7 โมงนิดๆ ไปเดินตลาด
กะหาพระตักบาตร เเต่เราดันมะค่อยนิยม พระที่อยู่เเถวๆ ข้างร้านเเกง ยืนจ่อมตรงตลาด...
เลยรอดูเเถวบ้านก่อน เเล้วไปถามคนขายของเเถวนั้น เค้าว่า ไม่เคยเห็นเลย
กลายเป็นต้องตอบเขาไปเเทนว่าสมัยเด็กๆเคยมีเดินผ่านหน้าบ้าน เมื่อกาลครั้งหนึ่ง10กว่าปีสมัย คุณยายยังมีชีวิต
เดินไปตลาด ผ่านโรงเรียน คอนเเวนต์ๆ นึง คนส่งลูกหลานดั่งจราจล ฝนชักเเรงขึ้นพอชื้นเสื้อ เเต่ไม่ถอย
เพื่อจุดประสงค์หลัก ไปซื้อบัตรเติมเงินโทรศัพท์ อยากส่งข้อความยามเช้าถึงนารีคนนึง เพราะ...เราเองคงดีใจถ้ามีใครส่งไรมาป่วนยามเช้า เลยเดินต่อไป เพื่อการใหญ่ต้องบรรลุ 5555
อารามรีบร้อน...ปรากฎพื้นที่เปียก ทำให้ลื่น ดีที่ทรงตัวได้ดี จึงรอดมา
ถ้าเเก่กว่านี้หงายเข้าโรงพยาบาลเเน่ ลื่นเเรงมากๆๆๆๆๆๆๆ
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
จะย่างก้าวใด ใจจงพิจารณา มีสติให้มาก เเม้ระวังก้ออาจพลาดได้
เพราะผมมักระวังลื่นเสมอ เคยข้อเท้าพลิกเป๋ไปเกือบเดือน จึงระวังมาก
เเต่...ยังเจอดี
นารีเก็บไว้ในใจได้ เเต่เราต้องรอดตายได้ จากนาทีเฉพาะหน้าก่อน
เมื่อเติมเงินส่งข้อความได้ ..... ก้อยังอยากตักบาตรอยู่
จึงเดินกลับไปร้านส้มตำข้างทางเเถวบ้าน เเละ ซื้อโน่นนี่ 3-4อย่าง มาทานกับเเม่
เเล้วรู้สึกว่า นี่เเหละตักบาตร
จึงเดินกลับเข้าบ้าน ยื่นถุงกับข้าวให้เเม่ เเละ พูดว่าตักบาตรกะพระที่บ้านนี่เเหละ
เเม่ก้อฮาๆ ดูสรยุทธ์เสี้ยมต่อไป
บอกเเล้วเช้านี้อากาศดี
............. ;?? ?..............
*.:??*Parradee ...A Journey of Us - ?.:* *.:??*?;??
อย่าไปเอาอะไรกับนักเขียนนิยาย