ศุกร์ 13 ฝันหวาน

[pood]

น้าหม่าวถ่ายทอดประสพการณ์ของนักเรียนอังกฤษในยุคปัจจุบันใด้เยี่ยมครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก
ที่โดน "ล่ม" แบบยิ่งอ่านยิ่งมีสาระ

เรื่องนักเรียนอังกฤษนี่ผมเคยใด้รับฟังแต่เรื่องราวสมัยรัชกาลที่ 6 เพราะคุณพ่อผมใด้รับทุนไปเรียนกฏหมาย
ที่ ม. Oxford สมัยโน้นแค่นั่งเรือไปก็เป็นเดือนแล้วครับ ถ้าเขียนจดหมายถึงทางบ้านก็ใช้เวลาสี่เดือนกว่าจะ
ใด้รับคำตอบ คนไทยที่ไปเรียนเมืองนอกเลยผุกพันธ์กันมากกว่าสมัยนี้เยอะ ตอนเด็กฯผมยังตามคุณพ่อไปงานนักเรียน
เก่าอังกฤษที่สวนอัมพรทุกปีแต่ตัวผมเองไม่เคยไปงานนักเรียนเก่าอเมริกาเลยแม้แต่หนเดียว

ครั้งหนึ่งที่ไปอังกฤษผมใด้ไปเที่ยวที่ ม. Oxford เลยตระหนักว่าทำไมอังกฤษถึงเคยเป็นมหาอำนาจได้ มหาวิทยาลัยของเขา
ก่อตั้งมาแปดร้อยกว่าปีแล้ว สมัยนั้นคนไทยยังไม่มีตัวอักษรไทยใช้เลยแต่เดี๋ยวนี้เรามีความรู้ความสามารถไม่แพ้ฝรั่งแล้ว

เรื่องการเมืองที่เหลวแหลก การตักตวงหาผลประโยชน์ใส่ตัวเอง การพยายามจะขายชาติของคนไทยนี่มันมีมานานแล้วครับ ผมเคย
เอียนจนไม่คิดจะกลับมาอยู่เมืองไทยจนอายุเกือบสี่สิบถึงคิดได้ว่ายังไงที่นี่มันก็บ้านของเรา คนดีฯในเมืองไทยมีมากกว่าคนชั่วเยอะ
ครับไม่งั้นเราคงไม่เจริญขึ้นมาใด้หรอก สมัยผมเด็กฯนั้นพม่ากับฟิลิปปินเขาเจริญกว่าบ้านเราเยอะครับ