parkwood .. acoustic guitar...

[LittleNomad]

.. มีดเหน็บรูปที่ 4 เป็นของโกเนี้ยว หรือที่เรียกอีกชื่อ สล่าคำตัน ครับ อยู่ห้างฉัตร ลำปาง สำหรับท่านนี้ตามเรื่องเล่าขานเห็นว่าคนญี่ปุ่นข้ามน้ำข้ามทะเลเอาเหล็กมาให้ทำดาบซามูไรให้เลยนะครับ ดังนั้นท่านจึงมีฝีมือตีดาบแบบญี่ปุ่น แต่เรื่องดาบไทยก็ไม่ย่อยเลย เอ้า ไปๆ มาๆ สมาชิกในบ้านฟัา ก็มีคนมีคมอยู่หลายท่านเหมือนกันนะครับ .... ส่วนช่างทิน เห็นว่าเริ่มหางานที่ทำออกมายากแล้วครับ มีดไทยมีเสน่ห์ตรงที่ตีขึ้นรูปนะครับ ผมว่า สำหรับมีดฝรั่งที่เห็นเป็นเหล็กเย็นเป็นส่วนใหญ่ ผมเองเพิ่งอยู่ในขั่นเริ่มต้นศึกษาครับ แต่มันก็เหมือนค้นหาตัวเองว่าเหมาะกับกีต้าร์แบบใด สไตล์การเล่นแบบใด .. วกเข้าเรื่องจนได้ ..
.. น้า Katayoot ครับ ดังนั้น PW ที่ย่อมาจาก park wood จึงมีที่มาเยี่ยงนี้เอง (PW Series คือกีต้าร์ที่ใช้ไม้ปลูกเองเพื่อทำกีต้าร์โดยเฉพาะ ) แต่เรื่องเบื่อนี่ เป็นอาการเบื่อๆ อยากๆ ครับ ... : P

ความจริง ช่างมีดชาวตะวันตก มีการขึ้นรูปทำมีดทั้งด้วย "เหล็กเย็น" และ "เหล็กร้อน" ครับ มันขึ้นอยู่กับว่าเป็นมีดอะไร ขนาดก็มีส่วนด้วย และมีข้อดีข้อเสียต่างกันครับ...

แล้วก็ปัญหาหนึ่ง ที่ช่างมีดตะวันตก ในปัจจุบันนิยม "เหล็กเย็น" เพราะมีเนื้อเหล็กสำเร็จรูป ที่ผลิตมามีคุณภาพมากกว่า ...แต่อย่างไรก็ตาม ขั้นสุดท้าย คือ "การชุบแข็ง" ส่วนใหญ่ก็ยังคงต้องทำให้ "เหล็กร้อน"

สำหรับ การขึ้นรูปแบบ "เหล็กร้อน" ปัจจุบันงานระดับ custom ส่วนใหญ่ใช้กับเหล็กเนื้ออ่อน และต้องการผสมอะไรบางอย่างเข้าไปในเนื้อเหล็ก อย่างเช่น "คาร์บอน" หรือไม่ก็เพื่อสร้างคุณลักษณะพิเศษ อย่างพวก "Damascus"

...และไม่ใช่ดูแคลน ช่างมีดบ้านเรา!...
แต่ถ้าพูดกันอย่างให้ถึงที่สุดแล้ว จากเท่าที่เคยพบ ผมยังไม่เจอช่างมีดบ้านเรา สามารถเผาเหล็กร้อนโดยควบคุมส่วนผสมได้เสถียรสักราย กระทั่งการชุบแข็งก็ไม่เสถียรเช่นกัน ค่าความแข็งที่ได้ก็ไม่กี่ rockwell...

ในความเห็นส่วนตัวของผม จึงเห็นว่า ช่างมีดบ้านเราบางคน มีฝืมือเรื่องความสวยงามไม่ด้อยไปกว่าช่างมีดตะวันตก -เรื่องนี้ผมไม่เถียง
...แต่เรื่องโลหะวิทยายังต้องศึกษากันอีกเยอะ!
...และที่สำคัญ ต้องลดความถือดี นึกว่าเก่งแล้ว เหนือชั้นแล้ว...ซึ่งส่วนใหญ่มักจะเป็นกันเช่นนั้น...