นักดนตรีระดับโลกที่ไม่รู้โน้ต

[โฟล์คน้อย]

โน๊ต และทฤษฏีดนตรี.. จะว่าไปแล้วก็เหมือนกับการที่เราใช้ชีวิตประจำวันนะครับ

การที่คนเราเล่นเครื่องดนตรีได้อย่างน้อยหนึ่งอย่าง..
ก็หมายความว่าเราเริ่มที่จะหัดพูดภาษาอีกหนึ่งภาษา
เหมือนเด็กที่เริ่มเรียนรู้ภาษา เรียนรู้ที่จะสื่อสารกับคนอื่น..

โดยใช้โน๊ต.. เป็นสื่อกลางในการเรียนรู้เหมือนตัวอักษรในภาษาต่าง ๆ

เพราะฉะนั้น..โน๊ต.. ก็คือตัวอักษร.. ที่ใช้ในการสื่อสารระหว่างกัน..
อ่านโน๊ตได้.. ก็เหมือนการอ่านหนังสือได้อีกหนึ่งภาษา..
เหมือนการอ่านภาษาไทยได้.. อ่านภาษาอังกฤษออก..
แต่จะมีความเข้าใจมากน้อย.. ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง..

แต่อ่านโน๊ตได้.. ก็ใช่ว่าจะเข้าใจในทฤษฏี..

ถ้าไม่คิดจะศึกษาเรื่องทฤษฏี.. ก็เหมือนการที่เราสามารถพูด-อ่านได้บ้าง
มีความเข้าใจในระดับหนึ่ง.. แต่ไม่สามารถต่อยอดในเรื่องที่ซับซ้อนมากขึ้น..
เรื่องบางเรื่องที่น่าสนใจเพิ่มขึ้น
เหมือนรู้จักตัวเลข.. แต่ไม่ชอบเรื่องคำนวน..
ชีวิตก็ยังสามารถดำเนินไปตามปกติ.. ซื้อของ.. บวก ลบ คูณ หาร ได้..
แต่คงจะไปเรียนต่อเพื่อเป็นวิศวกร นักบัญชี หรือนักเศรษฐศาสตร์ไม่ได้
เพราะอาชีพเหล่านี้ต้องใช้การคำนวนที่เพิ่มขึ้น..
เหมือนดนตรีบางแขนงที่ต้องใช้เรื่องทฤษฏีเข้ามาช่วยในการทำความเข้าใจ..
ในเรื่องที่มีความซับซ้อนเพิ่มขึ้น..

แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น.. มันก็อยู่ที่ว่า.. ตัวของผู้ที่เริ่มเล่นดนตรี.. มีจุดมุ่งหมายอย่างไร..

อยากเรียนรู้ภาษาอังกฤษ.. เพื่อสามารถพูดกับชาวต่างชาติได้.. ถึงแม้อ่านภาษาอังกฤษไม่ออกก็ไม่เป็นไร..
ก็หมายความว่า.. มีความสุขกับการเล่นดนตรี.. แต่อ่านโน๊ตไม่ได้.. ก็ยังมีความสุขที่ได้เล่น..
มีความสุขที่ได้สื่อสารกับผู้ฟัง.. หรือมีความสุขที่ได้สื่อสารกับตัวเอง..

แต่หากอ่านโน๊ตได้.. ก็เหมือนกับเริ่มอ่านภาษาอังกฤษออก.. สามารถเรียนรู้ภาษาอังกฤษได้มากขึ้น..
สะดวกขึ้น.. เพราะมีตัวหนังสือถ่ายทอดเรื่องราวให้ศึกษา.. เหมือนตัวโน๊ต.. ที่ถ่ายทอดเรื่องราวดนตรีแขนงต่าง ๆ
เราสามารถจดจำ.. บันทึกสิ่งต่าง ๆได้.. อย่างน้อยก็สะดวกขึ้นกว่าการท่องจำ..
มีความสะดวกสบายในการเรียนรู้เพิ่มขึ้นอย่างหนึ่ง..

