ก้าวแรกสู่การเล่นดนตรีเป็นอาชีพ

[MUY]

ขอคุยด้วยคนครับ
เคยเล่าเรื่องตัวเองมานานแล้ว ตั้งแต่ อคูสติคไทย จนมาบ้านสีฟ้านี่แหละ
สมาชิกเก่าแก่คงผ่านได้อ่านผ่านตาบ้าง
ชอบฟังเพลงตั้งแต่เด็ก(ส่วนใหญ่ลูกทุ่ง ชายเมืองสิงห์ พรภิรมย์ สุรพล ไพรวัลย์ งี้)..โตหน่อยได้เข้ากรุง ได้ยินเพลงหรั่ง ก็ชอบ ฟัง ชอบร้อง....แต่เล่นกีต้าร์ไม่เป็น
แรงใจที่อยากเล่นอย่างแรงคือ "สุขาอยู่หนใด" ฮิตมากตามกี่กระตุกใต้ถุนบ้านตอนกลางคืน(บ้านนอก)
เกิดปิ๊งสาวกี่กระตุก แต่หนุ่มวัยรุ่นอื่นเอากีต้าร์มานั่งคลอให้สาวทอผ้าฟัง...อิจฉามาก ๆ ๆ
หาเรื่องไปซื้อกีต้าร์โปร่ง Kimus มาจากลัคกี้มิวสิคประตูน้ำ ทั้ง ๆ ที่เล่นไม่เป็น..พอดีเอ็น(ทร้านซ์)ติด...สังคมชักยกระดับมาอีกนิด...ที่ไหนได้เจอแต่ "คนกับควาย""เปิบข้าว" งี้...กลายเป็นเพลงแรกที่เล่นบนเวทีคือ "เปิบข้าว"

จากนั้น....ก็ออกงานม็อบ งานประท้วงเป็นประจำจนวงแตกกระจายเมื่อวันที่ 6 ตุลา ที่นครศรีบ้านนายกคนปัจจุบัน..คืนชีพใหม่ได้เล่น "ตามโรงหนัง"หาทุนทำค่าย เกือบทุกโรงในกรุงเทพ เคยขึ้นเล่น

ขณะเดียวกัน ว่างจากเรียน ก็ไปขอออตามคอฟฟี่ฉ็อบ ฟรีวงฟรีเวย์ ได้ค่าไอติม ค่าข้าว ไม่ได้ค่าตัว อยู่พักนึง...เรียนจบได้งาน ก็ไปป่วนที่ทำงานจะตั้งวง จนวางมือ เกือบ 20 ปีมาฟื้นเอาเมื่อปี 45 และได้เล่น "เป็นอาชีพ"(ได้ตัง)เมื่อปีที่แล้วเอง เนื่องจากถังแตกมาก..อาทิตย์นึงเล่นตั้งสองร้าน เล่นได้ 2 เดือน เจ้าของร้านบอกให้เลิก...จึงตกงานมาจนทุกวันนี้ฮ่ะ

สรุป เล่นได้ตังอยู่สองเดือน วันละ 300 กับ 400 ก็ได้หลายบาทอยู่..ตั้งวงชาโด้จะเล่นแนว 60-70 แต่สมาชิกวง ไม่ค่อยมาซ้อมซะงั้น