ร่วมรำลึกกับศิลปินอคูสติคในรายการตีสิบกันเถอะครับ

[pop_250823]

พีกุ้งเป็นรุ่นพี่ของผมที่ ร.ร.สวนกุหลาบวิทยาลัย และเป็นเพื่อนกับพี่ชายแท้ๆของผม
เป็นศิลปินที่โปรดปรานคนหนึ่งที่ผมดูว่ามาดเท่ห์ มี Adamas คู่ใจ ผมเคยไปฟังที่ร้าน MR. K แถวงามวงศ์วาน บ่อยมาก รู้จักดีกับคุณแหม่ม และเห็นน้องแพรตั้งแต่เล็กๆ เป็นครอบครัวที่น่ารักมากๆ
พี่กุ้งเคยจัดหา CD ของพี่เค้าที่หาซื้อยากมากตามท้องตลาด ขับรถมาให้ผมที่ร้านสเต็กลาว ร่วม 20 แผ่นโดยไม่คิดเงินแม้แต่บาทเดียว และเราสองคนคุยกันเป็นชั่วโมงเกี่ยวกับอนาคตวงการดนตรี Acoustic บอกอีกว่าพี่มีสตูดิโอที่ทำร่วมกับเพื่อน ป๋อมาใช้งานได้เลย ผมได้ฝากฝังลูกสาวไว้ว่า ผมเดินมาทางนี้แล้วอยากให้ลูกสาวผมพัฒนาฝีมือแทนพ่อ พี่กุ้งตอบรับและพร้อมช่วยเหลือทันที ล่าสุดก่อนพี่กุ้งเสียชีวิต 7 วัน เราโทรคุยกัน ผมชวนมาบ้านเต่าวันเปิดบ้านและขอคำปรึกษาเรื่องงาน Meeting ครั้งนี้ พี่กุ้งแสดงความชื่นชมอย่างมากกับการรวมตัวของพวกเรา ชาวบ้านสีฟ้า บอกว่าหากไม่ติดธุระจะมาให้ได้....
แต่พี่กุ้งไม่ได้ติดธุระ พี่กุ้ง.............พี่อยู่ในใจผมเสมอ ยิ่งยามใดที่ผมจับ Adamas ผมก็จะยิ่งนึกถึงพี่....

ยิ่งอ่านข้อความเหล่านี้ผมยิ่งรู้สึกเสียดายครับ แสดงว่าน้าแกก็ตัวจริงนะครับขนาดใช้อาดามัส เป็นอาวุธคู่กายเนี่ย ก่อนหน้านี้ในกระทู้ แจ้งว่าน้าแกเสียชีวิตผมยังเฉยๆเพราะไม่รู้จักว่าเป็นใครร้องเพลงอะไร แต่ตอนนี้สุดเสียดายครับ ทำไมเราไม่สดุดีคนอย่างนี้ ตั้งแต่ตอนยังมีชีวิตอยู่ครับ เสียดาย