ขอบคุณ สำหรับทุกความเห็นที่มีประโยชน์นะครับ
ผมขออนุญาต นำข้อความที่ส่งมาหาส่วนตัวลงมาตรงนี้นะครับ คิดว่าเป็นอะไรที่น่าสนใจ เเละ ดูตั้งใจจริงใจ ที่จะบอกกล่าวเเสดงความคิดดี
โดยผมได้ขออนุญาตหนุ่มชาวเหนือเจ้าของข้อความนี้เเล้ว
ข้อความดังนี้......
น้าหนึ่ง
ผมขออนุญาตตอบใน PM ก็แล้วกันนะครับ
สำหรับกระทู้ที่น้าหนึ่งตั้งขึ้นเกี่ยวกับการแต่งเพลงโดยมีการอ้างอิงนั้น ผมมองแยกออกเป็นสองประเด็นครับ
ประเด็นแรก
คือ ...การใช้เพลงอ้างอิงแล้วมาทำการบิด วิธีการนี้คนสร้างงานอาจเป็นพวกที่มองเห็นแต่ตัวเงิน หรือ ผลทางการพาณิชย์เท่านั้น แต่ไม่ได้มองถึงสาระ หรือ ความเป็นศิลปิน หรือ งานศิลปะ ที่ต้องเกิดจากจินตนาการหรือแรงบันดาลใจอะไรสักอย่างในช่วงเวลาขณะนั้นๆ
ซึ่งถ้ามองว่าดีก็ดี ถ้ามองว่ามันไม่ดีมันก็ไม่ดี ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์
หรือ อาจเป็นไปได้ว่าเป็นการสื่อสารระหว่างผู้ให้งาน กับ ผู้รับงานว่าอยากได้เพลงแนวนี้ ทำนองลักษณะแบบนี้ทำให้เข้าใจได้ง่ายและสื่อสารกันได้ตรง
ประเด็นที่สอง
คือ?. การสร้างสรรค์เพลงอย่างมีจินตนาการ หรือ ความใช้ความคิดด้วยตัวของศิลปินเอง หรือ ประสพการณ์ในชีวิตที่ได้ประสพพบเจอหรือเป็นความประทับใจอะไรสักอย่าง หรือ ประทับใจกับช่วงเวลานั้นๆ ทำให้เกิดแรงบัลดาลใจในการสร้างสรรค์ผลงาน
ซึ่งผมคิดว่าในประเด็นที่สองนี้ สามารถให้งานที่มีคุณค่าทางจิตใจ และสามารถสื่อสาร หรือ ได้เนื้อหาที่สื่อถึงตัวตนของศิลปินท่านนั้นในเบื้องลึกมากที่สุด
ศิลปินบางท่านมีความสุขในชีวิตประสพความสำเร็จในชีวิต มีความรักในจิตใจ ก็สามารถแต่งเพลงรักได้ดี มีกลิ่นไอ เข้าถึง หรือมีลายเซ็นต์เป็นของตัวเอง ก็สามารถสื่อสารให้กับคนฟังได้อย่างสนิทใจ
ซึ่งฟังแล้วมันรู้สึกได้จริงๆ ไม่เหมือนกับศิลปินที่พยายามที่จะแต่งเพลงรัก แต่ background ไม่ได้เป็นเช่นนั้น
ดังนั้นเพลงที่ออกมากลิ่นไอที่โชยมามันก็ไม่ใช่ มีแต่ความเสแสร้งครับ
ผมพยายามบอกว่า background หรือ ลักษณะของชีวิตหรือประสบการณ์ชีวิตของศิลปินที่แต่งเพลงนั้นมีผลอย่างมากครับ
สรุปการแต่งเพลง มันเป็นศิลปะที่มาจากศิลปิน ไม่ใช่วิทยาศาสตร์ที่จะต้องมีแบบแผน หรือ มีการอ้างอิง หรือให้ reference เอาไว้ มันเป็นอะไรที่ออกมาจากจิตใจ หรือ ความประทับใจในห้วงเวลาหนึ่งๆ ที่อยากจะสื่อสารให้กับคนฟัง
ดังนั้นผมจึงมีความชอบที่จะฟังเพลงจากศิลปินที่สร้างสรรค์เพลงที่มาจากก้นบึ้งของจิตใจมากกว่า ถึงแม้ว่าทำนอง หรือท่อน hook จะไม่ติดหูฟังไม่ลื่น แต่มันก็มีคุณค่าในบทเพลง ซึ่งผมคิดว่าเป็นสิ่งสำคัญ
และเป็นสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ หรือ เคารพต่อคำว่าศิลปะครับ เนื่องจากศิลปะไม่มีกฎเกณฑ์ ไม่มีแบบแผน ไม่มีการชักจูง แต่ถูกเหนี่ยวนำได้จากสิ่งเร้ารอบๆตัวครับ
หวังว่าน้าหนึ่งคงได้เนื้อหาจาก PM ผมบ้างนะครับ ถึงแม้อาจเป็นการตอบที่ไม่ดีนัก
แต่คำว่า เพลง ก็เกิดจาก ศิลปะ ซึ่ง ศิลปะ เป็นสิ่งที่อยู่สูงกว่าจะนำกฎเกณฑ์ใดๆมาจำกัดได้ ต้องใช้ใจ หรือจินตนาการมอง แล้วจะเข้าถึงครับ
สวัสดี......
ขอบคุณข้อความที่ส่งมานะครับ
งานเพลง is it you ใช่เธอรึเปล่า....ที่มีท่อนร้องท่อนนั้น จงใจจะให้ได้เนื้อหานึกถึงเพลงพี่เค้าจริงๆ เเต่เคยคุยบอกเล่ากับเจ้าของเพลงเเล้ว เเต่เนื่องจากปกพิมพ์มาก่อนเพลงอัดจบ ในช่วงนั้นมีอะไรอีกมากที่ยุ่งเนื่องจากเป็นงานชุดเเรก พิมพ์ตกหล่น จึงไม่ได้ลงไว้ เเละ ทำอะไรผิดพลาดอีกหลายอย่าง หุหุ ครั้งเเรกอ่ะนะ วิ่งอยู่คนเดียวเหนื่อยสุดๆ
เเต่ตอนนี้ is it you ใช่เธอรึเปล่า....เเละ งานอัลบั้มใหม่ ถูกช่วยเหลือ ตกเเต่งจัดการ วางเเผน โดยวิสัยทัศน์ ของ Producer ท่านนึง ที่เอื้อเฟื้อขยายมุมมอง เปิดโลกทัศน์ให้เเก่ผมเป็นอย่างมาก
is it you ได้เรียบเรียงทำใหม่ เพื่อให้เหมาะกับงานชุดใหม่ เเต่งท่อนร้องเพิ่ม จัดการเนื้อหาใหม่เพื่อความสมบูรณ์ จนท่อนนั้นเปลี่ยนเเปลงไป
เอ ก็...ไม่ทราบว่าจะไปเหมือนใครอีกหรือเปล่านะ ....หุหุ ต้องติดตามกันดูครับ
เร็วๆนี้.......
ความเป็นศิลปิน เรียนกันไม่ได้ เเต่ สินค้า ปาหี่อาจเลียนกันได้ครับ
ขอบคุณทุกความคิดเห็นครับ
............. ;?? ?..............
*.:??*Parradee ...A Journey of Us - ?.:* *.:??*?;??
อย่าไปเอาอะไรกับนักเขียนนิยาย