หมดอยาก!!!

[boobyblue]

เดิมทีผมเป็นทุกข์กับความอยากมากจนเชื่อว่าความอยากคือทุกข์ใหญ่ที่ต้องกำจัดอย่างเร่งด่วน
ในวันที่ผมทุกข์กับมันมากนั้นผมรู้สึกอยากอย่างรุนแรงและไม่สิ้นสุดจนผมรู้สึกว่าตนเองป่วย
หากใครเคยได้ฟังเพลง"ป่วย"ของผม เพลงนั้นผมเขียนเมื่อประมาณสองปีที่แล้วเพื่อบำบัดอาการป่วยที่มันกำลังเป็นพิษกับตัวผม
แล้วหลังจากนั้นไม่นานอาการป่วยของผมก็เริ่มบรรเทาเบาบางลงเป็นลำดับจนอยู่ในขั้นควบคุมได้
แล้วผมก็ดีใจเมื่อความทุกข์ได้ค่อยจางลงๆ
ผมคิดว่าผมใกล้จะพบกับความสุขแล้ว
แต่การณ์กลับไม่เป็นเช่นนั้น
เมื่ือผมหมดอยากได้สักช่วงเวลาหนึ่งผมกลับค้นพบความว่างเปล่าในใจตนเอง
มันว่างจนรู้สึกถึงความเวิ้งว้าง....เบาหวิว.....
ความทะเยอทะยานก็หายไป...
ไม่คิดค้นหาหรืออยากกระทำการณ์ใดที่อาจก่อให้เกิดทุกข์กับผมอีก
นั่นเป็นเหตุแห่งการหยุดนิ่งของกิจกรรมใหม่ๆในชีวิต
บัดนี้ผมอยากจะพูดว่า..ผมเป็นทุกข์กับความหมดอยากครับ!!
และอยากจะบอกด้วยอีกว่าความหมดอยากก็เป็นทุกข์...

โปรดจงรักษาความอยากของท่านไว้หากไม่อยากเป็นทุกข์อย่างผมครับ
ด้วยความปรารถดีแต่ทว่าประสงค์ร้าย.....
ใครไม่รู้