน..แต่คนอีกนับร้อยนับพันที่เค้ายังไม่ตอบคุณรู้ไหมครับว่าเค้าคิดอะไรกันอยู่...ทุกคนตัวจริงเสียงจริงใช่ไหม...บางคนสมัครสมาชิกไว้แล้วพวกเค้าหายไปไหน...แต่ไม่ว่าจะตอบซ้ำหรือไม่ซ้ำหรือยังไม่ตอบ...ผมก็ยังรอฟังอยู่ดี...
...มีเรื่อง"กระจก" มาเล่าให้ฟัง..."กระจกเงาสะท้อนทุกอย่าง"....
.....เวลาเรายืนหน้ากระจกยกแขนขวาขึ้นค้างไว้แล้วหมุนตัวออกนอกกระจก...(โดยภาพในกระจกไม่หมุน
ตามตัวเรา)...เมื่อทั้งภาพในกระจกและตัวเราต่างหันหน้าไปทางเดียวกัน...เราจะเห็นว่าภาพในกระจกกำลัง
ยกแขนซ้าย แต่ตัวเรากำลังยกแขนขวา...และเมื่อเราเดินห่างออกไปจากกระจก...ภาพในกระจกจะเล็กลงแต่ถ้าก้มมองตัวเรามันก็ขนาดเท่าเดิมนี่หน่า...
...การมองสิ่งใดก็ตามจากภาพสะท้อน...มักให้ผลตรงข้ามและมีขนาดบิดเบือนจากความเป็นจริงเสมอ...
...ถ้าสิ่งที่เรานำไปสะท้อนเป็นเรื่องเหตุผล...มันจะกลับกันทันที หรือถ้านำข้อเท็จจริงไปส่องมันจะเกิดการบิดเบือนทันที...
...กระจกสะท้อนมีอยู่ในทุกคนเพราะทุกคนพยายามมองผ่านมัน...ผมยกตัวอย่าง
1) ผมถามว่ากีตาร์กับโลกร้อน...บางท่านบอกว่า โลก(ไม่ร้อน)และ(ไม่เกี่ยวกับกีตาร์)
2) ผมกล่าวถึงหลักการศีลธรรม...บางท่านบอกว่า ไม่มีศาสนาและไม่เคร่งศีลธรรม
3) ผมกล่าวถึงหลักการอนุรักษ์...บางท่านบอกว่า ไม่อนุรักษ์และไม่ต้องมาชี้นำ
4) ผมทำบ้าน AF...บางท่านบอกว่า ผมกำลังทำวิจัย
5) ผมกล่าวถึงการรณรงค์ห่างไกลยาเสพติด...บางท่านบอกว่าขึ้นกับเราไม่เกี่ยวกับใคร
6) ผมบอกว่าเห็นเด็กช่างกลพ่นสีกำแพงอยู่ 4-5 คน...ท่านก็บอกว่าเห็นเด็กช่างกลคนเดียวพ่นสีอยู่...
7) ท่านบอกว่าผมตั้งแง่แต่จะเอาชนะและหมิ่น...ทางผมก็เห็นว่าท่านตั้งแง่จะเอาชนะและหมิ่นเช่นกัน....
...นี่บางส่วนเท่านั้นเอง...เห็นมุมมองที่ตรงกันข้ามกันขัดแย้งกันไหมครับ ??? เมื่อต่างคนต่างพยายามเอา
กระจกเงาของตัวเองมาสะท้อนใส่กันและกัน...
...มาดูในแง่อารมณ์บ้าง...กระจกเงายังทำหน้าที่เหมือนเดิม...เมื่อท่านยิ้มใส่กระจก คนที่เห็นภาพท่านใน
กระจกก็เห็นว่าท่านกำลังยิ้ม...ถ้าท่านแยกเขี้ยวเค้าก็เห็นว่าท่านกำลังแยกเขี้ยวอยู่...เพียงแต่ตาท่านกำลังเพิ่งมองคนที่สังเกตุการณ์ท่านอยู่..ท่านจึงไม่เห็นว่าท่านกำลังยิ้มหรือแยกเขี้ยว...
...ดังนั้นถ้าแต่ละคนต่างยกกระจกเงาของแต่ละคนใส่กัน ท่านจินตนาการสิครับว่า ภาพที่เห็นมันจะผิดเพี้ยนกันและตรงกันข้ามขนาดไหน อารมณ์และความรู้สึกมันโกรธมันจะพาท่านไปโดยที่ท่านไม่รู้ตัวเลย......ซึ่งผมเห็นมาบ้างแล้ว..หรือบางครั้งท่านคิดอะไรไปไกลจากประโยคเพียงแค่ประโยคเดียว...
...มาถึงเรื่อง "กระจกใสบ้าง"...หากกระจกของท่านเป็นกระจกใสจะสะท้อนอะไรไม่ได้เลย...ท่านจะมองเห็น
คนอื่นอย่างเดียว...แต่มองไม่เห็นภาพตัวท่านเอง...กระจกใส มีข้อดีหนึ่งข้อที่ชัดเจนมาก คือ เมื่อท่านมองเห็นแต่การกระทำของคนอื่น...สิ่งเดียวที่ท่านจะทำเมื่อท่านไม่อยากเลียนแบบคนอื่น คือ ท่านจะ "ริเริ่ม" เพื่อความแตกต่างที่สร้างสรรค์ทันที...ในด้านอารมณ์ท่านก็จะมองเห็นอารมณ์ผู้อื่นก่อนเสมอ...ทำให้ทราบจังหวะในการพูดคุย...
...มีเพียงสิ่ง ๆ เดียวจริง ๆ ที่ไม่มีผลต่อกระจกทั้งสองแบบ ....คือ "สัจธรรม" คือ ความจริงตลอดกาล คือ ความแน่นอนที่ไม่เคยแน่นอน...คำตอบที่มองผ่านสัจธรรม เป็นที่ยอมรับเสมอ...
...หากมุ่งทางอารมณ์และการชนะมากกว่าสาระสำคัญ...กระจกเงาจะมากขึ้น...ลองมองที่สัจธรรมดูซิครับ...แม้ข้อเท็จจริงจะถูกบิดเบือนได้ แต่สัจธรรมไม่มีวันบิดเบือน....
..................................ผมยังรับฟังทุกความคิดเห็นครับ...........................................