เพลงที่คิดถึง

[วีรวิทย์]

นั่งมองประเทศไทย จากสื่อหลายด้าน สงสาร สมเพช เวทนา??
บนตักมีกีตาร์ ไม่รู้ตัวว่ากำลังเล่นเพลงอะไร? ดีดๆ เกาๆ ซ้ำวน
เหม่อลอย มีแต่คำถาม มากมายเกิดขึ้น หาคำตอบ ทางออก ให้สังคม ไม่ได้
จะจบอย่างไร ใครแพ้ ใครชนะ ที่เสียหายคือประเทศของเรา
(เหมือนเล่นสนุ๊ก เล่นกันทั้งคืน ผลัดกัน ชิงดำ จนเกมส์สุดท้าย ใครจะแพ้หรือชนะ ไม่วาย เสียค่า ชม. )
มองมือที่กำคอกีตาร์ อ้อ ตรูจับคอร์ด อีไมเนอร์ อยู่นี่...
นิ้วชี้ลากผ่านสาย หก ถึง หนึ่ง แช่มช้า
มีเสียงกังวาลผ่านออกจากโพรงเสียง ตอบสนอง ด้วยโครงสร้างของคอร์ด
อิ่มก้อง มีเสน์ห ไสต์ล ไมเนอร์....มองทีวีอีกครั้ง ก่อน ถอนหายใจ กดปิดด้วย รีโมท........ แล้วเพลงๆนึงก็ถั่งท้นออกมา

เรฟูจี

เวิ้งฟ้ากว้างกลางน้ำเรือลำน้อย ล่องไป
ลอยล่องไป ล่องไปถอยไป ถอยห่างดิน
ดิน แผ่นดินถิ่นฐานตัวเอง
โดนละเลงสงครามเสียจน สิ้นแผ่นดิน

เวิ้งฟ้ากว้างทางฝันชีวันนั้นมืดมน
ทนทุกข์ ทนทุกข์ ทนสู้ทนสู้ต่อไป
ไกล ห่างไกลสุดสายตา
ลอยล่องในนาวา ถึงคราไร้แผ่นดิน

ดินถิ่นเดิมลุกร้อนดังไฟ แผดเผา
ฟืนสุมเตาเจ้าคงเจ้าเคย ยัดใส่เตา
คราวผู้คนบนพื้นดินเดิม ปากหมอง
ใยไม่มองไม่เคยเหลียวแล เห็นแก่ตัว
กินมีเหลือเผื่อแผ่กัน วันนั้น
วันนี้ คงไม่ต้องล่องเรือ
เกลือจิ้มเกลือ เหลือเพียงเรือล่องมา
มาเข้า มาเข้ามา เรฟูจี

เพื่อนๆ น้าๆ คิดถึงเพลงอะไรกันบ้างครับ