ดึกสงัด-วิกาลยามนี้แล้วเหตุไฉนท่านยังไม่นอน?

[boobyblue]

เมื่อคืนผมนอนไม่หลับ......

ด้วยความกังวล
ผมกลัวเลือดนองเมืองในขณะที่ผมหลับ!!
ผมกระสับกระส่ายพลิกซ้ายขวา
รู้สึกรำคาญร่างกายตนเองที่เรียกร้องอยากพักผ่อน
ทั้งๆที่ใจและสมองผมแข็งขืนตื่นค้าง......

กลางเมืองมีคณะบุคคลสองกลุ่มจ้องประหารประหัตทำลายล้างกัน
ฝ่ายหนึ่งเรียกตัวเองว่าความดี
อีกฝ่ายเรียกตัวเองว่าความถูกต้อง
ฝ่ายความดีเชื่อว่าความดีคือความถูกต้อง
ฝ่ายความถูกต้องเชื่อว่าความถูกต้องคือความดี
ทั้งสองฝ่ายจึงไม่อาจปองดอง
เพราะความดีของฝ่ายความดีนั้นคนละชนิดกับความดีของฝ่ายถูกต้อง
และความถูกต้องของฝ่ายความถูกต้องนั้นคนละชนิดกับความถูกต้องของฝ่ายความดี
เมื่อทั้งสองฝ่ายยึดมั่นในความดีและความถูกต้องของตน
ความดีจึงมิเกิด
ความถูกต้องจึงมิอาจประกาศ
สิ่งที่เกิดขึ้นคือการประลองกำลัง
ทั้งสองฝ่ายต่างหยั้งเชิงประเมินสถานการณ์ของอีกฝ่าย
ด้วยการกดดันอย่างขึงเครียด...

นี่เป็นเหตุแห่งการนอนไม่หลับ
ผมหวั่นสะทกวิตกระทึก..
มิปรารถนาได้ยินข่าวร้ายเมื่ออาทิตย์ทอดวง
จนรุ่งสาง.....
ผมสดุ้งตื่นจำไม่ได้ว่าผล็อยหลับไปเมือใด
ลุกจากที่นอนมองลอดช่องหน้าต่าง
ผมพบถนนหน้าบ้านแฉะเปียกฉ่ำน้ำ
เป็นหลักฐานแสดงการมาของฝนห่าใหญ่!
จู่ๆผมรู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจ.....
และถามคำถาม
ทำไมผมจึงไม่รู้สึกถึงการมาของฝนห่าใหญ่นั่นเลย....
นี่ผมหลับลึกขนาดนั้นเชียวหรือ?
ทั้งๆที่ผมรู้สึกตัวตลอดเวลาว่าสมองผมทำงานทั้งคืน
ไม่มีช่วงเวลาใดที่ปลอดความคิดเลยแม้เศษวินาที

ผมเถียงกับความจริง...

เมื่อคืนผมมิได้หลับ

ฝนมิได้ตกสักเม็ด!!



ใครไม่รู้
28สค51