ฝันว่า...ได้เจอพ่อ

[Maew]

ยินดีครับ น้าหนึ่ง
ตามคำขอ..

Thanks for the inspiration that I got after I read your post. It literally brought tear to my eye.
Allow me to write about my dad here, this will be the first time ever that I've found the appropriate place for him.

ขอบคุณสำหรับแรงบันดาลใจที่ผมได้รับหลังจากที่ได้อ่านข้อความของคุณ มันทำให้น้ำตาผมคลอเบ้าขึ้นมาอย่างกลั้นไม่อยู่
แต่ขอให้ผมเขียนถึงคุณพ่อผมตรงนี้สักหน่อยนะครับ นี่คงเป็นครั้งแรกเลยที่ผมเจอที่ที่เหมาะสมสำหรับท่าน

Almost like your dad, my dad worked in Big construction company that bid to construct the big projects from the government mostly outside Bangkok. My dad was the external Manager that need to manage those sites. He's seldomly home, I remembered so well that everytime when my school closed he would send someone to pick me up at home and that guy would take me to him at so many different provinces all over Thailand, Northern, Southern, Eastern, Western parts. His company constructed many different things such as roads, bridges, and even the hospital at Mae Sod many years ago when it was burned down by Karin or Burmese I'm not sure about. Also the hospital Sri Than at Khon Khan before it became Khon Khan University as of today, and Yan Hi Dam at Tak that now bore the name of Princess as I recalled. And so many other constructions.

คงคล้ายๆกับคุณพ่อของน้าหนึ่งนะครับ คุณพ่อผมทำงานในบริษัทก่อสร้างยักษ์ใหญ่ที่ประมูลงานโครงการใหญ่ๆจากรัฐบาล ส่วนใหญ่แล้วจะอยู่นอกกรุงเทพฯ คุณพ่อผมเป็นผู้จัดการภายนอกที่ต้องคอยดูแลไซต์งานเหล่านั้น นานๆครั้ง คุณพ่อถึงจะมีโอกาสได้กลับมาอยู่บ้าน ผมยังจำได้ดี..ทุกครั้งที่ผมปิดเทอม คุณพ่อจะให้คนมารับผมที่บ้านและพาไปหาคุณพ่อที่จังหวัดต่างๆหลายจังหวัดทั่วประเทศ ทั้งภาคเหนือ, ใต้, ออก, ตก บริษัทของคุณพ่อสร้างสิ่งก่อสร้างมากมายหลากหลาย อย่างเช่น ถนน สะพาน และแม้แต่โรงพยาบาลแห่งนั้นที่แม่สอด ที่เมื่อหลายปีก่อน, ถูกวางเพลิงโดนพวกกะเหรี่ยงหรือพม่าผมไม่แน่ใจ รวมไปถึงโรงพยาบาลศรีฐาน ที่ขอนแก่น ก่อนที่จะกลายมาเป็นม.ขอนแก่นในทุกวันนี้ และเขื่อนยันฮีที่ตากซึ่งปัจจุบันได้รับพระราชทานพระนามของเจ้าฟ้าหญิง เท่าที่ผมนึกออก และสิ่งก่อสร้างอื่นๆมากมาย

He's my main person who sew the seeds of adventure/explorer in my brain, tought me to love and be the one with nature like he did. He would took me the forests, taught me techniques of surviving and other things that you can think of.
We didn't have much opportunities to getting to know each other much due to his nature of profession, but I know that among 4 of his children he loved and expected from me most.


คุณพ่อเป็นคนสำคัญที่หว่านเมล็ดพันธุ์แห่งการผจญภัย/บุกป่าฝ่าดงไว้ในหัวผม สอนผมให้รัก,และเป็นคนที่อยู่กับ,ธรรมชาติอย่างที่ท่านเป็น
ท่านจะพาผมเข้าป่า และสอนเคล็ดลับการดำรงชีพและอื่นๆอีกมากมายที่น้าจะนึกได้
เราไม่มีโอกาสได้รู้ลึกถึงกันและกันมากนัก เนื่องจากลักษณะหน้าที่การงานของคุณพ่อ แต่ผมทราบดีว่า ในบรรดาลูกทั้งสี่คนของเขา เขารักและคาดหวังจากผมมากที่สุด

Of course things wouldn't go as planned in reality, he had accident at Ampur Ngao, Chiangrai or Lampang I'm not sure. And that severe enough to put him in disability mode for the rest of his life.
But he's always a fighter until he drawn his last breath. He passed away in June of 1995 at the age of 75. He was and will always be my idol, I'm always try my best to be as good person as him.

แน่นอน, ในโลกแห่งความจริง, หลายอย่างไม่ได้เป็นตามที่วางแผนไว้ คุณพ่อประสบอุบัติเหตุที่อำเภองาว น่าจะเป็นจังหวัดเชียงรายหรือลำปางนี่แหละ และมันรุนแรงมากพอดูจนทำให้ท่านพิการไปตลอดชีวิต
แต่คุณพ่อเป็นนักสู้เสมอ..ตราบจนลมหายใจสุดท้ายของชีวิตท่าน ท่านจากไปในเดือนมิถุนายน ปี 1995 เมื่ออายุได้ 75 ปี
ท่านเคยเป็น และ จะเป็นตัวอย่างให้ผมเสมอตลอดไป ผมพยายามอย่างที่สุดอยู่เสมอที่จะเป็นคนดีเช่นท่าน

Yes, I dreamed of him too, not very often but each time was a wonderful dream, he's always seemed to be happy and strong as he was.

Thanks for keep on reading until this line, I felt so good to let it all out from this old man of 62,
only 13 more years I'll be at his age when he passed away and I promised him here and now that I'll be as humble, sincere, always look at the good side of people and be helpful to the others and as strong as him when he was alive and well.

Thanks again Hattaya for your inspiration.

ครับ ผมฝันถึงคุณพ่อผมเช่นกันครับ แม้จะไม่บ่อยนักทว่าในแต่ละครั้งมันเป็นฝันที่วิเศษมาก คุณพ่อดูจะมีความสุขและแข็งแรงอยู่เสมอเหมือนอย่างที่ท่านเคยเป็น

ขอบคุณที่ตามอ่านจนถึงบรรทัดนี้นะครับ ผมรู้สึกดีมากที่ได้ปลดปล่อยทั้งหมดออกมาจากชายชราอายุ 62 คนนี้
อีกเพียง 13 ปี ผมจะอายุเท่ากับอายุของท่านในวันที่ท่านจากไป และผมขอสัญญากับท่านตรงนี้, ตอนนี้ ว่าผมจะถ่อมตน, จริงใจ, มองด้านดีของผู้คนอยู่เสมอ, ทำตนให้เป็นประโยชน์แก่ผู้อื่น, และแข็งแกร่งอย่างท่านในวันที่ท่านยังมีชีวิตและแข็งแรง

ขอบคุณอีกครั้งครับ น้าหัทยา สำหรับแรงบันดาลใจของน้า

..........................

แปลไปก็ซึ้งไปด้วยคนครับ