ส่วนเรื่องทฤษฏีดนตรี.. ก็คือ.. สิ่งที่ช่วยอธิบายเรื่องราวต่าง ๆ ที่มาที่ไป
ช่วยสร้างความเข้าใจต่าง ๆในภาษาดนตรี.. จะมากน้อย.. ก็แตกต่างกันไป..

เหมือนการที่เรารู้เรื่องไวยากรณ์.. แกรมม่า.. ศัพท์เทคนิคเฉพาะของวิศวกร..
ของสาขาอาชีพต่าง ๆ ในภาษาอังกฤษ.. ช่วยให้การเรียนรู้ สื่อสาร.. อธิบายได้ง่ายขึ้น
ก็คล้ายกับนักดนตรี.. ที่รู้เรื่องเสกลบ้าง.. ประเภทของดนตรีบ้าง.. ทางคอร์ดบ้าง..
แต่ละคนก็คล่องแคล่วในดนตรีแขนงต่าง ๆ แตกต่างกันไป

หากแต่ทฤษฏีก็เป็นตัวช่วยให้การพูดคุย.. อธิบาย.. สื่อสารได้ง่ายขึ้น..

.......................................

นักดนตรีหลายคนไม่รู้จักโน๊ต.. แต่รู้จักทฤษฏีดนตรีผ่านการเล่น การฝึกฝน.. โดยไม่รู้ตัว..

หลายคนรู้จักเสียง.. โด เร มี ฟา ซอล ลา ที โด.. แต่ไม่รู้ตำแหน่งของที่ตั้งบนคอกีตาร์.. (ขอพูดถึงเฉพาะกีตาร์นะครับ..)
ไม่รู้ว่าโน๊ตตัวไหนหน้าตาเป็นอย่างไร.. บนบรรทัด 5 เส้น..
รู้แค่ว่า.. เมื่อเล่นเสียงนี้แล้ว.. ควรจะต้องต่อด้วยเสียงนี้
แล้วถ้าเราถามต่อว่า.. รู้ได้อย่างไรว่าควรจะต้องเป็นเสียงไหน..
ก็มาจากการลองผิดลองถูกล่ะครับ.. ประสบการณ์นั่นหล่ะคือคำตอบ..

บางคนอาจสบายขึ้นมาหน่อย.. ก็ตรงที่ได้เคยฝึกไล่เสกลเป็นบล็อคนิ้วมาบ้าง

หลายคนอาจได้ยินเสียงในหัว.. บางคนได้ยินเสียงโน๊ตตัวต่อไปก่อนที่จะเล่นด้วยซ้ำ..
หลายคนเล่นไปโดยไม่คิด.. หลายคนคิดก่อนที่จะเล่น..
หลายคนเลือกโน๊ตที่จะใช้.. หลายคนปล่อยให้นิ้วพาไปไม่คิดจะเลือกโน๊ต..

ไม่ผิด.. ไม่ถูก.. แล้วแต่ใจคนครับ
ส่วนเหมาะสมหรือไม่.. อยู่ที่กาละเทศะ.. และเวลาสถานที่
กับเพื่อนร่วมวง.. นักดนตรีร่วมเล่นครับ..

ทั้งหมดที่กล่าวสามารถบอกเป็นทฤษฏีได้..
เพราะทฤษฏีคือสิ่งที่ตามมาทีหลัง..
หลังจากที่มนุษย์พยายามวิเคราะห์ เพื่อใช้อธิบาย บันทึก เรียนรู้.. สิ่งที่ตนได้เล่น..
เพื่อการถ่ายทอด.. พัฒนา.. เผยแพร่.. ไม่ให้สูญหาย.. หรือผิดเพี้ยน..
หรือเพื่อแม้กระทั่งสร้างสรรค์สิ่งใหม่ในอนาคต..

