ต้องยอมรับ....

[edo]

...ความฝันที่อยากจะตามหา..ก็คืออยากเป็นศิลปิน..ออกอัลบัมครับ..55หัวเราะได้นะครับ...
..ไม่รู้ว่ามันเป็นมายังไง..สงสัยจะอยู่ในสายเลือดครับ..ตระกูลทางแม่ผมเป็นคณะหมอลำเพลินครับ...ส่วนทางฝั่งพ่อเป็นตระกูลหมอลำซิ่งครับ....ผมกลายพันธุ์ครับ
..ชอบAcoustic-Folk-Rock...
....ผมเริ่มเล่นพิณอิสานตั้งแต่ ป4 ครับ รวมวงกับน้อง ออกเล่นตามงานบุญครับ..

...ผมรู้ตัวเองเสมอว่า..เป็นคนที่ไม่ได้เก่งกาจอะไร...กว่าจะได้อะไรมาสักอย่างในชีวิตผมก็ทุ่มสุดตัวเลือดตาแทบกระเด็น.....
...วันนี้มานั่งมองตัวเองผมอายุ29....ถ้าขืนผมยังจับนั่นจับนี่อยู่..ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน..ไม่เป็นจริงเป็นจังสักอย่าง...ฝันก็คงจะเป็นแค่ฝันแน่นอน....
.....มารู้ตัวอีกที..ก็คงจะเป็นหมอชั้นทั่วไป..หมอชั้นสองใน รพ.ชุมชน..ให้เด็กๆหมอเฉพาะทางเหยียบหัวอยู่แน่ๆ....ชีวิตหมอมันเป็นแบบนั้นครับ..ถ้าคุณไม่ไปเรียนต่อ..ก็ต้องอยู่เป็นหมอทั่วไป..ไปจนตาย.....
...ถ้าจะให้ผมไปเรียนต่อ...จ้างก็ไม่เอาแล้วครับ..กว่าจะจบมาได้ ก็บุญแล้วว

....ผมก็เลยคิดว่าจะลาออกจาก รพ. ครับ...แต่ยังเปิดคลินิกส่วนตัวอยู่...แล้วเอาเวลามาทุ่มเทให้กับการร้องเพลง..และเล่นดนตรีให้เต็มที่..เพื่อปูทางสู่ความฝันครับ
....อย่างน้อยผมก็ยังเจือจุนครอบครัว..และสังคมได้บ้าง

....คิดหนักครับ....หลังจากสร้างบ้านให้พ่อเสร็จปลายปีนี้ ผมคงต้องตัดสินใจครับ

รบกวนอาๆ น้า ๆ ช่วยชี้แนะด้วยนะครับ....สำหรับโลกใบนี้...ผมยังเด็กนัก..