เล่นเสียงนี้แล้ว.. ทำไมจึงควรตามด้วยเสียงนี้..
เมื่อเราเพิ่ม หรือลดเสียงโน๊ตตัวนี้ในเสกล.. อารมณ์ของเพลงจะเป็นเช่นไร..
เมื่อเราจับคอร์ดแบบนี้.. แล้วลองสลับกลับหัวกลับหาง.. เสียงที่ออกมาเป็นเช่นไร..
ทำไม่ดนตรีบลูส์.. ถึงมีอารมณ์อย่างนี้.. ทำไมจึงมีเสียงที่โหยหวน..
และจะทำเสียงให้โหยหวน.. ได้อย่างไร..

ทั้งหมดทั้งหลาย.. อาจต้องใช้ทฤษฏีเพื่อการอธิบาย..
การอธิบายทฤษฏีอาจไม่ต้องใช้ตัวโน๊ต หรือบรรทัด 5 เส้นทุกครั้งไป..
แต่อย่างน้อยควรรู้จักเรื่องบันไดเสียง หรือเสกล..
หรือเจ้า 7 เสียงมหัศจรรย์ไว้บ้าง
ก็เจ้า... โด เร มี ฟา ซอล ลา ที.. นี่หล่ะครับ..

เพราะ 7 เสียงมหัศจรรย์นี่หล่ะ.. คือ.. สิ่งที่มนุษย์รวบรวม.. ศึกษา.. ถ่ายทอดต่อ ๆกันมา..
คือ.. จุดเริ่มต้นของทฤษฏีต่าง ๆที่ตามมาให้คำตอบในสิ่งที่มนุษย์ค้นพบ..

ทฤษฏีคือสิ่งที่พยายามอธิบายเรื่องที่ยาก.. ให้ง่าย..
เพียงแต่ต้องให้เวลาในการทำความเข้าใจค่อนข้างมากในตอนแรก..


แต่โดยส่วนใหญ่.. มันจะทำให้เรื่องที่ง่าย.. กลายเป็นยากได้เหมือนกันนะครับ..
ผมก็คนนึงล่ะ.. อิอิ..


.....................................................

ส่วนเรื่องของบีโธเฟ่น..

นักประพันธ์เพลงคลาสสิค.. นักดนตรี.. ที่ผ่านการเรียนรู้.. การฝึกฝน.. มีประสบการณ์เชี่ยวชาญ..
จะสามารถเขียนอ่านโน๊ตได้.. โดยไม่ต้องใช้เครื่องดนตรี.. และสามารถได้ยินเสียงโน๊ตที่ตนเขียน..
หรือแม้กระทั้งบอกได้ว่า.. เสียงที่ได้ยินนั้น.. คือเสียงโน๊ตตัวใด.. มีหลายคนครับ..

แต่คนที่สามารถเขียนเป็นสกอร์ และร่วมเล่นบรรเลงเพลงที่ตนเองแต่งโดยที่หูก็ไม่ได้ยินด้วยแล้ว
คงจะมีแต่บีโธเฟ่นล่ะครับ..

ส่วนเรื่องของการได้ยินเสียงในหัว.. หรือสามารถรู้ว่าเสียงใดเป็นโน๊ตตัวไหน..
คีย์อะไร.. คอร์ดอะไร..
สามารถเรียนรู้ได้ครับจากการฝึก Ear Trainning

ไม่ว่าจะด้วยการไปเรียน.. หรือการแกะเพลงมาก ๆ..
ไม่ว่าจะโดยตั้งใจ.. หรือค่อย ๆซึมซับโดยไม่รู้ตัว..

แต่จะเชี่ยวชาญแค่ไหน.. เป็นประโยชน์มากน้อยสำหรับใคร.. จำเป็นมากน้อย..
อันนี้ก็สุดแล้วแต่ครับ..


..ถ้าผิดพลาดประการใด.. ก็ต้องขออภัยนะครับ..